De Boer blikt terug: 'De groep losers is vergif voor je selectie'
Het interview met de Engelse krant werd afgenomen vóór de uitspraken van Mourinho. De Boer keek met een verslaggever van The Independent naar het duel tussen Manchester United en Liverpool, dat afgelopen zaterdag in een 2-1 zege voor the Mancunians eindigde. "Zie je wel?", zegt De Boer. "Twee doelpunten van Rashford. Dit is typisch Mourinho. Rashford is het grootste talent van Engeland. Hij heeft wedstrijden nodig. Hij zou elke week moeten spelen, maar in plaats daarvan haalt Mourinho spelers als Romelu Lukaku en Alexis Sánchez."
Jeugdspelers krijgen in Engeland niet genoeg kansen om op het hoogste niveau te spelen, vindt De Boer. "Ik vind dat spelers tussen hun 17de en 22ste elke week moeten spelen. Ze moeten dertig à veertig wedstrijden per jaar halen. Dat is de filosofie van Ajax. Als je niet speelt, dan speel je bij de beloften op het tweede niveau. Hier in de Premier League is het erg lastig. Daarom zou ik jonge Ajacieden adviseren: speel eerst honderd wedstrijden in de Eredivisie. Daarna kun je de volgende stap zetten, zoals Christian Eriksen deed."
De Boer ziet in Nederland veel spelers die 'op hun vijftiende of zestiende' al naar het buitenland gaan. Zo'n keuze pakt lang niet altijd goed uit. "Dan keren ze terug zonder één wedstrijd te hebben gespeeld in het eerste elftal. Daar lijdt hun carrière onder, want ze hebben zoveel verloren in de periode dat ze 17 tot 21 jaar waren. De zaakwaarnemers zijn daar schuldig aan, denk ik. Die zien alleen maar geld. Slechts weinig zaakwaarnemers geven om hun spelers. De rest ziet alleen dollartekens."
Zelf hield De Boer het tien weken uit in Engeland. Hij verloor vier competitiewedstrijden en een League Cup-duel; onder zijn bewind maakte Crystal Palace geen enkel doelpunt. De Boer zou graag zien dat trainers meer tijd krijgen. "Josep Guardiola had het ook lastig in zijn eerste jaar bij Manchester City. Giovanni van Bronckhorst verloor eens zeven wedstrijden op rij. Iedereen riep dat hij ontslagen moest worden; het jaar daarop werd hij kampioen", legt hij uit. Maar de druk op De Boer kwam niet alleen van buitenaf; ook in zijn selectie was het onrustig, weet hij.
"Misschien ben ik daar te naïef in", geeft hij toe. "Ik vertrouw misschien te veel mensen. Ik zie altijd het goede in elke speler, maar dat is niet terecht. Als ze een mes in je rug kunnen steken, dan doen ze dat." De Boer insinueert daarmee dat een deel van de selectie hem weg wilde hebben. Dat was een publiek geheim: de Engelse media schreven uitvoerig over de moeizame relatie tussen de trainer en diens spelers. "Als je voor het eerst bij een club komt, is er vaak geen chemie. Misschien is iedereen in het begin nog verheugd, maar als het team eenmaal vorm begint te krijgen, dan begint de storm."
"Je hebt dan drie groepen in je selectie. Een groep is blij, een andere groep twijfelt maar gelooft nog steeds in een kans. Dan heb je de losers, die de tweede groep gaan proberen te beïnvloeden. Die groep is vergif in je selectie", zegt de voormalig Oranje-international. "Bij Internazionale en bij Crystal Palace moet je zulke spelers lozen. Dat kan lastig zijn. Je kunt wel zeggen: 'Ik wil hem weg hebben', maar dan zegt de voorzitter: 'Ja, maar dat kost me geld'. En dan blijf je opgescheept zitten met al die spelers." De Boer zegt aanbiedingen te hebben ontvangen om weer aan de slag te gaan, maar wil pas volgend seizoen ergens beginnen.
