Terug in de geschiedenis
De spelerssalarissen waren vroeger laag. Ze waren niet veel hoger dan die van de arbeiders die iedere week betaalden om hen te zien spelen. Ze waren '' afgetopt '', de contracten waren bindend en een spelersvakbond opgericht in 1907 door de captain van Manchester United en Wales, Billy Meredith, werkte niet echt. In 1947 werd Tommy Lawton gekocht door Notts County voor een wereldrecord van twintigduizend pond, de lonen bleven beperkt tot twaalf pond per week. Ook in Spanje was dit het geval. Zelfs het loon van Ferenc Puskas was niet veel hoger dan dat van gewone burgers.
In 1970 veranderde alles. De grootste voetballer die Nederland ooit heeft voortgebracht, Johan Cruijff, was de voetballer die ook geld wilde verdienen. Cruijff had gezegd: "Als elke week het stadion vol zit met mensen die komen kijken naar wat ik kan, en er kijken miljoenen mensen via de tv naar mij en naar het Nederlands elftal, dan moeten wij daar ook wat van zien". In 1973 nam Barcelona hem over van Ajax, 's werelds eerste miljoenentransfer. Cruijff was, werd gezegd, niet bang zijn succes te benutten op financieel gebied. Als harde onderhandelaar was hij een moderne voetballer die een tussenpersoon in de armen nam die nu zaakwaarnemers heten.
We gaan weer terug naar het heden, terug naar december 2010. Het voetbal van nu draait alleen maar om geld. Spelers willen zoveel verdienen omdat ze weten dat ze het kunnen krijgen. Clubs maken schulden, betalen miljoenen euro's per maand voor spelers die het niveau van Pele of Diego Maradona nooit zullen halen. Ik zal niet ontkennen dat deze twee namen niet een goed salaris hadden maar zij waren minder gefocust op geld. Hen boeide het niet als ze een miljoen kregen in plaats van twee. Ze deden niet moeilijk om hun contract te verlengen zonder loonsverhoging. Tegenwoordig hebben clubs geen andere keus. Als je wil dat je topspeler blijft, zal je een salaris moeten geven waarmee je waarschijnlijk vroeger het hele team had kunnen financieren. Dit is typerend voor het voetbal, zeker als je kijkt dat spelers van vroeger met ongelooflijke klasse maar twaalf pond per week kregen, of niet meer verdienden dan de arbeiders in de fabriek. We hebben de kunst verpest door hem van het financiële gedeelte afhankelijk te laten zijn.
De liefde voor het spel is aan het verdwijnen. Heel soms zie ik het weer, dan zie je die lach, die twinkeling in de ogen. Maar het is een zeldzaam verschijnsel. Het is niet meer de pure kunst die het was. We hebben het vervuild met geld. Ik mis die oude tijden, ik weet dat ik ze nooit heb meegemaakt maar als ik naar mijn dvd's kijk kan ik die eeuwig afspelen. Ik kan keer op keer die dvd's herhalen. Waarom? Omdat de interviews, de beelden van het voetbal van toen, de hele ontwikkeling van voetbal zo prachtig is. Ik geniet meer van de beelden dan wat ik nu zie bij de voetbalclubs. Ik verwijt mijn ouders dat zij niet hadden besloten tienerouders te willen worden zodat ik de absolute gloriejaren van de verschillende topspelers kon meemaken.
Om deze kunst weer te maken zoals het was zonder geld stel ik het volgende voor.
Regel een
De salarissen vind ik moeten weer terug naar een limiet van 2000 euro per maand. Geen bonussen meer, geen premies, gewoon spelen omdat je van het spel houdt en niet omdat je weet dat je veel geld ermee kan verdienen.
Regel twee
Er moet een transferlimiet komen. Je mag als club maximaal 500.000 euro uitgeven aan een speler. Op deze manier blijft het spel minder financieel afhankelijk. Zo heeft iedere club evenveel kans op goede spelers. Een speler zal dan niet zomaar je club verlaten voor het geld omdat je als speler toch niet meer zal verdienen dan bij een andere club.
Regel drie:
Ook mag een club maar vijf verschillende transfers per jaar uitvoeren. Op deze manier beperken we nog meer het financiële aspect met het oog op miskopen. Clubs denken langer na of ze een bepaalde speler wel of niet zullen halen.
Regel vier:
Tot slot word een onafhankelijke bond opgesteld die hier streng toezicht op houdt. Doen de clubs iets anders, dan moet deze hard gestraft worden met een x aantal puntenaftrek. Bij een tweede keer een boete. Bij de derde keer puntenaftrek en een boete. Bij de vierde keer een schorsing voor onbepaalde tijd.
Ongelooflijk, eigenlijk. Hoe voetbal zich zo snel heeft ontwikkeld. Geld is tegenwoordig een onmisbare factor voor succes als voetbalclub. Je betaalt er spelers mee, transfers, trainers, technische staf en noem maar op. Het is genoeg geweest. Ik kan er niet langer meer tegen, dat eeuwige gezeur over meer geld, te weinig geld, financiële middelen en noem maar op. Ze zoeken het maar uit! Ik ga gewoon heerlijk wegdromen terwijl ik naar de kunsten kijk van de voetbalgoden die we vroeger hadden. Ik ga lekker terug de geschiedenis in.
