Club als liefde of speelgoed?
Het was november 1993, Stadio Olimpico was bedolven door wolken van somberheid. De club AS Roma stond op de voorste rand van de afgrond. Het financieel wanbeleid zal de club de kop gaan kosten. Zo dacht men. Maar plots stond er een man op. Zijn naam was Francesco (ook wel Franco genoemd) Sensi, een sportmanager en Italiaans ondernemer die vooral actief was in de olie. Sensi, geboren en getogen in Rome, werd de achttiende voorzitter van de AS Roma-geschiedenis. Een nieuw tijdperk was geboren, fans konden weer opgelucht ademhalen, Sensi zou AS Roma redden.
Sensi gold als een van de laatste voorzitters, die zonder steun van multinationals een club in het internationale topvoetbal overeind wilde houden. Het duurde tot 2001 voordat er successen werden geboekt, onder zijn bewind werden één Scudetto (2001), tweemaal de Coppa Italia (2007 en 2008) en tweemaal de Italiaanse Super Cup (2001 en 2007) gevierd. Binnen het Italiaanse voetbal was Sensi een van de oppositieleiders tegen het machtsblok van Milan en Juventus. Sensi had de harten van de Roma fans veroverd.
En net toen men dacht van de donkere wolken af te zijn, zorgde de gezondheid ervoor dat Sensi in 2004 zijn taken neer moest leggen en zijn dochter Rosella Sensi nam het stokje over. Op de achtergrond speelde Francesco echter nog een belangrijke rol.
Het was inmiddels februari 2007, AS Roma lijkt wederom in financieel zwaar weer terecht te zijn gekomen. De familie Sensi zou volgens La Gazzetta Dello Sport een schuld van ruim 370 miljoen euro open hebben staan, waardoor de club zo snel mogelijk in de verkoop moet worden gedaan. De financiële crisis heeft de Roma-familie bereikt. Toch voert de liefde voor de club de boventoon.
"AS Roma is van ons, niemand zal daar aan komen", aldus Rosella, voorzitter van de Giallorossi. "Men zal in de problemen komen wanneer er ook maar geprobeerd wordt om de club van ons af te pakken. Zo lang mijn vader leeft, behoort de club tot ons toe."
En dan slaat het noodlot toe. Augustus 2008, een zwarte dag in de geschiedenis van AS Roma. Duizenden fans verzamelen zich om te rouwen. Francesco Sensi, is overleden in Rome. De inmiddels 82-jarige voorzitter overleed aan de gevolgen van een slepende ziekte. Roma is in rouw en de Rosella wist dat er zware tijden aan zouden komen.
Al snel na de dood van Francesco vormt de financiële situatie van Roma het middelpunt van de belangstelling. Rosella kan Roma niet meer behouden en besluit toch de club in de verkoop te zetten. Er volgt een soap waarin Rosella de ene na de andere koper ziet afhaken. Zou de club nog gered worden?
Maart 2011, de burgemeester van Rome, Gianni Alemanno, kwam met het nieuws naar buiten. AS Roma wordt de eerste club in de Serie A die in buitenlandse handen valt. Thomas DiBenedetto, mede-eigenaar van het Amerikaanse New England Sports Ventures, wordt voor 67,1 procent eigenaar van de club. De eerste gedachte die door mijn hoofd ging was een opluchting. Eindelijk zijn we van het getouwtrek af en kunnen we naar de toekomst kijken. Maar is dit ook wel zo? Wie is die DiBenedetto eigenlijk? Al snel hoorde ik de volgende woorden: "Mijn droom is dezelfde als die van miljoenen supporters: Roma moet weer één van de topclubs van deze aarde worden, met een team die ieder jaar mee kan doen om de Scudetto en de Champions League", aldus DiBenedetto. "Hoe kan ik het mooi verwoorden? Alle wegen leiden naar Rome…"
Deze mooie woorden klinken voor elke Roma supporter natuurlijk goed in de oren. Zou het zo zijn? Zal DiBenedetto de nieuwe verlosser worden zonder de clubcultuur te beschadigen? Zit ik hier te luisteren naar de nieuwe Sensi of naar de nieuwe Suleimane al-Fahim (Manchester City)? Zal Roma speelgoed worden of een passie. De toekomst zal het uitwijzen.
