The day after yesterday
Dan naar Rotterdam. Feyenoord kende een goed jaar. Sommige mensen noemen het fantastisch maar ik noem het goed. Ik ben nog steeds van mening dat Feyenoord gezien de prestaties in het verleden, het stadion en de supporterskern tot de Nederlandse topclubs behoort. Natuurlijk heb ook ik staan juichen bij de klinkende 6-2 overwinning op SC Heerenveen, waarmee wij het seizoen afsloten. Maar ik ben niet vergeten hoe wij ten onder gingen in Amsterdam. Hoe wij verloren in Alkmaar, Enschede en Eindhoven. Mario heeft het met beperkt materiaal ver gebracht, dat moet ik hem nageven. Waar vooraf iedere coach schuwde van de baan als trainer/coach van Feyenoord heeft Mario het gedaan. En hoe, zonder geld en adequate trainingsvelden wist hij het optimisme terug te brengen in de Havenstad. Na de duistere jaren met trainers als Ruud Gullit, Erwin Koeman en Gertjan Verbeek was het tijd om te weg naar boven in te slaan. Leo Beenhakker en Mario Been, twee handen op één buik vanaf dag één. Beenhakker kreeg de baan om puin te ruimen.
Leo, die al veel ervaring heeft in het buitenland, wist waar hij aan begon. Hij wist ook dat dit zijn laatste karwei zou zijn. Feyenoord mag Beenhakker op de blote knieën dankbaar zijn dat hij aan deze klus is begonnen. Waar directeuren Onno Jacobs en Eric Gudde vooral de schuld willen wegwerken wil Beenhakker ook vooruit. Waarom sportief verval als we ook kunnen én bezuinigen én presteren? Beenhakker pakte zijn telefoonboekje erbij en begon rond te bellen. Hij had al een akkoord met GAIS en Wanderson toen directeur Jacobs hem een halt toewees. Er zou geen geld zijn om een speler uit een derderangs competitie te huren. Beenhakker woedend en een breuk lag voor de hand. Beenhakker leek echter te bezwijken aan clubliefde en bleef.
Het jaar kroop voorbij en voor we het wisten was het zomerstop. Eventjes leek het een stille zomer te worden aan de oevers van de Maas maar daar was dan toch die nieuwe speler. De Russische jeugdinternational Fedor Smolov meldde zich op Varkenoord. Veel Feyenoord supporters zullen zich toch eventjes achter de oren hebben gekrabd bij het horen van deze naam. Niemand wist eigenlijk wie deze speler was. Een twintigjarige spits van Dinamo Moskou die Feyenoord aan doelpunten moet helpen? Kansloos! Maar deze Smolov moet ons verlossen. Beenhakker heeft een constructie bedacht, waarbij Feyenoord en Dinamo Moskou gaan samenwerken. In ruil daarvoor krijgt Feyenoord de beschikking over Smolov.
Win-win situatie, nietwaar? Mario is lyrisch over Smolov. Mario zegt dat deze jongen scorend vermogen heeft. Hij liet dit al zien door in een oefenpotje tweemaal te scoren. Smolov is op dit moment in Rusland in afwachting van zijn werkvergunning. Wordt dit echter de nieuwe spits? Beenhakker zegt van niet. De veteraan zegt dat hij bezig is met een andere spits en dat Smolov als schaduwspits zal gaan spelen. Dit kan betekenen dat er voor Jon Dahl Tomasson minder plek komt. De blessuregevoelige spits moest vorig seizoen al regelmatig toekijken vanaf de tribune en er lijkt weinig positivisme te zijn voor de Deen. We hebben ook nog Luc Castaignos. Het wonderkind, de gehele Engelse top zat achter hem aan, lijkt dit seizoen zijn kans te krijgen. De all-time topscorer van Nederland -17 mag zijn reputatie als killer bewijzen. Wordt dit de nieuwe topspits van Feyenoord of een eeuwig talentje á la Tim Vincken? We kunnen één ding zeker concluderen: Het wordt hoe dan ook een spannend seizoen voor de Feyenoord supporters. We hebben veel jeugd en het wordt afwachten welke spelers zullen opstaan aan de hand van ervarener spelers als André Bahia en Tomasson.
