In de schaduw van Barca en Real
Dat Valencia niet meer de absolute topclub van weleer is, dat is natuurlijk duidelijk. In het begin van deze eeuw bereikte los Che tweemaal de finale van de Champions League, die helaas beiden verloren gingen. Daarnaast werd Valencia in 2002 en 2004 kampioen van Spanje en won het in 2004 ook nog de UEFA Cup. Er speelde in die jaren fantastische spelers als Gaizka Mendieta, John Carew, Roberto Ayala, Claudio Lopez, Mista en Kily Gonzalez in Valencia. Na 2004 werd het rap minder. De club had in die succesjaren veel te veel geld gespendeerd. Ze wilden blijven aanhaken bij de Europese top en dit ging gepaard met wanbeleid van de bovenste plank. In Spanje is het niet ongebruikelijk om jezelf in de schulden te steken en Valencia had een enorme schuld. Daarnaast bleven de sportieve successen uit terwijl de schulden maar opliepen. Kortom, de club zat in zwaar weer. Ze waren nu gedwongen om hun beste spelers te laten gaan. David Villa vertrok naar Barcelona en David Silva en Juan Mata vertrokken naar topclubs in Engeland. Deze spelers werden uiteraard enorm gemist, maar het was nu eenmaal noodzakelijk om te overleven.
De club is nu hard aan de slag deze schuld verder omlaag te brengen. Zo werd er een salarisplafond ingesteld en ook de verhuizing naar een nieuw stadion over een paar jaar moet geld gaan opleveren. Het lijkt erop dat er nog net op tijd is ingegrepen. Ploegen als Deportivo la Coruna en Celta de Vigo, die toch jarenlang bovenin meedraaiden, zijn door financiële problemen zelfs afgezakt naar de Segunda Division. Zover is het bij Valencia gelukkig niet gekomen, maar de supporters dienden wel hun verwachtingen bij te stellen. Het is natuurlijk moeilijk om aan de absolute top te blijven staan als je genoodzaakt bent om je beste spelers te verkopen. Maar terwijl het team van Valencia achteruit ging en terugviel naar het niveau 'Europese subtop', daar gebeurde er bij andere clubs iets heel anders.
Bij Barcelona en Real Madrid was er namelijk totaal geen sprake van achteruitgang. Voor astronomische bedragen werden spelers als Kaka, Zlatan Ibrahimovic en Cristiano Ronaldo binnengehaald. Er werd met geld gesmeten, ondanks dat de financiële situatie van beide teams niet bepaald florissant is. Maar het dient gezegd te worden, het bracht wel resultaat. FC Barcelona en Real Madrid staan mijlenver voor op de concurrentie in La Liga. Ze beschikken over grote selecties vol met topspelers. Waarschijnlijk zouden Real Madrid en Barcelona zelfs nog bovenaan staan als ze enkel hun wisselspelers zouden opstellen. De laatste twee jaar behaalden ze allebei meer dan negentig punten in de competitie en ook dit jaar zal dat waarschijnlijk gaan gebeuren. Daarnaast heeft Real Madrid al honderd! keer gescoord in dertig wedstrijden en staan de tellers van Ronaldo en Lionel Messi op zevenendertig en zesendertig. Je zou bijna denken dat Radamel Falcao van Atletico Madrid er met twintig doelpunten niks van kan.
Ook in Europa lijken beide ploegen weinig te duchten te hebben van de concurrentie. Bijna iedereen gaat er dan ook al vanuit dat Real Madrid-Barcelona de finale van de Champions League zal worden. Of dit wel zo leuk is, is nog maar de vraag omdat El Classico steeds meer uitmond in een ordinaire schoppartij. Dit komt mede omdat op deze wedstrijd zoveel druk zit omdat ze elkaars enige concurrent zijn.
Ik verwacht dat ook de komende jaren Real Madrid en Barcelona de dienst zullen blijven uitmaken in Spanje. De FIFA koketteert wel met scherpere regels, maar in de praktijk worden de grote ploegen vaak gespaard. Zolang Barcelona en Real Madrid op deze voet door kunnen gaan blijft deze gigantische kloof bestaan. La Liga is een ontzettend voorspelbare competitie geworden, waar er twee strijden voor de titel en de andere ploegen maximaal derde kunnen worden. Het niveau van de overige ploegen is best hoog, dat bevestigen ook weer de Europese resultaten dit seizoen. Maar het staat in schril contrast met het niveau dat Barcelona en Real Madrid halen. Waar andere competities spannender worden, daar wordt die van Spanje het helaas niet.
Bij Valencia zit er niks anders op dan geduld hebben. Tientallen miljoenen uitgeven is geen optie en op een gezonde manier aansluiting vinden is onmogelijk. We zullen ons tevreden moeten stellen met een derde plaats en in de schaduw van deze twee ploegen blijven staan. Net zo lang, tot voor hun de zon ook een keer ondergaat en ze bij ons in de schaduw terecht komen.
