We kunnen weer naar Cambuur
Elk weekend ga ik weer vol goede moed voor de televisie zitten met de hoop om weer een klein stukje terug te zien van het oude Roda. Tot dusver werd ik elk weekend teleurgesteld. Ondanks dat natuurlijk niet alles verloren ging is het voetbal van Roda verre van wat het vorig seizoen was. Het grootste probleem ligt bij de backs; Jimmy Hempte, Martijn Monteyne en Jagos Vukovic.
Hempte was er ook vorig seizoen bij toen Roda mooi voetbal liet zien. Zijn tekortkomingen vielen toen eigenlijk nauwelijks op. Nu Roda echter een minder seizoen kent valt Hempte volledig door de mand. Ik weet niet hoe vaak ik dit seizoen al heb gezien dat de directe tegenstander van Hempte hem met een simpele beweging voorbij kwam. Wat mij nog het meest irriteerde was dat Hempte zijn tegenstander erna ook gewoon liet weglopen. Neem als voorbeeld de wedstrijd tegen Feyenoord waarin Jerson Cabral driemaal scoort. Drie keer dezelfde actie, drie keer succesvol en drie tegendoelpunten. Het leek wel alsof Hempte niet eens de moeite nam om hem tegen te houden.
De stand-in van Hempte op de backpositie is Vukovic. Als ik net boos werd terwijl ik over Hempte schreef dan ben ik na dit stukje woedend. Vukovic is een dramatische voetballer. Aanvallend is hij waardeloos, verdedigend is hij zo mogelijk nog slechter. Het is duidelijk dat Vukovic te dik, te sloom en te lomp is om een fatsoenlijke verdediger te zijn. Hij staat op het veld alsof het hem allemaal niets interesseert. Ik verwacht dat ze in Eindhoven ook niet meer op hem zitten te wachten.
Monteyne moet het verlies van Davy De Fauw opvangen en dat doet hij, in vergelijking met de anderen, nog redelijk. Verdedigend is het een goede jongen, maar hij is net als de anderen enorm traag. Wat heb je aan backs die hun directe tegenstander niet eens kunnen bijhouden? Pas nu is mij duidelijk hoe goed De Fauw eigenlijk was bij Roda.
In de rust van de competitiewedstrijd tegen Ajax werd afscheid genomen van Pa-Modou Kah. Wat hebben we toch vaak geschreeuwd als Kah wat fout deed, maar nu missen we hem enorm. Kah is een voorbeeld voor elke prof die wil voetballen bij Roda. Misschien was hij niet altijd het meest zekere punt in de verdediging, hij leverde wel een strijd die ik nu niet meer terugzie bij Roda.
Roda mist dit seizoen types als Kah die willen strijden, spelers die vechten voor elke bal. En mocht Ruud Vormer in de winterstop worden verkocht, dan voorspel ik een seizoen waar Roda zal moeten hopen boven de degradatiestreep te kunnen blijven. Maar met een gemiddelde van drie tegengoals per wedstrijd is dit een ijdele hoop. Het is aan Harm van Veldhoven om weer vanuit het niets een team op te bouwen.