Een veelzeggende statistiek halverwege de wedstrijd tussen Tottenham Hotspur en Manchester United van vorig weekend wees uit dat the Red Devils er in de eerste helft net zo vaak snel uit waren gekomen als in de zeventien wedstrijden ervoor onder José Mourinho. Het treffen met the Spurs vormde voor interimmanager Ole Gunnar Solskjaer zijn eerste echte test tegen een topclub en de Noor slaagde met vlag en wimpel. Manchester United deed in het eerste uur van de wedstrijd niet onder voor de titelkandidaat uit Londen en won, mede dankzij een heldenrol van David De Gea, met 0-1 op Wembley.
Door Robin Bruggeman
Een groter contrast tussen de laatste maanden van Mourinho en de eerste weken op Old Trafford van Solskjaer is bijna niet denkbaar. Onder de Portugees was het chagrijn bijna letterlijk van de gezichten van de staf en de spelers af te scheppen en de nederlaag tegen Liverpool op 16 december werd de Portugees uiteindelijk fataal. Terwijl Manchester United er in de eerste zeventien Premier League-wedstrijden van het seizoen in slaagde om slechts zeven wedstrijden te winnen, werden de eerste vijf duels onder leiding van de baby-faced assassin allemaal met een zege afgesloten. De nummer twee van het afgelopen seizoen in Engeland heeft Arsenal daardoor inmiddels bijgehaald op de ranglijst en snoepte ook vijf punten van de achterstand op nummer vier Chelsea af, waardoor de achterstand op de positie die recht geeft op deelname aan de Champions League nu nog zes punten bedraagt.
Het positieve effect dat een nieuw gezicht voor de groep meestal met zich meebrengt en een eenvoudig programma in de eerste weken met Cardiff City, Huddersfield Town, AFC Bournemouth en Newcastle United als eerste vier tegenstanders verklaren voor een deel het succes dat Solskjaer nu geniet, maar de oud-spits liet tegen Tottenham zien dat hij ook tegen zware tegenstanders uit de voeten kan. Zijn Manchester United deed in het eerste uur niets onder voor de ploeg van Mauricio Pochettino, die in Engeland nog wel wordt gezien als de nummer één kandidaat om aankomende zomer op Old Trafford aan de slag te gaan. De bezoekers zaten er op Wembley bovenop, gaven de Londenaren geen centimeter ruimte om op te bouwen en werden meerdere malen gevaarlijk met lepe ballen achter de vijandige defensie op het aanvallende trio Anthony Martial, Jesse Lingard en Marcus Rashford. Die laatste was vlak voor de rust het eindstation van een aanval die in gang werd gezet door een balverovering op het middenveld, waarna de weer helemaal opgebloeide Paul Pogba zijn jonge ploeggenoot op fraaie wijze wegstuurde en Rashford Hugo Lloris in de verre hoek verschalkte.
Dat Manchester United uiteindelijk drie punten overhield aan het bezoek aan Tottenham kon uiteindelijk wel voor een groot deel op het conto van De Gea geschreven worden, aangezien de Spanjaard zijn ploeg in het laatste halfuur toen de krachten weg begonnen te vloeien met een aantal knappe reddingen op de been hield. Dat de rode ploeg uit Manchester in de slotfase überhaupt een voorsprong had om te verdedigen was dan weer voor een groot deel de verdienste van Solskjaer, die een lamlendig en met zichzelf worstelend team heeft gereanimeerd zonder op het eerste gezicht enorme tactische wijzigingen door te voeren. De 45-jarige van Molde gehuurde oefenmeester, met verder enkel een mislukte periode bij Cardiff City op zijn cv als hoofdtrainer, heeft er echter wel voor gekozen om zijn systeem meer af te stellen op de kwaliteiten van zijn spelers, in plaats van de spelers in het keurslijf van een opstelling die wellicht niet helemaal bij hen past te dwingen.
De as van Solskjaers 4-2-3-1-opstelling wordt nu doorgaans gevormd door Victor Lindelöf en Phil Jones of Eric Bailly, een blok op het middenveld van Nemanja Matic en Ander Herrera met daarvoor Paul Pogba op tien en Marcus Rashford in de spits. Van deze spelers genoten eigenlijk alleen Matic en Lingard het onverdeelde vertrouwen van Mourinho: de Portugees wisselde nogal eens in het centrum van zijn verdediging en klaagde ook vaak in het openbaar over het gebrek aan opties achterin, terwijl Herrera geen basisplaats had, Pogba in zijn laatste weken aan het roer vaak genoegen moest nemen met een plek op de bank en Romelu Lukaku doorgaans in de punt van de aanval begon. Onder Solskjaer laat Lindelöf echter weer zien waarom hij anderhalf jaar geleden voor 35 miljoen euro van Benfica werd overgenomen, krijgt Pogba door de aanwezigheid van Matic en Herrera de vrijheid om het spel te maken en zich vooral met aanvallen bezig te houden en is Rashford als onderdeel van een drietand met Martial en Lingard levensgevaarlijk met zijn snelheid en doelgerichtheid.
Deze veranderingen leidden er niet alleen toe dat Manchester United in aanvallend opzicht gevaarlijker is, want ondanks de reputatie van Mourinho maakt de ploeg op verdedigend gebied ook een stabielere indruk. Doordat er na een balherovering sneller de weg naar voren wordt gezocht, het team als geheel meer passes stuurt, langer in balbezit is en meer schoten op doel produceert dan in de eerste maanden is de druk op de defensie eveneens afgenomen. Luke Shaw op linksback en Ashley Young of Diogo Dalot op rechtsback spelen een belangrijke rol in dit systeem: doordat de vleugelverdedigers de flanken blijven bestrijken kunnen Pogba en het aanvallende trio meer gegroepeerd en centraal blijven staan, waardoor het voor de tegenstander lastiger is om er snel uit te komen. Met Matic en Herrera, die eventueel ook terug kunnen zakken in de achterste linie, als extra slot op de deur neemt het aantal gevaarlijke situaties voor het doel van De Gea daarom normaal gesproken af, al liet Tottenham met zijn aanhoudende druk in het laatste halfuur van hun wedstrijd zien dat er voor Solskjaer nog genoeg werk aan de winkel is.
De Noor bevindt zich, geholpen door de goede resultaten, nog in zijn wittebroodsweken op Old Trafford en het is afwachten hoe er met een eerste tegenslag omgegaan zal worden. Waar hij zichzelf in ieder geval voor op de borst mag kloppen is dat hij de glimlach weer terug heeft weten te krijgen bij zijn spelers en dat hij Pogba, die hij nog kent van de periode dat hij het reserveteam onder zijn hoede had, nu op zijn oude niveau laat presteren. De wederopstanding van de wereldkampioen geeft blijk van de people skills van Solskjaer en de trainer wordt door zijn spelers geroemd voor de manier waarop zijn deur altijd openstaat: "Hij is geweldig in de gesprekken met de spelers, geweldig in het persoonlijke contact. Hij gaat altijd met je in gesprek om te vertellen wat je moet doen. Hij kende mij nog uit de jeugd en hij weet wat voor speler ik ben. Als ik op rechts speel wil hij dat ik naar binnen kom om voor actie te zorgen. Hij geeft me de ruimte om dat te doen. Hij heeft mij laten debuteren bij de reserves. Hij was altijd bereikbaar voor advies en om de jongens te helpen. Hij heeft mij enorm geholpen en ik heb veel van hem geleerd", was Lingard onlangs in de Engelse pers lovend over de oefenmeester.
Solskjaer kan daarnaast leunen op de tactische kennis van clubicoon en klankbord Sir Alex Ferguson, terwijl hij zichzelf met Mike Pheelan, Michael Carrick en Kieran McKenna heeft omringd met een staf die de juiste mix lijkt te bevatten tussen ervaring op en naast het veld, kennis van de jeugd van de club en persoonlijkheden die elkaar aanvullen. Onder leiding van de voormalige aanvaller werd afgelopen weekend tegen Tottenham met zes overwinningen in zijn eerste zes wedstrijden zelfs het onaantastbaar geachte record van de legendarische Sir Matt Busby verbroken en hoewel Solskjaer blijft volhouden dat hij slechts bezig is met een project tot het einde van het seizoen, zal hij stiekem hopen op meer. Manchester United werd in de afgelopen maanden in verband gebracht met klinkende namen als Pochettino, Zinédine Zidane en Antonio Conte, maar Solskjaer weet zich gesteund door Ferguson en is bezig met het opstellen van een heel overtuigende claim op een vaste aanstelling.
Sterspeler Pogba lijkt er in ieder geval geen problemen mee te hebben als de trainer die hem op zijn zeventiende liet debuteren bij de beloften op permanente basis wordt aangesteld: "Ik geniet weer van het voetbal. Ik hou ervan om meer aan te kunnen vallen. Hiervoor moest ik meer verdedigen en dat is niet mijn sterkste punt. Dit is mijn positie. De trainer vertelt me nu dat ik de zestien in moet komen en doelpunten moet maken, het beste voorbeeld is Frank Lampard. Ik werd op de bank gezet en ik weet niet zeker of een voetballer dat wel kan accepteren. Nu speel ik weer, en met plezier. Ik doe waar ik van hou, dus het is normaal dat ik er plezier in heb. En we winnen, dus we spelen inderdaad altijd met een lach", vertelde hij onlangs over Solskjaer. Zaterdag tegen Brighton & Hove Albion krijgt de Noor de kans om zijn nieuwe record nog wat scherper af te stellen met de zevende overwinning op rij.