The magic of Craven Cottage
Voor mij zijn van die simpele Engelse voetbalstadions de mooiste stadions die er zijn. Zo'n hypermodern stadion is mooi, alles is wel helemaal perfect enzo, het heeft echt een uitstraling van een voetbalstadion, en het zal allemaal wel. Maar als je nou een keer kijkt naar Craven Cottage… Voor dat soort stadions heb je toch automatisch een zwak? Je kunt het te oud vinden, ik vind het mooi en geweldig. Spelers kunnen goals nog met de fans vieren (wat normaal is in Engeland, en eigenlijk ook normaal zou moeten zijn in Nederland, maar zolang er geen Voetbalwet is gaat dat niet…). En wat ik zo speciaal vind aan Craven Cottage, is dat als je het stadion betreedt, het even lijkt alsof je vijftig jaar terug gaat in de tijd. Dat het stadion aan de oever ligt van de Theems maakt het plaatje compleet.
Het maakt het stadion van Fulham FC de plaats voor de mooiste legendes en mythes. Zo gaat er het verhaal dat er geesten rondzweven op de 'Johnny Haynes Stand', de tribune die vernoemd is naar de legendarische Johnny Haynes, die achttien seizoenen uitkwam voor de Londense club. Hij speelde bijna zeshonderd wedstrijden (594) en scoorde daarin 147 goals. Ook bereikte hij het nationale elftal van de Engelsen, waarin hij achttien keer scoorde in 56 interlands. Zeer spijtig is dat hij de Premier League nooit heeft meegemaakt, hij speelde zijn wedstrijdjes op de lagere Engelse niveaus. Een andere Fulham-legende, Alan Mullery, sprak dit op de dag van Haynes' dood:
"He was the only reason I went to Fulham as a young boy of 15 leaving school. He was my hero, the captain of England and Fulham. The word great rolls off the tongue quite easily these days but he really was. He was the best passer of a ball I have ever seen - I don't know anyone who could pass a ball as accurately. Anyone who saw him will know what a great player he was."
Ikzelf ken eerlijk gezegd Haynes niet omdat hij ver voor mijn tijd was. Daarom geloof ik deze Alan Mullery maar al te graag. Hij was niet de enige fan van hem. Er zijn genoeg andere grootheden die met veel respect over hem praten. De Fulham-supporters hadden uiteraard ook respect voor hem. Zij waren het die aandrongen dat Haynes een eigen tribune verdiende na zijn dood in oktober 2005 (hij overleed door een auto-ongeluk). Op 27 november 2005 was het zover, hij kreeg zijn eigen tribune. Wat voormalig Stevenage Road Stand heette, droeg sinds die dag de naam van Johnny Haynes met zich mee. De tribune was omgetoverd tot de Johnny Haynes Stand. Een legendarische tribune vernoemd naar een legendarische speler. Dat zou vaker moeten gebeuren, vind ik. Waarom komt er bij PSV geen Willy van der Kuijlen Tribune? Waarom bij Ajax geen Johan Cruijff tribune? Ik zou zeggen voor PSV en Ajax (en uiteraard ook andere clubs): grijp nu nog je kans nu deze ex-voetballers nog leven. Het is toch veel mooier dat de speler de vernoeming nog zelf mee kan maken. Het kan morgen zomaar afgelopen zijn, zoals bij Johnny Haynes. Een auto-ongeluk en het was ineens afgelopen.
Hoe je het ook noemt, het blijft een legendarische tribune. Op ongeveer het midden van het dak van de tribune vind je een puntgevel waar de tekst Fulham Football Club op staat, met het logo van de club iets daarboven. Dat is een kenmerk van de tribune. Daarnaast uiteraard de oncomfortabele houten stoeltjes. Dat maakt de tribune historisch. Het is de oudste tribune van heel de Engelse Football League (het een naar oudste gebruikte stadion ter wereld). De tribune dateert van het jaar 1905! Maargoed, onkruid vergaat niet, dus de zeer oude 3571 uit 1905 afkomstige zitplaatsen ook niet, ze zijn nog steeds zo robuust als altijd. Juist dat van Craven Cottage vind ik zo mooi. Waarom zou je zoiets wegdoen voor een foeilelijk nieuw stadion? Ik snap dat het oncomfortabel is om op zo'n stoeltje te zitten, maartoch, dit is toch de charme van voetbal?
Dat een stadion zo oud is maakt het natuurlijk ook een beetje spookachtig. Zo is er een bekende mythe dus dat er geesten hebben gezeten. Iedereen die namelijk weleens op de tribune de wedstrijd heeft gekeken ziet dat er een wat enge, dus spookachtige sfeer hangt. Ze hebben het idee dat ze niet alleen naar Fulham kijken, en dat er wel is wat hulp van bovenaf zou kunnen zijn. Die hulp van bovenaf let op hun club, Fulham FC. Niemand weet wie het waren, wat ze deden, wanneer ze de aarde verlaten hebben, maar we weten wel dat ze daar zaten, om Fulham te zitten kijken.
Voor mij maakt het Craven Cottage het meest speciale stadion dat er is. Het stadion ademt uit alsof het dus nog het jaar 1837 is, maar ondertussen wordt er gewoon gevoetbald anno 2011. Met spelers voor wie de gekste bedragen worden betaald, waar coaches voor maar dan vijftien euro worden aangetrokken, waar een de hypermodernste stadions worden gebouwd voor enorm veel geld. Dan is een bezoek aan het stadion van Fulham meer dan speciaal.
