De Iron Man ging roesten
Voor vele van jullie zal de naam Jim Brennan of Toronto FC niet in het woordenboek voorkomen. Daarom zal ik jullie even kort inlichten over Toronto FC. Toronto FC is de enige Canadese club uitkomend in de MLS. De hoogste voetbal divisie in de V.S. en Canada. Een prestatie op zich. Toronto FC is een club die tussen de subtop en middenmoot in zit. Een prachtige club met geweldige supporters. Hopelijk heb ik weer wat wijsheid bijgebracht.
Jim Brennan is een unieke voetballer. Misschien zelfs wel een unieke sporter. Brennan was aanvoerder van Toronto FC. Brennan kwam 'thuis' in het seizoen 2007 na omzeilingen in chronologische volgorde : Bristol City, Nottingham Forrest, Norwich City en Southampton. Een goede prestatie. Brennan was niet een miskoop uit het koude noorden, maar Brennan was een toegevoegde waarde voor elke club waar hij heeft gespeeld. De verdediger heeft 181 duels in Engeland achter zijn naam staan. Op een dag in September 2006 contracteerde Toronto FC haar eerste speler voor het debuutseizoen 2007. Jim Brennan moest de nieuwe linkerverdediger worden van Toronto FC.
Brennan vervulde deze taak zonder enige moeite. Zijn voetbalcapaciteiten waren op zich al een versterking voor Toronto FC. Maar het was meer dan dat wat Brennan de beste voetballer van Toronto FC maakte. Zijn leiderschap vaardigheden waren indrukwekkend. Hij was dé leider bij Toronto. Een man die bij zijn binnenkomst al respect afdwong. Een man waar zijn teamgenoten trots op waren om met hem in een elftal te spelen. Maar ook de band met de supporters maakte Brennan een held, een legende.
Brennan maakte zich onsterfelijk in Toronto. Een rijtje met spelers die met een gebroken pols en gebroken rib gewoon wedstrijden heeft gevoetbald valt niet snel te maken. Maar één naam kunnen we toevoegen. Jawel, het is Jimmy B, zoals de fans hem liefkozend noemden. Op 22 Juli moet Toronto FC aantreden tegen Columbus Crew. In deze wedstrijd breekt Brennan twee ribben. Maar zelf lijkt de beste man er niet mee te zitten, hij voetbalt gewoon door. Drie weken later op 12 Augustus moet Toronto FC spelen tegen New York Red Bulls. Brennan heeft op dat moment nog geen enkele wedstrijd gemist en heeft zelfs nog geen doktersafspraak gehad voor zijn rib. Niemand weet ergens van.
Tijdens die wedstrijd tegen New York komt Brennan ten val. Waarschijnlijk moet er een gierende pijn door Brennan's lichaam zijn getrokken, maar dat merkte niemand. Brennan brak op dat moment zijn pols. Pas in de afsluitende maand van het seizoen heeft Brennan een doktersafspraak staan. Voor zijn knie. Op dat moment wordt door de artsen ook twee gebroken ribben en een gebroken pols vastgesteld. Het betekent meteen het einde van het seizoen voor Brennan. Zelf vond Brennan het alledaags dat hij door beef voetballen met meerdere breuken. De naam Iron Man was geboren.
Aan het begin van dit seizoen kwam de schok. Brennan gaf het op. "Mijn lichaam wil niet meer", sprak hij. Hij voelde aan dat het lichaam het niet meer kon, en greep zo de kans om ook bij zijn zoontje te zijn. Hij gaf aan dat Toronto FC de club van zijn leven was. Hij was thuis en was er trots op om hier zijn carrière te mogen afsluiten. Zelfs op dat moment was Brennan nog de leider van Toronto FC. Hoe rustig hij daar zat, hoe hij sprak over Toronto FC. Dat is een man waar je respect voor hebt. Een man die het gezicht was van Toronto FC.
Inmiddels is het seizoen bezig in Noord-Amerika en bekleedt Jimmy B een functie binnen de TFC Academy. Als Brennan mijn trainer was ging ik toch wel even tien keer harder lopen en vijf keer harder schieten. Voor de jongens binnen de TFC Academy is het vergelijkbaar als dat de Ajax-jeugd training krijgt van Dennis Bergkamp. Op dit moment liggen de posities achterin een beetje open. Een vaste back is er nog niet gevonden. Toronto FC staat op dit moment hoog in de ranglijst van de MLS maar toch gaat het vaak fout. Uitwedstrijden worden niet gewonnen maar het grootste probleem is toch de verdediging. Ook gisteren in de wedstrijd tegen de een divisie lager spelende Montreal liet Garcia zich een paar keer kinderlijk voorbij lopen. En dan is het enige wat je kan zeggen : 'Hadden we maar een Jim Brennan'.
