Eeuwige vergelijking: Cristiano Ronaldo en Lionel Messi
De laatste maanden speelt de vergelijking tussen Cristiano Ronaldo en Lionel Messi weer op. Na het duel tussen de twee grootheden in de finale van de Champions League van vorig jaar, die overigens glansrijk door Messi en consorten werd gewonnen, worden beide spelers dit jaar weer te pas en te onpas met elkaar vergeleken. Deze tweestrijd komt natuurlijk voor een groot deel door het feit dat de Portugees met zijn megatransfer naar Real Madrid lijnrecht tegenover Messi kwam te staan, die bij de Catalaanse aartsrivaal speelt. Barcelona staat in de Spaanse competitie boven de club van Ronaldo en ook de twee onderlinge duels werden winnend afgesloten, maar dat is voor de voetbalwereld allerminst aanleiding om Ronaldo zonder meer als minder dan Messi te beschouwen. De vraag is dus weer eens: wie is de beste?
Qua behaalde prijzen doen de twee niet zo veel voor elkaar onder. Beiden wonnen een aantal landstitels, de Champions League en verschillende bekers van iets minder aanzien. Opvallend is eveneens de overeenkomst tussen de behaalde resultaten met de nationale elftallen: zowel Messi als Ronaldo wonnen nog nooit een groot toernooi, hoewel Messi wel het WK onder 20 en de Olympische spelen won met het Argentijnse elftal. Op individueel gebied valt er nog te zeggen dat beide sterspelers verschillende individuele prijzen wonnen. Op het gebied van doelpunten overtreft Ronaldo zijn Argentijnse collega, hoewel ook Messi de laatste twee jaar steeds vaker het net weet te vinden. Bovendien moet er rekening worden gehouden met het feit dat Messi nog altijd tweeënhalf jaar jonger is dan Ronaldo.
Toch is er een groot verschil tussen de twee giganten. Messi speelt in het belang van het team en is ook buiten het veld de ideale schoonzoon. Het liefst brengt hij zijn tijd door met zijn naaste familie, een potje scrabbelen en op de Playstation proberen de echte Messi te evenaren.
Ronaldo denkt te vaak meer aan zichzelf dan aan het team, hij liet al eens weten evenveel waarde te hechten aan individuele prijzen als aan teamprestaties, en is bovendien niet vies van een beetje provoceren. Overal waar hij komt haalt hij in negatieve zin het nieuws. Na het Wereldkampioenschap van 2006 werd hij door de Engelsen tot staatsvijand nummer één uitgeroepen nadat hij in de kwartfinale bij scheidsrechter Hector Elizondo aandrong Wayne Rooney, nota bene één van zijn ploeggenoten bij Manchester United, een rode kaart te geven na een overtreding. Nadat de Mancunian richting kleedkamer was gestuurd volgde er een knipoogje richting de bank. In Engeland verschenen er shirts met het opschrift 'I hate Ronaldo'.
Ook dit seizoen bij Real Madrid is hij regelmatig in opspraak geraakt. Tegen Villarreal ruziede hij met Xabi Alonso over een te nemen strafschop, hij pakte een aantal rode kaarten en onlangs maakte hij na een doelpunt tegen Almería een provocerend gebaar richting het publiek. In de media laat hij zich eveneens gelden middels opvallende uitspraken. Zo voorspelde hij dat Olympique Lyon wel eventjes met 5-0 opzij zou worden gezet en zou Barcelona ook geen kans hebben in het Bernabéu. We kennen de afloop.
Volgens ingewijden schijnt Ronaldo best een aardige jongen te zijn, maar voor veel mensen geldt nog altijd het aloude advies: eerst zien, dan geloven. Het is nu eenmaal moeilijk om te oordelen over iemand als je hoort dat hij een prima vent is, maar zelf alleen negatieve trekjes ziet. Toen ik vroeger wekelijks de tuin van mijn buurman ruïneerde tijdens het voetballen, vertelde mijn moeder hem dat ik best een aardige jongen was en het allemaal niet zo slecht bedoelde. Toch heeft de beste man me nog nooit op de koffie gevraagd. Door dit verschil hebben beide spelers ook hun eigen soort fans. Jongens met gel doordrenkte coups imiteren hun grote voorbeeld maar al te graag op schoolpleinen, terwijl brave schooljongetjes die niet durven vragen of ze mee mogen doen zien dat je zonder een hoop branie het ook best ver kan schoppen.
De vraag is of dit verschil in karakter en gedrag van invloed is op de vraag wie de beste is. Ik denk van wel. Als twee voetballers qua niveau en prestaties niet veel voor elkaar onderdoen, kan het imago dat iemand heeft een grote invloed hebben op wie er als beste zal worden bestempeld. Ronaldo wil de beste voetballer worden die de geschiedenis heeft gekend. Op dit moment staat hij nog achter Cruijff, Pelé, Maradona en Messi en er moet heel wat veranderen wil hij die allemaal voorbijstreven.
Op 6, 7, 10 of 11 juli kunnen Messi en Ronaldo met hun nationale teams elkaar weer treffen in één van de laatste vier wedstrijden van het WK in Zuid-Afrika. De discussie zal weer oplaaien, kranten zullen weer spreken over het Duel der Giganten, Ronaldo zal weer een 5-0 overwinning voor de Portugezen voorspellen en uiteindelijk wint Argentinië door een wereldgoal van Messi in de laatste minuut. Wat is voetbal toch een heerlijke sport.
