Wie is onze strijder?
Woedend gooi ik mijn telefoon naar de tv. Voor de zoveelste keer zit ik zo machteloos op mijn bank naar de wedstrijd te kijken van Chelsea. Wat is dit nou weer voor vertoning? Carlo Ancelotti is zeker de weg kwijt. Frustrerend loop ik rondjes in de woonkamer en werp een korte blik naar de televisie, mompel wat en ga even naar buiten om tot rust te komen. Ik kom terug en tot mijn ongeloof zie ik nog steeds het beschamende spel. Thuis nog wel? Wat denken ze wel niet?!
Ramires, Salomon Kalou en Nicolas Anelka; het zijn zomaar drie spelers die ik uit mijn hoofd opnoem, als ik denk aan waar het fout ging bij Chelsea in het afgelopen seizoen. We begonnen geweldig, volgens vele supporters. We wonnen de eerste twee wedstrijden met 6-0. Waar echter bijna niemand naar keek, was dat de manier waaróp gespeeld werd, ronduit schandalig was. De helft van de ploeg liep erbij, alsof ze al kampioen waren en dat hen niets kon gebeuren. De nonchalante houding straalde er vanaf, passes kwamen niet aan, er werd niet meer gelopen, duels werden verloren en de verdediging met uitzondering van Petr Cech liet steken vallen. Ja, ik zag de bui al hangen, maar dit werd allemaal weggevaagd, omdat we welgeteld twee keer achter elkaar wonnen van clubs uit de onderste regionen uit de Premier League.
Die passie en strijd, die mis ik. Dat is waarom ik Luis Suárez zo graag zie spelen, die absolute wil om alles te willen winnen. Die winnaarsmentaliteit om voor elke seconde die er is te vechten. De tegenstander maakt hem niet uit, of het nou Barcelona of Excelsior is, hij wil altijd winnen. Zo'n speler mist Chelsea. Al enige tijd loop ik rond met de gedachte dat we een creatieve middenvelder nodig hebben. Met Frank Lampard en John Obi Mikel en onze eventuele nieuwe aanwinst Luka Modric zullen we toch nog dat ene stukje missen. We moeten een speler hebben die de kar trekt, die voorop in de strijd gaat met de borst vooruit, opgeheven hoofd en zegt: Alleen de winst is goed genoeg.
Om dit doel te realiseren, moeten wij op het middenveld iemand hebben die de lijnen uitzet. Normaliter zou de aanvoerder dit moeten doen, maar juist omdat Lampard zo aanvallend is ingesteld en in dienst speelt van de aanvallers, is het voor hem moeilijk om juist de aanvallers te motiveren. Als er niet word gescoord, zal toch naar hem worden gekeken, omdat hij juist voor aanvoer moet zorgen. Ramires is een overschatte speler die tekort komt voor het niveau van Chelsea. Afgelopen seizoen was het hele team van Chelsea uitermate slecht, maar hij stak er toch wel bovenuit. Zijn aanname, overzicht, passing en timing lijken helemaal nergens op. Hij liep erbij alsof hij de absolute vedette was. Anelka stoort me al vanaf het begin dat hij is overgenomen. Dat hij kan voetballen betwijfel ik niet,echter is zijn mentaliteit een minder punt. Hij is er als de kippen bij als wij in de aanval gaan, zodra we balverlies lijden loopt hij langzaam met gebogen hoofd terug naar zijn eigen helft.
Met wat geluk zie je dat hij er nog net een kleine rustige sprint uit kan trekken, maar dat is het kan ook. Kalou is de meest waardeloze toevoeging aan deze selectie van Chelsea. Hij kan het niveau absoluut niet aan en zijn kwaliteiten worden verbloemd door het feit dat Didier Drogba erg gul was in één van zijn meest succesvolste seizoenen. Wanneer we deze drie spelers van de hand doen, net als de rest die geen inzet toont en spelers haalt met een winnaarsmentaliteit, zal je meteen beter aan de wedstrijd beginnen. Het hoeft niet eens iemand te zijn met kwaliteit. Gewoon iemand die blijft gaan, bij welke stand dan ook, iemand die geen genoegen neemt met een gelijkspel of nederlaag tot het laatste fluitsignaal.
Bij mij heb ik maar één speler in gedachten die bij Chelsea de rest ook kan motiveren om te gaan strijden. Bastian Schweinsteiger, deze speler beschikt over leiderschap. Hij zet de lijnen uit en weet precies wanneer wel en niet aan te vallen. Maar bovenal hij geeft nooit op en strijdt altijd tot het bittere einde. Hij is een speler die controlerend zou gaan spelen op het middenveld. Met zijn creativiteit en verdedigende kwaliteiten, maar met het overzicht van een klasse waar je u tegen zegt ben ik ervan overtuigd dat hij Chelsea zou kunnen leiden naar ongekende hoogtepunten. Hij past perfect in het systeem van Chelsea.
Wil Chelsea deze speler halen, dan zal er een monsterbedrag op tafel moeten komen. Hij heeft een contract tot de zomer van 2016. Tevens is hij van grote waarde voor Bayern München. Hij kan nog zeker vijf jaar op topniveau mee. Misschien dat we de drie namen, die me niet bevielen, in de deal kunnen betrekken, zodat het monsterbod verlaagd kan worden tot een goed bod. Zolang wij geen echte strijder hebben, zullen wij helaas hier hinder van ondervinden. Als er niet zo'n speler komt, dan zal mijn telefoon vaker naar de televisie worden gegooid. Ongetwijfeld zal ik weer frustratie hebben. Misschien dat onze nieuwe coach deze spelers wel de nodige wil kan bij brengen, maar ik betwijfel het. Het is vooral een mentale kwestie, je moet het willen. En ik vraag me elke keer af, hoe graag willen zij het gezien hun salaris, status van de club en de kwaliteiten.
André Villas-Boas wil ik best een kans geven, maar al te optimistisch ben ik niet. Ik verwacht dat we ook dit jaar geen prijs zullen pakken, tenminste, niet tot we onze strijder hebben.
