Vergane Tilburgse glorie
Het is ongeveer twaalf jaar geleden dat we mee mochten doen aan het kampioenbal. Het scheppen van miljoenen was toen, in vergelijking met nu, niet eens het hoofddoel. Het is een moment uit de geschiedenis waarin men vooral streefde naar sportieve successen, geen financiële. Pas tijden later zouden we doorhebben welke kuil we voor onszelf hebben gegraven. De kuil is nu dieper en dieper aan het worden. Nog even en het wordt voor altijd onmogelijk om er uit te kruipen.
Ik heb het nu niet alleen over de aankomende degradatie, tenminste: dat is de omschrijving die de rest van Nederland als een uitgekauwde kauwgom op Willem II plakt. Het zijn namelijk maar vijf puntjes, dat gat is zo overbrugd. Ik hoor het mezelf nog steeds zeggen voordat we met 2-1 verloren van De Graafschap. Het waren drie punten die je tien minuten voor tijd nooit meer mag weggeven. Het was de aansluiting geweest. Dit is nog niet eens het ergste wat zich langzaam voltrekt, meneer Henry van der Vegt heeft erger aangekondigd. Niet dat ik me kan voorstellen dat na het vertrek van deze man het nog slechter kan gaan, toch blijf ik me afvragen of er ergens een kern van waarheid inzit.
De volgende morgen besluit ik zelf maar verhaal te gaan halen en ik kom uit bij één van mijn vaders vrienden die ook nog eens in het oude bestuur bleek te zitten. Hij legt me alles haarfijn tot in detail uit en eindelijk snap ik hoe het ooit mogelijk is geweest om van Champions League-kandidaat met miljoenen op de bankrekening tot nu zo dicht bij de afgrond te eindigen.
Hij begon te vertellen en aandachtig heb ik alles genoteerd, eindelijk vielen de puzzelstukjes op zijn plaats… Willem II heeft het seizoen na het jaar van de Champions League duurdere spelers aangetrokken, omdat men nu meer geld had en hun positie van het seizoen ervoor wilde veilig stellen. Dit lukte echter niet en er moest meer geld geleend worden. Mede door toedoen van Barry Hulshoff, de opvolger van Martin van Geel. Hij heeft belangrijke steunpilaren gratis en voor niks de deur uit laten lopen. Er werd toen aangegeven dat het echt nodig was om geld te lenen. Ik kreeg geen precieze naam wie de laatste handtekening heeft gezet en dat is maar goed ook. Want er werd een lening afgesloten met de afspraak: alles wat erin wordt gestopt mag er over een periode van een aantal jaar voor rond de twintig procent rente aan worden uitgehaald.
Alles werd me duidelijk, het is net alsof je een euro in een spaarvarken stopt, en dat je de volgende keer te horen krijgt dat je twintig cent in de min staat. Dit proces gaat nog steeds door. Terwijl ploegen als Twente, Utrecht en FC Groningen langzaam omhoog zijn gekropen en het financieel alleen maar beter is gegaan, zo is het bij Willem II langzaam bergafwaarts gegaan. Het geld dat wij per wedstrijd betalen eindigt hoe dan ook in de investeerder zijn zak. Het is eigenlijk te gek voor woorden. Willem II heeft zonder twijfel het slechtste beleid gehad dat mogelijk is.
Ook al is degradatie na dit seizoen een feit, de kans dat we drie jaar daarna nog professioneel voetbal spelen is ook erg gering. Ikzelf ben er nog steeds van overtuigd dat als de selectie alle wedstrijden zo hard knokt als de tweede helft tegen Heerenveen, we rond de dertiende plaats hadden gestaan. Dan was alles anders geweest en leek alles goed. Maar achter de schermen wordt dit verhaal toch de doofpot ingestopt, niemand mag dit weten. Als ik dit stuk niet zou publiceren zou ik gelijk zijn aan alle corrupte mensen die Willem II als een organisatie om geld uit te kloppen gebruiken.
Dit is ook meteen een verklaring waarom de gemeente Willem II niks wil geven.. Men speculeert dat zelfs de gemeente weet dat al dat geld toch weer terecht komt bij de lening verschikkers en de grote investeerders.. Waar is de tijd dat we geen leger aan spelers hadden die nergens voor spelen en ongemotiveerd zijn. Waar zijn de rood wit blauwe harten? We hebben er nog maar één: Arjan Swinkels. Ooit was alles anders..
