A(n)field of Dreams
En daar is ook wel een reden voor, al was het maar vanwege de ongelofelijke vooruitgang met de wedstrijd die twaalf maanden eerder op Anfield plaatsvond. Toen kwam West Bromwich Albion op bezoek en had Liverpool alleen maar kunnen winkelen in de koopjesafdeling. Steven Gerrard en Fernando Torres waren eigenlijk geblesseerd, maar manager Roy Hodgson stelde het duo in blinde paniek toch op en nog speelden de gasten Liverpool weg. Dat Liverpool won door een sublieme goal van Torres deed er nauwelijks nog toe.
Sinds John W. Henry en zijn Fenway Sports Group(FSG) Liverpool in oktober vorig jaar uit de klauwen van twee afschuwelijke Amerikanen die door vijfhonderd miljoen dollar in schulden op Liverpool te plaatsen de club bijna vernietigden redden, is er veel veranderd. De eerste meesterzet die de FSG uitvoerde was het aannemen van Damien Comolli als technisch directeur. Het was de Fransman die als enige de gok aandurfde met Luis Suárez, wat een geniale zet is gebleken.
Vroeg in januari kreeg manager Roy Hodgson de zak en werd vervangen door Kenny Dalglish, één van de grootste voetballers aller tijden en bovendien een bewezen toptrainer, waarna er wat subsidie vanuit Londen en Chelsea kwam waarvoor Liverpool met Suárez en Andy Carroll twee jonge, getalenteerde spitsen heeft gehaald. De resultaten werden beter, maar de klim uit de grauwe middenmoot kwam te laat om bij het scheiden van de markt nog Europees voetbal te behalen, maar dat weerhield Henry er niet van om flink aan te kopen.
Al vroeg in de zomer kwam Jordan Henderson naar Liverpool. Hij miste vorig seizoen slechts honderd minuten Premier League-voetbal en verscheen in januari na een indrukwekkende periode voor Sunderland op de FIFA-lijst met dertien spelers om in 2011 in de gaten te houden en maakte zelfs zijn interlanddebuut. Statistieken wijzen uit dat hij op de vijandelijke helft erg sterk passt. Henderson was met dertien miljoen pond, groeiend tot zestien als prestatiebonussen afgetikt dienen te worden, duur, maar als hij zijn belofte die velen in hem zien inlost zal hij z'n geld waard gaan worden.
De tweede en derde aankoop werden begin juli gepresenteerd, nadat het kiezen van Phil Jones en Ashley Young voor Manchester United een vraagteken bij de ambitie van de club had geplaatst. De tweede was Doni, een weinig spectaculaire aankoop, maar een betrouwbare back-up in het geval dat José Manuel Reina, een topkeeper, ooit geblesseerd zou raken. De derde is Charlie Adam, ook een speler die weinig blessuregevoelig is en een waanzinnig mooie trap heeft. Adam probeert veel dingen en zal de bal vaak verliezen, maar er zal nooit een wedstrijd voorbijgaan waarin hij niets briljants doet: er zijn nauwelijks spelers die meer kansen creëren en met zijn uitstekende rechterbeen zal hij veel gevaar veroorzaken.
Toen begon de club een probleemgebied aan te pakken: de linkerkant was al jaren slecht. Op linksback speelde de ene na de andere matige speler en op de linkerflank stond nooit een echt goede speler. De eerste kwam was een linksbuiten, Stewart Downing. Met twintig miljoen pond de duurste zomeraankoop van The Reds, maar de club heeft voor dat geld iemand die een goede voorzet heeft en er nog snel bij is ook. Hij heeft zich in de eerste wedstrijden voor de club gelijk al gemanifesteerd als iemand die veel eerder het rode shirt had moeten dragen. Verder heeft hij als grote voordeel dat ook hij vorig jaar nooit geblesseerd was, net als Henderson en Adam dus.
De vijfde zomeraankoop was José Enrique van Newcastle United, een speler die verdedigend erg sterk is . Hij maakt haast nooit fouten en het is vorig jaar nauwelijks gebeurd dat spelers hem voorbijliepen. Verder is opvallend dat het overgrote deel van zijn passes niet, zoals de gemiddelde linksback, vijf meter terug naar een ander gaat, maar Enrique is erg sterk in passes en dribbels naar voren waarmee hij de druk kan wegnemen en counters in kan zetten. Ook deze speler is absoluut niet blessuregevoelig en miste vorig seizoen slechts twee wedstrijden.
Liverpool speelt tegen Bolton Wanderers. Torres is verkocht en op Gerrard, Raúl Meireles en Glen Johnson wordt niet langer roofbouw gepleegd. De club speelt erg sterk en Downing en Suárez hadden uit de vele kansen ook een monsterscore kunnen halen, terwijl Pepe Reina weinig te doen krijgt. Liverpool wint overtuigend met 3-1, maar dat had 6-0 moeten zijn. We zijn gestart met zeven punten uit drie duels. Vorig seizoen waren daar negen duels voor nodig.
De transferdeadlinedag had nog verrassingen in petto, de Welshe krijger Craig Bellamy en Sebastian Coates, door een Telegraph-journalist bestempeld als 'half zo duur en dubbel zo goed als Phil Jones' kwamen de club versterken en Raul Meireles vertrok. Dat is jammer van het vertrek van een goede speler, maar winst maken op een speler die niet bij de club wil zijn is een goede prestatie. Verder vertrokken een hoop overbodige spelers: Joe Cole, Christian Poulsen, Paul Konchesky, Philipp Degen, David N'Gog, Daniel Ayala zijn van de salarisrekening geschrapt. Naar verluidt heeft de club 30 miljoen pond per jaar aan salarissen van de lijst gekregen en 25 miljoen pond aan transfers verdiend.
"New hope for Liverpool!". De toekomst is rooskleurig. We zijn niet langer afhankelijk van blessuregevoelige spelers, hebben alle posities dubbel bezet met kwalitatief goede spelers en hebben geen enkele overbodige speler onder contract. De nieuwe spelers hebben voor zover ze in actie zijn gekomen stuk voor stuk veel indruk gemaakt en Dalglish bouwt een elftal met een leeuwenhart en doet daarbij, geassisteerd door Henry en Commoli, de juiste dingen. Come on, you Redmen!
