12 december 2010, al negen jaar zonder Peppino Prisco
Prisco kende een veelbewogen leven. Al vroeg werd hij volwassen gemaakt. Op zijn achttiende jaar werd hij onder de 'Alpini' naar Rusland gestuurd om te vechten in de oorlog. Van zijn groep die bestond uit 53 man, keerden er slechts drie levend terug, waaronder hijzelf. Prisco keert terug in Milaan waar hij zijn studie als advocaat voort zet en in 1944 slaagt. Vanaf daar begonnen de betere tijden. Giuseppe vindt zijn vrouw Maria Irene en samen krijgen zij een zoon Luigi Maria en een dochter Anna Maria. Prisco kroont zich tot prins van de Milanese rechtbank en is één van de besten in zijn beroep op dat moment. Maar dit is niet waardoor menig Interista hem zal herinneren. Het is 1963 als Peppino Prisco officieel aan zijn club Inter verbonden wordt. Nadat hij zijn handtekening heeft gezet is hij vice-president van Internazionale, zijn club uit zijn Milaan.
Peppino wordt op zijn achtste jaar al Interista, op 10 november 1929, toen de eerste Milanese derby onder de toen nieuwe regelgeving plaats vond op het Goldoni voetbalveld. Milan speelde thuis maar Inter won met 1-2. Vanaf dat moment kreeg Peppino drie hobby's; Inter fanaat, Milan kleineren en Juventus kleineren. Toen Giuseppe in 1963 vice-president van Internazionale werd, maakte hij een jaar later deel uit van het Grande Inter. In zowel 1964 als in 1965 werd het landskampioenschap behaald, de Champions League en de wereldbeker voor clubs gewonnen. Giuseppe was op dat moment de assistent van Angelo Moratti, de vader van huidig voorzitter Massimo met wie hij vlak voor zijn overlijden ook nog even samen mocht werken.
Dan nu waarom Peppino voornamelijk beroemd is geworden in Italië. Waarmee hij zich uit wist te zonderen tegenover menig ander bestuurslid. Zijn drie hobby's hebben hem altijd bezig gehouden. Regelmatig wist hij dan ook ironisch en gevoelig te reageren in de media. Inmiddels is er een waslijst aan beroemde uitspraken die uit de mond van deze grote fan zijn gekomen. Zo wil ik deze korte biografie graag afsluiten met een opsomming van zijn meest fameuze uitspraken op de Italiaanse televisie.
Enkele bekende uitspraken van Prisco:
"Vlak voordat ik dood ga word ik fan van Milan. Zo verdwijnt er tenminste iemand van hen."
"Inter wordt geboren uit een afscheiding met Milan...kijk, daar is het bewijs dat je iets belangrijks uit niets kunt maken."
"Als ik de hand van een Milan-fan schud, dan was ik mijn hand. Als ik de hand van een Juventus-fan schud, dan tel ik mijn vingers."
"Ik vraag verontschuldiging aan mijn ouders. Tussen hun twee foto's in, zit altijd de foto van mijn idool Ronaldo."
"Ik wil Milan herinneren dat wij nog nooit in de Serie B zijn geweest. Niet betaald en niet gratis."
"Hoe Milan - Juventus zal eindigen? Geen idee, ik interesseer me niet in de kleine clubjes."
"Een prognostiek voor Juventus - Milan vanavond? Ik hoop dat ze beide verliezen."
"Als de Scudetto niet naar Inter kan gaan, dan zou ik het andere team uit Milaan aanmoedigen. Scarioni, het team waar ik vroeger ook speelde."
"Milan eerste in het klassement? Dat is vast een typefout."
"De meest sympathieke Interista? Giacinto Facchetti. Hij scoorde een goal in Napoli tijdens een zeer mistig duel maar ging toch naar mij op zoek om me te omhelzen. Het duurde hem drie minuten om mij te vinden."
"Mijn zoon en dochter zijn allebei Interista. Ooit hebben ze mij gevraagd wat er zou gebeuren als mijn zoon Luigi voor Milan had geweest. Ik antwoordde: Hij heeft blauwe ogen en zwarte haren. Als Luigi voor Milan had geweest dan had ik een bloedtest aangevraagd. Want op dat punt zou ik mijn vrouw niet eens meer vertrouwen."
"Mijn dochter las ooit in de krant dat ik was aangevallen door fans van Roma. Na dat verhaal verbaasde ze zich bijna dat ik levend thuis kwam. In werkelijkheid heb ik alleen maar een klap gehad met een stok van een vlag, spul van niks."
"Ik ben tegen iedere vorm van racisme, maar ik zal mijn dochter nooit ten huwelijk geven aan een speler van Milan."
"De president wil in de derby dat Inter met 3-0 wint. Ik ben daarentegen milder voor Milan. Ik neem genoegen met een overwinning door een eigen goal van Milan in de laatste seconde van de blessuretijd."
"Een mijlpaal overwinningen van Milan? Zeer vreemd, ik herinner me alleen wedstrijden waarin ze verliezen."
"Rejike....Rjikorr....maar hoe heet die Nederlandse daar…?"
12 december 2010. Het jaar 2010 waarin Inter wederom de grootse prestatie verrichte die het Grande Inter waar Prisco bij hoorde wist te behalen. 12 december 2010, de dag waarop de grote held van Inter al negen jaar gemist moet worden. Giuseppe 'Peppino' Prisco blijft voor altijd in het hart van de Interista. Van daarboven houdt hij samen met Giacinto Facchetti een oogje op ons. We missen je…
