Bulykin, redder in nood?
Allereerst wil ik melden dat ik altijd respect zal hebben voor Dima. Ik hoop dat hij bij Ajax laat zien dat zijn vorm bij ADO Den Haag geen incident was. Mijn steun zal hij krijgen. Echter is het antwoord op deze vraag heel simpel: nee.
Rusland heeft te maken met spelers die te weinig wedstrijdritme hebben. Roman Pavlyuchenko is bij Tottenham Hotspur enkel te zien in Europa League of Engelse bekerwedstrijden, Pavel Pogrebnyak mag enkel de laatste tien minuten meedoen bij VfB Stuttgart, Diniyar Bilyaletdinov kan zelfs bij het financieel in nood verkerende Everton geen potten breken en als laatste hebben we nog onze aanvoerder Andrei Arshavin, die van hero to zero gedegradeerd is bij Arsenal.
De meningen over Bulykin zijn verdeeld. "Wat Bulykin moet doen om een kans te krijgen? Naar het paspoortloket gaan en zijn naam veranderen in Messi", zei Evgeni Lovchev, voormalig speler van Spartak Moskou, Sovjet-Unie en huidige columnist van i>Sovsport<,/i> onlangs. Aleksandr Ryazantsev, middenvelder van Rubin Kazan en de nationale ploeg, staat met de keuze voor Vladimir Dyadyun achter Advocaat. "Ik denk dat de stijl van Dyadyun meer op Kerzhakov lijkt dan die van Bulykin op Kerzhakov. Hij is beweeglijker, actiever. Dyadyun is flexibeler dan Bulykin."
De ontwikkeling die ik twee alinea's geleden aankaartte komt het Russisch voetbal absoluut niet ten goede. Hoewel ik zelf vind dat spelers enkel opgeroepen moeten worden op basis van prestaties en niet op naam, snap ik wel dat Advocaat solidair naar hen toe is, want ze zijn het voetballen echt niet verleerd en kunnen nog steeds van waarde zijn. Ze moeten enkel meer speeltijd krijgen en ik zie dat bij hun huidige clubs niet meer gebeuren.
Velen in Rusland spraken over de 'schandalige' transfer van Yuri Zhirkov, die van Chelsea is teruggekeerd naar Rusland om voor het ambitieuze Anzhi Makhachkala uit te komen. Ook ik heb daaraan meegedaan. Dit voelde aan alsof je een mes in je rug gestoken kreeg. Hij had namelijk beloofd enkel voor mijn club CSKA Moskou terug te keren naar Rusland. Maar het moet gezegd worden: sinds hij voor Anzhi speelt, herken ik weer de oude Zhirkov die voor CSKA furore heeft gemaakt. Dat zag je bijvoorbeeld terug tegen Macedonië, waar hij mooi twee spelers te kijk zette. Dat heeft hij sinds hij bij Chelsea zat nooit meer laten zien.
Dit is wat Rusland nodig heeft: de spelers die destijds door Guus Hiddink het buitenland in zijn gepraat, moeten eigenlijk gewoon terugkeren naar Rusland, en dan het liefst bij de clubs waar ze zelf groot zijn geworden en waar ze behandeld worden als de 'verloren zoon' die weer naar terug naar huis is gekomen. Arshavin zal altijd welkom zijn bij Zenit Sint-Petersburg, maar ik betwijfel of Luciano Spalletti het ziet zitten in Pogrebnyak. En als Bilyaletdinov naar Rubin Kazan zou gaan begrijp ik dat ook wel gezien zijn Tataarse achtergrond.
En om nog een voorbeeld te noemen: Aleksandr Kerzhakov heeft bij Sevilla ook nooit een echte kans gekregen. Kerzhakov wist dat hij geen toekomst meer had en heeft bewust een stap terug gedaan door voor Dinamo Moskou te kiezen, dat op dat moment nog altijd een vervallen topclub was die tussen de subtop en middenmoot aanhing. Hij heeft daar zijn vorm weer teruggevonden en is voor 6,5 miljoen euro weer teruggekeerd bij de club waar hij thuishoort: Zenit. En kijk hem nu: hij is op weg om topscorer van de Russische Premjer Liga te worden.
De Russische competitie wordt hier dus enkel beter van. De clubs kunnen de vedettes moeiteloos opstellen, ze voldoen immers aan de zes plus vijf regel die in Rusland gehanteerd wordt. De jongens kunnen hun oude vorm weer terug gaan vinden en zo krijgt Advocaat steeds meer luxeproblemen. Op die manier zal niemand meer smeken om Bulykin erbij te halen. Ik hoop daarom dat de overige sleutelspelers die nog in het buitenland op de bank verpieteren weer terugkeren en dat de Russische spelers die de potentie hebben om naar het buitenland te gaan bij hun huidige club blijven om de competitie een boost te geven. Het is echt geen schande om in het buitenland te mislukken, want ik kan me buiten David Beckham geen Engelsman herinneren die ook buiten Engeland is geslaagd. Misschien hebben de Russen dat ook wel.
