Wees pessimistisch
Helaas bevinden we ons altijd in de subcategorieën van de voetbalprijzen, eigenlijk is prijs niet eens het juiste woord. De prijs voor het mooiste voetbal op het WK, die sinds vier WK's wordt uitgereikt, is in die periode namelijk nog geen één keer gewonnen. Waardering krijgen we ook slechts een korte periode nadat we ons weer hebben gemanifesteerd op een eindtoernooi. Toch is dat nog steeds waar wij ons aan vast moeten houden, het 'mooiste' voetbal.
Het aankomende WK beloofd misschien wel het hoogtepunt op voetbalgebied te worden voor 'Neerlands Trots'. Onze verfijnde technici hebben in de oefenwedstrijden tegen Mexico en Ghana laten zien dat ze een spel op de mat kunnen leggen waardoor je heel misschien nog zou kunnen overwegen een belachelijk duur ticket voor een retourtje Zuid-Afrika te boeken. Toch doe je het niet, en we weten allemaal waarom.
De tijd van het optimisme en de steeds harder roepende pessimisten is aangebroken. Ieder figuur dat in Nederland iets met voetbal te maken heeft of zichzelf prominent van de bedrijfstak acht wordt ondervraagd door de journalisten. "Hoe zal het Nederlands Elftal gaan presteren Wim, ze zijn toch erg goed in vorm?". "Hoogstens kwartfinale hoor, veel te veel ego's." Een typische uitspraak van die zogenaamde prominenten dezer dagen. Dit wordt dan weer verschuilt achter het feit dat we als Nederland realistisch moeten zijn ten opzichte van de rest van de wereld waar toch veel betere voetballanden zijn.
Elke keer als ik dit soort reacties weer lees vraag ik me toch af waarom wij vrijwel het enige land zijn waarbij iedereen overtuigd is van een goede prestatie, behalve de mensen die de 'voetbal-knowhow' hebben. Landen als Noord-Korea en Japan waarbij er nul spelers bij Europese topclubs voetballen durven hun ambitie wel uit te spreken om de halve finale te bereiken en wij zitten met een stel zeikerds eersteklas opgescheept.
Na alle eindrondes waarop wij enigszins de favorieten behoorden ging Nederland er massaal achter staan en eindigde dit vaak in mineur. Niet zozeer door de slechte resultaten, want in '74, '78 en '98 zijn toch mooie resultaten geboekt, maar wel door de wijzes waarop wij het net niet werden.
Toen twee jaar geleden Marco van Basten na veel trieste oefenwedstrijden met nog afzichtelijker voetbal onze jongens als het perfecte elftal samen liet spelen stond iedereen verbaasd. Niemand had gedacht dat wij die klusje zo makkelijk zouden klaren in de 'Poule des Doods'. Na de eerste wedstrijd tegen Italië was er een massale toestroom van supporters en toen ging het weer mis. We deden als supporters weer te hard ons best. Daarom mijn advies; wees pessimistisch, dan wordt het pas echt een goed WK.
