De stille kracht van Barcelona
Op 16 juli 1988 werd Busquets op de wereld gebracht. Zijn vader is oud-Barcelona keeper Carles Busquets, die op het moment keeperstrainer is bij Barcelona. Al snel werd duidelijk dat Sergio het talent voor voetbal had. In 2005 kwam Sergio in de jeugd van Barcelona terecht en is vanaf dat moment ook nooit meer vertrokken. In het seizoen 2007/08 speelde hij bij Barcelona B onder Josep 'Pep' Guardiola. Het seizoen erop werd Guardiola hoofdtrainer bij Barcelona en hij was onder indruk van Busquets. Hij was één van de spelers die ook mee mocht naar het eerste. Pep was heel duidelijk en wou de jeugd meer de kans geven, ook omdat hij die zo goed kende. In zijn eerste seizoen bij het eerste van Barcelona was Yaya Touré nog op zijn positie, echter wist 'Busi' in het tweede seizoen een basisplaats af te dwingen. Sindsdien is hij ook niet meer weg te denken uit de basis van Barcelona.
Sergio Busquets, zo op het eerste oog een doodnormale voetballer, is ongelooflijk belangrijk voor dit Barcelona. Mensen onderschatten hem, omdat hij niet opvalt. Velen denken ook dat hij een voetballer is die eigenlijk niet van het niveau Barcelona is, maar dat is gewoonweg onzin. Die mensen moeten eens naar een willekeurige wedstrijd van Barcelona kijken en alleen op Busquets letten. Busquets onderschept namelijk ontzettend veel ballen, kan geweldig meevoetballen, zet belachelijk veel druk, is geweldig in de combinatie en passt altijd de bal zo snel mogelijk naar de beste keus in zijn buurt. Als Busquets het minder doet, wat bijna nooit gebeurt, dan komt de tegen tegenstander er gemakkelijk langs. 'Busi' is de man die het spel zo vloeiend mogelijk maakt. Als hij er niet in staat zie je dat ook meteen, het spel is dan veel minder.
Guardiola, de trainer van Barcelona, daar vergelijk ik Busquets altijd mee. 'Pep' speelde namelijk in de jaren negentig onder Johan Cruijff op dezelfde positie als Busquets. Je kunt ze op alle vlakken vergelijken, alleen ging Guardiola nog wat vaker de aanval zoeken, waardoor hij vaker in een scoringspositie kwam. Het is leuk om het Dream Team onder leiding van Cruijff, waar Guardiola dus in speelde, te vergelijken met het team van nu. Je ziet namelijk dat hij op dezelfde manier speelt als Cruijff toen deed en hij ook met dezelfde type spelers op dezelfde posities speelt. Zo speelt dus Busquets op zijn positie.
Iets wat het Dream Team niet had en de generatie van nu wel zijn de schwalbes. Zo zeggen ze nu zelfs 'Meer dan een theaterclub'. Wat natuurlijk 'Meer dan een club' hoort te zijn of in het Catalaans 'Més que un club'. Voornamelijk Busquets is berucht om zijn schwalbes, hij heeft nu een status opgebouwd dat iedereen hem met een vergrootglas gaat bekijken bij elke keer als hij valt. Ik kan me dood ergeren aan schwalbes. Het hoort niet bij voetbal en hij heeft het ook niet nodig. Het gebeurt wel bij meerdere voetballers, ook bij andere spelers van Barcelona, alleen staat Busquets meer bekend om zijn schwalbes dan zijn goede spel. Het toppunt van haat werd afgelopen weekend bereikt. Busquets kreeg een grote wond, omdat er een voetbalschoen tegen zijn knie kwam. De supporters en de spelers waren in shock, want het zag er totaal niet goed uit. De wond was zo groot dat ik en vele mensen dachten dat een deel van zijn spierweefsel beschadigd was, wat ook zomaar had kunnen gebeuren, alleen viel de blessure uiteindelijk mee. Vele mensen zeiden dat Busquets een schwalbe maakte en er niks aan de hand was. Anderen zeiden dat hij dit verdiende, door zijn vele schwalbes, echter is dat waanzin. Zo'n erge blessure gun je toch niemand? Ik vond het jammer dat er zo op hem gehaat wordt, want voetballen kan hij als de beste.
Al met al kan Busquets geweldig voetballen, maar zijn die schwalbes jammer. 'Busi' is de stille kracht van dit Barcelona, zonder hem was Barcelona niet zo goed.
