Onze Ronaldinho
Ik heb het over Daniel da Silva Carvalho. Carvalho werd ontdekt op het WK onder de twintig in de Verenigde Arabische Emiraten, waar hij uitgroeide tot speler van het toernooi. Toen heeft CSKA hem overgenomen van Internacional en is hij uitgegroeid tot een absolute leider.
Elke aanval kwam terecht bij Carvalho. Hij was de man die het verschil maakte voor CSKA. Carvalho deed altijd iets goed met de bal. Of hij nou het overzicht behield, doelpunten voorbereidde, zelf scoorde of technische hoogstandjes deed: alles was bij mooi bij hem. In 2005 werd hij verkozen tot speler van het jaar in de Russische Premjer Liga, doordat hij ons naar de titel bracht. Bijzonder was dat hij de allereerste buitenlander was die met deze prijs werd beloond. Dankzij Carvalho zijn wij de eerste Russische club die de UEFA Cup won. Hij bereidde drie goals voor tegen Sporting Portugal.
Voor Carvalho toonde Internazionale en Manchester City concrete interesse. Toch besloot hij om zijn aflopende contract te verlengen tot de zomer van 2010, mede omdat hij het enorm naar zijn zin had in Rusland en Massimo Moratti niet met hem in gesprek wilde. "Ik verdiende een goed salaris, dus waarom zou ik vertrekken? Bij de clubs die interesse toonde zou ik niet meer hebben gewonnen als bij CSKA.", blikt Carvalho terug in Sovsport.
Helaas voor hem hijgde Alan Dzagoev in zijn nek en ging Carvalho steeds matiger voetballen. Daarom mocht hij tijdelijk naar zijn oude club Internacional, om zijn oude vorm weer terug te vinden. De huurperiode liep ten einde en sindsdien besloot Gazzaev om op te stappen. Zico werd zijn vervanger, maar ook dat heeft Carvalho nooit geholpen om zijn oude vorm terug te vinden. Hoevaak Zico zijn hoofd boven water hield, hij faalde constant. Ik had ook de indruk dat Carvalho veel te dik was conditioneel niet honderd procent was. Dat werd hem fataal doordat Dzagoev hem uit de basis speelde. Hij toonde wél de juiste mentaliteit.
Dat is ook het hele probleem van Carvalho: zijn mentaliteit. "Ik betreur ten zeerste dat ik niet het maximale uit Carvalho gehaald heb. Waanzinnig getalenteerde speler! Hij was alleen net zo lui als getalenteerd. Hij kon echt alles, maar hij had niet genoeg karakter, wil en ijverigheid om tot een echte ster uit te groeien.", zei Gazzaev. En gelijk heeft hij. Zo zal ik nooit vergeten dat hij in 2008, thuis tegen Zenit Sint-Petersburg, met zijn bolle lijf met één schijnbeweging Anatoliy Tymoschuk volledig het bos instuurde. René van der Gijp zou daar zeker van genoten hebben. In dat kader lijkt Carvalho ook wel een beetje op Ronaldinho. Die heeft namelijk precies hetzelfde als hij: op het veld een geweldenaar, maar erbuiten weet hij het niet meer. Al ontkent hij zelf dat hij een fanatieke drinker is en elke dag bij de Mcdonald's te vinden is.
Zijn huurperiode in Qatar was ook geen groot succes. Carvalho waarschuwt voetballers die de ambitie hebben om naar het midden oosten te gaan: "Ik kan één ding zeggen: ik had het er niet naar mijn zin. Het land zelf vond ik leuk, maar het niveau is erg laag. Om eerlijk te zijn, is er helemaal geen professioneel voetbal in Qatar. De trainingen zijn niet elke dag en ook nog eens niet gepland. De spelers komen pas een paar uur voor het duel. Als je je wil ontwikkelen als een voetballer, is er daar niets te doen. Ik weet niet eens meer hoe die club(Al-Arabi) heet!", aldus Carvalho.
Wie weet zie ik Carvalho wel weer in Rusland spelen. "Ik heb al twee aanbiedingen van Russische clubs gehad, maar op dit moment wil ik nog niet terugkeren naar Rusland. Misschien over twee jaar. Ik weet dat Anzhi Makhachkala de rijkste club van Rusland is, maar als ik terug zou keren zou dat enkel voor een club uit Moskou zijn. In een andere stad zie ik mezelf niet spelen.", zei hij.
Echter heeft hij geen spijt met hoe het allemaal verlopen is. "Ik ben tevreden met hoe mijn carrière er nu uitziet. Ja, het kon misschien beter zijn maar ik ben absoluut niet teleurgesteld. Waarom zou ik?", vertelde Carvalho verder. Toch blijft het enorm zonde dat de carrière van Carvalho diep gezonken is. Hij probeert nu de draad op te pakken bij Palmeiras, maar met de juiste mentaliteit was hij één van de sterkhouders van Real Madrid.
