Jack Wilshere: het grootste talent van zijn generatie
Tien dagen na zijn debuut mocht hij starten in de wedstrijd tegen Sheffield United. In deze wedstrijd scoorde hij en werd hij direct verkozen tot man of the match. Hij liet gelijk al zien te beschikken over een geweldig overzicht en een verbluffende techniek. Hij was jong, gretig maar voetbalde voor zijn leeftijd al heel volwassen. In dit seizoen mocht hij nog een paar keer spelen en mocht zelfs zijn debuut maken in de Champions League. Ook verlengde hij zijn contract bij Arsenal.
In het seizoen 2009/10 begon Jack geweldig aan het seizoen door wederom indruk te maken in de Emirates cup tegen Atletico Madrid en Glasgow Rangers. Vooral de wedstrijd tegen de Schotten is mij bijgebleven, omdat Wilshere weer liet zijn over de nodige klasse te beschikken. In dit seizoen zat er weer geen basisplaats in voor de jonge Engelsman. Daarom werd hij in de winterstop verhuurd aan Bolton Wanderers. Bij Bolton speelde hij veertien wedstrijden. Ik heb maar een wedstrijd van hem volledig gezien en dat was de wedstrijd op Stamford Bridge. Tijdens dit duel draaide hij vanaf links zijn tegenstanders helemaal dol en was hij een grote plaag voor de defensie van Chelsea. En dan waren zijn teamgenoten nog spelers als Kevin Davies, wat als deze jongen mee kon gaan spelen bij Arsenal…
Zijn eerste wedstrijd is inmiddels ruim twee jaar geleden en Jack Wilshere is nog steeds een ventje van maar achttien jaar oud. In de voorbereiding speelde Jack wederom goed in de Emirates Cup. Hij gaf aan dat hij geen zin had om wederom uitverhuurd te worden en dat hij voor zijn plaats wilde vechten. Na acht competitiewedstrijden is het duidelijk dat hij de juiste keuze heeft gemaakt: het talent heeft mede door blessures van concurrenten nog geen wedstrijd gemist. Elke wedstrijd overtuigd hij en laat hij de wereld zien hoeveel talent hij heeft. Dat resulteerde in een uitverkiezing tot speler van de maand september. Hij heeft er in al voor gezorgd dat ik hem liever zie spelen dan topspelers als Thomas Rosicky en Samir Nasri.
Wilshere is naar mijn mening een perfecte mix tussen Cesc Fabregas en Rafael van der Vaart, twee spelers waar ik ook fan van ben. Wilshere heeft het overzicht van Fabregas en kan ook op zijn een wat meer controlerende rol spelen. Hij kan net als Fabregas een speler vrij voor de goal zetten door een geniale pass te verzenden. Ook is hij net als Fabregas heel volwassen voor zijn leeftijd. Hij kiest bijna altijd de goede oplossing en lijdt dan ook bijna nooit balverlies. Het is ook typerend dat een Engelse verslaggever tijdens de wedstrijd tegen Birmingham City bij balverlies van Wilshere (16 oktober 2010) zei dat dit een collectors item was. De vergelijking met Fabregas is ook logisch omdat hij op een dergelijke jonge leeftijd ook al bij Arsenal meespeelde.
Toch vind ik Wilshere iets extra's hebben dat Fabregas niet heeft: snelheid en bewegelijkheid. Wat dat betreft lijkt hij wat meer op Van der Vaart. Wilshere is de koning van de een-tweetjes, omdat hij ook altijd doorbeweegt. Daar waar Fabregas niet vaak doorbeweegt bij een geniale pass, heeft Wilshere meer beweging en is hij nog moeilijker te verdedigen. Tevens is hij een rasechte technicus die zowel bewegelijk achter de spitsen kan spelen als in een spelverdelende rol.
Wilshere is naar mijn mening het grootste talent uit zijn generatie. Hij speelt al moeiteloos mee bij een Europese topclub en dat kunnen weinig mensen van zijn leeftijd zeggen. De spaarzame voorbeelden daarvan zijn Sergio Canales van Real Madrid en Toni Kroos van Bayern München. Ik denk dat Wilshere echter meer een meerwaarde is voor zijn team als de twee eerder opgenoemde talenten. Een speler als Romelu Lukaku is ook een groot talent, maar hij speelt nog niet bij een topclub in Europa.
De kans dat Wilshere uitgegroeid tot een van de beste spelers van de wereld is groot. Er liggen echter twee grote gevaren op de loer. Het eerste gevaar is een Eduardo-scenario. In Engeland word heel hard gespeeld en een overtreding kan het einde van je carrière betekenen. Eduardo kwam wel terug, maar behaalde nooit zijn oude niveau. Abou Diaby en Aaron Ramsey overkwamen hetzelfde: zij kwamen beide ook terug. Of Ramsey zijn oude niveau gaat halen zal de komende tijd blijken.
Een ander gevaar is iets dat voor elke Engelse topspeler op de loer ligt: het gevaar op het mentale aspect. Op een of andere manier is bijna elke Engelse topspeler regelmatig negatief in het nieuws. Het zal ook voor Wilshere heel belangrijk zijn om zijn hoofd koel te houden en niet te veel negatief in het nieuws te komen. Ik schrok op 29 Augustus ook toen Wilshere volgens de Britse media in de late uurtjes betrokken was in een vechtpartij. Uiteindelijk bleek Wilshere onschuldig, maar het incident laat zien dat er gevaar op de loer ligt.
Wilshere zal zich rustiger moeten gedragen. De overtreding van hem tegen Birmingham is een voorbeeld van hoe het niet moet. Wilshere kwam naar buiten met een zelfbewuste verklaring en ik geloof hem ook als hij zegt dat zijn tackel enkel te laat getimed was. Als Arsenal hem goed begeleid en hij zijn kop erbij houd, behoord hij in de toekomst tot de beste spelers van de wereld. Arsenal heeft met Jack Wilshere goud in handen.
