Zaterdagavond, voetbalavond!
Vandaag staan er weer geweldige wedstrijden op het programma en dan bedoel ik niet eens alleen de traditionele Engelse top vier. Nee, die komen wel in actie, maar ook de wedstrijden van de lager geklasseerde teams zijn erg leuk. Waar ik in Nederland weleens moe wordt bij een wedstrijd tussen bijvoorbeeld Sparta en VVV, kan ik in Engeland echt genieten van een wedstrijd Burnley-Fulham. Het niveau van het voetbal is gewoon vele malen hoger. Ik denk dat de laagst geklasseerde in Engeland mee zou kunnen met de middenmotor/subtop van Nederland. Dit is geen schande en absoluut geen sneer naar de Eredivisie, maar gewoon een verschil in begroting.
Met chips en cola in de hand (heb na een paar late avondjes in de stad die vorige week immers wel genoeg bier gehad) neem ik de moeite om de reacties na de wedstrijd te proberen te begrijpen. De spelers spreken vaak in een vaag dialect of binnensmonds en ook de coaches kunnen onverstaanbaar mompelen. Hierna gaat de Match of the Day-crew verder in op de verschillende highlights van de wedstrijd. Er volgen uitgebreide analyses van de top-wedstrijden, maar ook de kleinere wedstrijden worden besproken. Discutabele momenten, verdedigingsfouten en heerlijke aanvallen worden even herhaald en toegelicht. De analyses zijn erg interessant en scherp. Deze analyses mis ik heel erg in de Eredivisie samenvattingen tegenwoordig.
Maar niet alleen het voetbal is in Engeland van hoger niveau, ook de commentatoren. Waar ik mij erg aan kan storen is dat de commentatoren van de NOS totaal geen emotie en inleving tonen. De meeste commentatoren brengen hun commentaar slecht en vaak ook nog eens cynisch richting een bepaalde club. Wij hebben in Nederland eigenlijk maar één commentator die emotie om kan zetten in woorden, Jack van Gelder. Soms luister ik liever naar Van Gelder op de radio dan dat ik de wedstrijd kijk op de Nederlandse televisie. In Engeland daarentegen kan ik echt genieten van de commentatoren. Zij kunnen voor mij de wedstrijd in vuur en vlam zetten zonder dat je fan bent van een van de twee teams. Zinnen zoals, 'As volleys go that is from out of the top drawer' over de volley van Van Persie tegen Charlton Athletic en 'He was dancing on the football there' over van Nistelrooy vorig EK (de goal van Van Persie tegen Frankrijk) blijven mij voor altijd bij. Dan nog mijn persoonlijk favoriet 'Remember the name, Wayne Rooney!' over zijn eerste (wonderschone) Premier League-goal tegen Arsenal. Voor mij is dit hoe een commentator zijn werk moet doen.
Door mijn chips en cola heen trek ik halverwege Match of the Day dan toch maar een pilsje open. Deze aflevering wordt toevallig the Goal of the month gekozen. Naast de absolute kanonskogels uit de tweede en derde linie, kom ik een wervelende combinatie van Arsenal tegen en een magnifieke passeerbeweging van de Manchester United-legende Ryan Giggs. Als slagroom op de taart krijgen wij ook nog even de grappige momenten te zien van de afgelopen speelronde in '2 good 2 bad'. Onder andere een uitglijder van Sir Alex Ferguson en een grappige goal viering, alles met hilarisch commentaar.
Naast het verschil in niveau en het verschil in de wijze waarop de voetbalwedstrijden van commentaar worden voorzien is er nog één cruciaal verschil: de fans. Waar wij in Nederland nogal eens lege plekken zien op de tribunes en het weleens zo stil kan zijn tijdens de wedstrijden dat je de wind door het stadion kan horen fluiten, is dit in Engeland anders. De supporters zitten over het algemeen dicht op het veld en laten zich horen. Daarnaast hebben de stadions een grotere capaciteit dan hier in Nederland.
De crew neemt afscheid en wenst mij een fijne week, ik neem afscheid van de tv en ga met een voldaan gevoel naar bed. Match of the Day kijken was weer eens een genoegen. Het voetbal, de analyses, de commentatoren en de fans maken voor mij weer duidelijk waar een voetballiefhebber zoals ik aan zijn trekken kan komen! De Engelse competitie is voor mij gewoon nog steeds voetbal en alles behalve stervende. Terwijl ik in bed lig denk ik al na over morgen. Half elf spelen, dus als ik wakker word even douchen en een redbull. Ik val in slaap en droom net als Vidic de kampioensbeker in mijn handen te mogen houden.
