Georgische Revolutie lijkt (bijna) begonnen
Het is misschien wel oer-Hollands; het zeiken, de constante vraag naar bevestiging, de Hollandse nuchterheid die ons op alles argwanend maakt. Of het nou een allochtoon is die wilt voetballen of een Georgiër die, na lang zoeken, een club gevonden heeft waar hij in wilt investeren.
Hij, Geörgische goedheiligman, was nog niet eens officieel aan het werk of de stigmatiserende columns, interviews en meningen waren al gepubliceerd. Bijna eerder dan de overname bekend werd. Wonderbaarlijk, die media. Onbewust, of bewust, wordt er op die manier wel haat gezaaid naar Vitesse. Vitesse is weer als onder Karel Aalbers, gek, eigenzinnig en geheimzinnig. Als vanouds, zou je zeggen. In de eerste dagen werd mij ook direct duidelijk dat veel supporters, afgezien van veel NEC-ers -daar begrijp ik het van -, het ons in Arnhem niet gunnen. Niets mis mee, maar het is soms een beetje zielig. Misschien wel meer voor henzelf, dan voor ons in Arnhem.
Aan de andere kant is het wel jammer, want overal waar Vitesse komt hoor je een aantal dingen standaard terugkomen. Gaat het niet over Jordania, dan gaat het wel over hoe hij aan zijn geld gekomen moet zijn. Feit is wel, Vitesse is weer hot en is back alive. Maasbert Schouten kwam op dezelfde manier aan zijn geld als Dirk Scheringa. Woekerpolissen. Je hoort er niemand over, maar is die manier van aan geld komen wel legaal? Als je sjoemelt met regels, is het altijd legaal. Iedereen weet dat, van politiek Den Haag, tot aan voetballend Georgië.
Maasbert heeft in korte tijd flink wat winst gemaakt op Vitesse, best knap voor het verkopen van een aan de beademing liggende patiënt. Het is dat Jordania geld heeft en een goed netwerk heeft. Iets wat Maasbert totaal niet had in de voetbalwereld, en hem dus direct al ongeschikt maakte als voorzitter van een voetbalclub. Jordania heeft een netwerk, en kennis van zaken. Een combinatie die we in Arnhem niet gehad hebben sinds het ontslag van Aalbers, voor sommigen nog steeds dé Keizer.
Jordania gaat de club naar zijn hand zetten. Zover is duidelijk. Donderdag werd duidelijk dat Theo Bos is ontslagen als gevolge van slechte resultaten. Enerzijds vind ik dit jammer, want had Bos wel wat tijd gegund iets op te bouwen, anderzijds ben ik er blij om. Want Bos had zich, na zijn goede start bij aanstelling, verder niet bewezen bij Vitesse. Anyway, de Georgische Revolutie is begonnen.
Nu zelfs de trainer van het toneel verdwenen is, wil dit zeggen dat Jordania iemand wil hebben die in de dagelijkse gang van zaken beter onder controle heeft dan socializer Theo. Een goede zaak, nieuwe impuls, nieuwe krachten en in de winterstop nieuwe spelers. Het kan niet op, bij Vitesse. Slechts een kleine wijziging rest, Paul van der Kraan. Hij zit nog steeds op zijn plek, terwijl hij verantwoordelijk is voor de bijna-dood ervaring die Vitesse voor de zoveelste keer gehad heeft. Eigenhandig heeft hij een eigenzinnige, spraakmakende en verwarrende club tot een dooie mus gemaakt. En hij is er nog steeds? De revolutie zal ten volle sterkte komen wanneer ook hij van het toneel verdwijnt. Dan heeft Vitesse echt afstand gedaan van het verleden en kan men bouwen aan een nieuw Vitesse. Het spelersfonds, beter bekend als 'De Vrienden van Vitesse', bestaat niet meer en zij zijn dus eveneens nihil betrokken bij de club. Hulde voor Jordania.
Nu Vitesse overgenomen is, hoor je vaak dat mensen bang zijn dat de clubcultuur verwoest wordt. Ik denk niet dat het geval is bij Vitesse. Vitesse zal altijd Vitesse blijven, en wel hierom:
Kernwaarden
(Wij zijn)[b] Betrokken [/b](in de zin van een voetbalclub met een hart en sociaal geweten en die supporters betrekt bij het voetbalgebeuren)
[b]Onverzettelijk [/b](in de zin van kracht, strijdlust, trots en winnaarmentaliteit)
[b]Eigenzinnig[/b] (in de zin van de club vaart haart eigen koers, onderscheidend)
Plaats er spraakmakend bij en je kunt Vitesse in een zucht uitleggen. Vitesse zal altijd eigenzinnig blijven, of dat nou met Aalbers is of een gekke Georgiër. Vitesse is Vitesse!
Waar we eindigen, zie ik vanzelf wel. De woorden van Schouten neem ik met een flinke korrel zout.
