Een stapje terug voor Pep
Sinds de aanstelling van Josep Guardiola kent Barcelona weinig moeilijke momenten, zeker sportief gezien niet. Meteen in zijn eerste seizoen pakte Barcelona de Champions League, de Copa del Rey en de titel in de Liga. De jaren die daarop volgen domineert Barcelona Europa. Met spelers als Lionel Messi, Andrés Iniesta en Xavi Hernández is Barcelona één van de beste teams ooit. Dit seizoen lijkt het allemaal wat minder te lopen. Het team oogt in uitwedstrijden ongemotiveerd en heeft niet meer de drive om te winnen.
Waar Barcelona de afgelopen jaren achterin zeer stabiel leek, is het nu een zwaktepunt waar veel teams van profiteren. In een 3-4-3 benut je de kracht van de vleugelverdedigers niet. Dit was precies de kracht die vele tegenstanders vreesden. Het grote voorbeeld hiervan is Dani Alves, een speler die een ontzettend groot loopvermogen heeft en die zowel aanvallend als verdedigend zijn steentje bijdraagt. Zijn talent wordt verkwist als je hem posteert op een rechtshalfpositie. Wanneer Guardiola besluit om 3-4-3 te gaan spelen, blijft Alves te veel op het middenveld hangen in plaats van mee te verdedigen. Daarnaast wordt het op het middenveld te druk om de snelle combinatie te zoeken. Degene die daar de meeste consequenties van ervaart is Francesc Fábregas. Normaal gezien heeft hij de ruimte om te kunnen combineren, maar doordat nu ook Messi in de combinerende rol wordt gebruikt, lopen er teveel mensen met dezelfde rol rond. Door veel druk op de bal te zetten wordt Barcelona een stuk makkelijker te verdedigen. Als je er één of twee spelers uit haalt, krijg je meer ruimte voor de combinatie. De andere spelers kunnen ruimte creëren en loopacties maken. De andere kant van de medaille is wanneer het middenveld niet gemotiveerd oogt, wat het geval is in uitwedstrijden, de verdediging teveel onder druk komt te staan in de counter en Barcelona punten verspeelt.
Verder denk ik dat het deze zomer tijd is om binnen het eerste elftal door te selecteren. Met het vertrek van Maxwell naar PSG is dat al ingezet, maar ik zou het nog verder doorvoeren. Als je aan de top wil blijven, moet je ook hard zijn met spelers die over hun top zijn. Seydou Keita staat de ontwikkeling van spelers als Thiago Alcântara en Sergi Roberto in de weg en moet dus vertrekken. Verder moet Abidal na het volgende seizoen vertrekken, hij oogt stukken minder dit seizoen. Zo blijf je de onderkant van het elftal bijschaven, en spelers halen voor de toekomst. Zo groeit het elftal, en blijft aan de top.
Het Barcelona wat ik voor ogen heb speelt volgend seizoen in een 4-3-3 formatie, met een verdediging die bestaat uit Dani Alves, Carles Puyol, Gerard Piqué en Jordi Alba. De twee vleugelverdedigers kunnen bij balbezit doorschuiven richting het middenveld, of zelfs over de aanvallers heengaan. Bij een tegenaanval moet de verdediging zo snel mogelijk weer uit vier man bestaan: zo maak je zo goed mogelijk gebruik van het loopvermogen van Dani Alves en Jordi Alba. Het middenveld zal nog steeds het belangrijkste van het elftal zijn. Xavi, Sergio Busquets en Andrés Iniesta zullen het team aansturen met snel combinatiespel en dodelijke steekpasses. Deze drie kunnen niet het hele seizoen, wedstrijd na wedstrijd, spelen. Daarom zullen talenten als Thiago Alcántara, Rafinha en Sergi Roberto hun kansen krijgen. Daarnaast pleit ik voor een terugkeer van Oriol Romeu bij Barcelona, er komt dan wat meer body op het middenveld te lopen. De aanval zal bestaan uit Francesc Fábregas, Lionel Messi en Alexis Sanchéz. Het idee van een lopende, combinerende middenvelder als Fábregas neem ik over van Guardiola. Je ziet dat er daardoor veel ruimte wordt gecreëerd voor combinaties met Alexis en Messi.
Tot slot wil ik een blik werpen in de verdere toekomst, over een jaar of vier. Spelers als Carles Puyol, Xavi, Dani Alves en David Villa zijn gestopt of hebben het niveau niet meer. In mijn ogen blijft La Masía de hofleverancier van het eerste elftal. Om te beginnen met Puyol: er zijn meerdere gegadigden om zijn troon op te volgen. Barcelona heeft een terugkoopoptie van 2,4 miljoen euro op Albert Botía (Sporting Gijon), maar ook in Barcelona B loopt een waardig opvolger rond, namelijk Marc Bartra. Beide spelers hebben leiderscapaciteiten, wat in mijn ogen een belangrijke eigenschap is om El Toro op te mogen volgen. Xavi en Dani Alves zullen worden opgevolgd door spelers die al meerdere malen in het eerste gespeeld hebben. Thiago Alcântara lijkt me de beste optie voor de plek van Xavi: hij heeft dezelfde controle in zijn spel, een sterk spelinzicht en kan bij druk op de bal simpel een mannetje wegzetten. De opvolger van Dani Alves is inmiddels al international en stond vorige zomer in de belangstelling van onder andere Valencia en AS Roma. Martin Montoya heeft veel loopvermogen, een goede voorzet en staat verdedigend ook zijn mannetje. De opvolger van David Villa is voor mij iets lastiger. Isaac Cuenca, Rafa Alcântara en Alexis Sanchéz zouden allemaal een waardige opvolger zijn, maar zij kunnen alle drie niet dat extra's brengen in het team. Ook grote talenten als Gerard Deulofeu en Jean-Marie Dongou zie ik nog een rol spelen in het eerste elftal. Ik zit te denken aan een speler die mij doet denken aan de beste linksbuiten van Barcelona van de laatste tien jaar, Ronaldinho. Ik heb het natuurlijk over Neymar da Silva Santos Júnior, supertalent van Santos. Als hij zijn showvoetbal kan koppelen aan effectiviteit, kunnen we nog lang genieten van dit Barcelona.
