Project Qatar

----

Bijlage 1: Adviesrapport over het huidige beleid bij Paris Saint-Germain

Opmerking: In het vervolg zal ik de huidige gang van zaken voor het gemak omschrijven onder de naam 'Project Qatar'.

Hoofdstuk 1: De aankopen
Alvorens Qatarese investeerders de club overnamen, kocht PSG al twee spelers: Nicolas Douchez en Kevin Gameiro. Beide aankopen zijn in mijn ogen zeer gericht. Doordat de eerste en tweede doelman van vorig seizoen, Apoula Edel en Gregory Coupet, beiden zijn vertrokken, kon PSG alleen nog een beroep doen op het grote talent Alphonse Areola. Deze keeper is echter nog te jong om als eerste keeper te fungeren en daarom moest er minimaal één keeper bijkomen. Nicolas Douchez is een betrouwbare en ervaren doelman die zich vooral de laatste jaren in positieve zin heeft onderscheiden bij Stade Rennes. Kevin Gameiro is een echte goalgetter en die had de club ook zeker nodig gezien de matige prestaties van zowel Mevlüt Erding als Guillaume Hoarau het afgelopen seizoen. Gameiro is klein en behendig en zal een goed koppel vormen met Hoarau in de spits.

Na de overname deed PSG nog zes aankopen. Zo versterkte de club zich Milan Bisevac. PSG kon voor de overname de speler niet betalen, maar Valenciennes zwichtte deze zomer alsnog voor het grote geld van Project Qatar. Toch vind ik Bisevac niet een directe versterking voor de basis. Het lijkt me duidelijk dat Mamadou Sakho, het grootste verdedigende talent van Europa, sowieso een basisplek krijgt toebedeeld. De kwaliteiten van de andere basisspeler van afgelopen seizoen, Sylvain Armand, vind ik tevens niet onderdoen voor de kwaliteiten van Bisevac.

PSG hengelde deze zomer bovendien twee verdedigende middenvelders binnen: Blaise Matuidi en Mohammed Sissoko. Dit zijn goede aankopen, maar ze zijn niet gericht. Op deze posities spelen immers al Matthieu Bodmer en Clément Chantôme, twee spelers die ik goed genoeg acht voor de basis. Vooral Chantôme is een zeer talentvolle speler. Matuidi is dat uiteraard ook, maar ik ben van mening dat talenten uit de eigen jeugd voor gaan ten opzichte van aangekochte talenten. Natuurlijk heb ik geen enkel commentaar op de kwaliteiten van het huidige defensieve blok op het middenveld. Echter denk ik dat je vier spelers met zulke kwaliteiten nooit tevreden kunt houden als je er per wedstrijd maar twee opstelt.

Jérémy Ménez is de derde Fransman die is gehaald tijdens Project Qatar. De geluiden over Ménez van de fans om mij heen zijn zeer wisselend. Ik kan geen voorspelling doen over de prestaties van Ménez voor komend seizoen. Wat wel zeker is, is dat PSG hard een rechtsbuiten nodig had na het vertrek van Ludovic Giuly. Het liefst zou ik nog een rechtsbuiten gekocht zien worden, tenzij coach Kombouaré het aandurft om ook Loris Arnaud een kans te geven als rechtsbuiten.

Over de aangekochte doelman Salvatore Sirigu kan ik geen oordeel vellen. Eerlijk gezegd volg ik de Serie A niet bepaald op de voet. Door deze aankoop heeft de club nu echter wel twee ervaren keepers in de selectie plus één groot talent. Ik denk dat de aanwezigheid van Sirigu goed is voor de concurrentiestrijd onder de keepers.

De derde speler die afkomstig is uit de Serie A en sinds deze zomer bij PSG speelt, is Javier Pastore. Natuurlijk is dit een geweldige aankoop. Echter vind ik het bedrag wat voor de speler van Palermo betaald is, zo'n 43 miljoen euro, zorgwekkend. In mijn ogen is dit bedrag niet marktconform en het neertellen van zulke absurde bedragen kan dan ook schadelijk zijn voor het imago van de club. Hier kom ik in één van de volgende hoofdstukken op terug.

Hoofdstuk 2: Toekomstige versterkingen
De huidige selectie van PSG is met zekerheid één van de sterkste in de Ligue 1. De enige positie die in mijn ogen nog versterkt moet worden, is de linksbuiten-positie. Nu kan alleen Nene alleen op die positie uit de voeten, dus is een extra linksbuiten vereist om een eventuele schorsing of blessure van Nene op te vangen.

Hoofdstuk 3: Het imago van de club
Het aantrekken van Javier Pastore voor 43 miljoen gaat het clubimago schade aanbrengen. Dit soort nieuws met dergelijke bedragen erin vermeld gaat de hele wereld rond. Veel mensen zullen de club dan ook snel gaan vergelijken met Manchester City, een club die in mijn ogen geen al te best imago bezit. Manchester City koopt talloze spelers met exceptionele kwaliteiten voor veel geld zonder zich te beseffen dat de club op de betreffende positie al toppers in huis heeft. Hierdoor wordt de selectie veel te breed. Het bestuur van Paris Saint-Germain moet voorkomen dat deze club diezelfde weg inslaat. Om even terug te komen op de situatie omtrent Pastore: natuurlijk heeft deze speler kwaliteiten om je vingers bij af te likken, alleen ben ik van mening dat voor zo'n jonge speler hooguit 25 miljoen betaald moet worden.

Hoofdstuk 4: De conclusie
PSG heeft de afgelopen jaren naam gemaakt door vele (jonge) spelers te kopen die de Franse nationaliteit bezitten dan wel in de Franse Ligue 1 uitkomen. De gerichtheid van deze aankopen was altijd groot. Deze ingeslagen weg moet PSG vervolgen, ook tijdens Project Qatar waar de verleiding om het grote geld direct voor één speler over de balk te smijten groot is. Wanneer de beleidsmakers hun beide benen op de grond houden en gerichte aankopen blijven doen die aan één of beide van de bovenstaande criteria voldoen, dan tilt de club niet alleen zichzelf, maar ook het Franse voetbal naar het gestreefde hogere niveau.