Volgend jaar is er weer een jaar
Al jaren is Arsenal een club die zich richt op jonge spelers. In tegenstelling tot een hoop andere supportersgroepen bleven de Gunners relatief rustig. Op Voetbalzone heb ik regelmatig het transferbeleid van mijn club moeten verdedigen. Personen die riepen dat het om nu gaat, dat mijn club zijn supporters in de steek laat. Ik heb dat beleid verdedigd met mijn vorige clubexpert. Er waren nog steeds mensen met kritiek op het lange-termijn beleid.
Maar de tijden zijn nu veranderd. Ik lees berichten op Voetbalzone over Manchester United, Liverpool en Chelsea. Sir Alex Ferguson roept in de media dat hij bouwt aan een jong team en dat dit proces tijd kost, iets wat bij Arsenal al jaren het geval is. Liverpool is overgenomen door een Amerikaans investeringsbedrijf, dat zich voornamelijk wil richten op jonge spelers. Chelsea heeft de afgelopen twee jaren 'slechts' vijftig miljoen euro geïnvesteerd in nieuwe spelers. De clubs volgen het beleid van de club uit Noord-Londen.
Toch denk ik niet dat dit een directe oplossing is voor de financiële problemen. Manchester United, Chelsea en Liverpool: de drie clubs hebben het geld niet meer. Dan is het moeilijk om het ook uit te geven. Ik ben blij dat het erop lijkt dat deze club eindelijk verstandig omgaan met hun geld, maar ik vraag me af of dit uit goodwill is of uit pure noodzaak. Waar ik met mijn clubexpert naar toe wil, is de discussie over het lange-termijn beleid. Over het aankoopbeleid van clubs. Ik vind het onbegrijpelijk dat er mensen zijn die enkel denken aan dit jaar en mensen die zoveel mogelijk willen investeren. Kopen zonder na te denken over de gevolgen daarvan: naar mijn mening is dit een van de belangrijkste oorzaken van de financiële crisis.
Zoals ik al aangegeven heb, vind ik het frustrerend dat die kortetermijndenkers een grote rol spelen in de voetbalwereld. In de Eredivisie maakt bijna elke club gigantische verliezen en in de Premier League is het al niet veel beter. Om nog maar te zwijgen over de Primera División en de Serie A, waar de grote clubs door veranderingen in tv-rechten over een aantal jaar grote problemen krijgen. De voetbalwereld schreeuwt om verandering.
De eerste en belangrijkste grote verandering die er moet komen, is de verandering in de salarissen van de spelers. Zelf ben ik tegen een salarisplafond, omdat ik denk dat er via omwegen toch wel genoeg geld wordt verdiend door de spelers. Ik denk dat de meest invloedrijke clubs eens om de tafel moeten gaan zitten en over dit probleem moeten discussiëren. Elke club zal het ermee eens zijn dat de salarispost voor een groot deel op de begroting drukt. Als de clubs nou eens gezamenlijk af moeten spreken minder te betalen aan salarissen, zal dit probleem voor een deel opgelost kunnen worden.
Dat clubs als Manchester City hoge transfersommen blijven betalen, is een hele kwalijke zaak. Dat is een grote rem op de financiële verbetering van het profvoetbal. Op korte termijn kunnen clubs hun spelers nog verkopen aan Manchester City en daardoor inkomsten genereren. Daartegenover staat echter wel dat de salarissen hoog moeten blijven, omdat de concurrentie met Manchester City aangegaan moet worden. Daarom ben ik blij met de instelling van de FIFA, die strenger wil optreden tegen dit soort clubs. Toch blijf ik heel wantrouwig, omdat ik (net als vele anderen) niet helemaal fan ben van deze organisatie.
Als het lukt om de salarissen drastisch te verminderen, zal het profvoetbal een grote stap zetten richting een gezonde toekomst. Een uitgave bij een transfer is eenmalig, aan een topcontract zit je jaren vast. Daarom denk ik dat de voetbalwereld heel veel baat zou hebben bij een verandering in de loonuitgaven. De inkomsten zullen altijd aanwezig zijn. De grote populariteit van voetbal zal niet snel veranderen en is de grootste inkomstenbron. Goed gevulde stadions en hoge uitzendrechten zullen op lange termijn een goede inkomstenbron blijven.
Er zullen vast nog een aantal naïeve mensen zijn die veranderingen in de voetbalwereld niet belangrijk achten. Die het prima vinden dat een club met 800 miljoen euro schuld een speler een contract van vijftien miljoen euro per jaar aanbied. Puur om het feit dat ze willen dat de club dit jaar de Champions League wint of dit jaar Kampioen wordt. Vergelijkbaar met een klein kind dat zijn snoep voor de hele week in tien minuten op eet en niet nadenkt over de gevolgen daarvan. Ik hoop dat die mensen, een reactie geven op deze clubexpert. Want ik vind het fascinerend dat mensen zulke gedachten hebben en zou dolgraag een discussie daarmee willen hebben.
Ik hoop zelf dat de mensen nu eindelijk eens wakker worden. Dat er eindelijk eens echt iets gedaan wordt aan de problemen. Want ik denk dat het wel duidelijk is geworden, dat het zo niet verder kan. De beleidsveranderingen bij de grote clubs in de Premier League geven me hoop. Ik hoop dat ook andere clubs zullen veranderen en het voorbeeld van deze clubs zullen volgend. Misschien ben ik naïef en ga ik teveel uit van het goede, toch zal ik blijven hopen op een kentering. Niet alles draait om nu, er is ook nog een toekomst. Want volgend jaar is er weer een jaar.
