De grote captain van Cim Bom
Een onvergetelijk moment. Ik wees naar het beeldscherm en ik zei in mezelf: "Hij, die met nummer 3, is mijn speler." Eigenlijk wees ik niet met mijn vinger, maar met mijn hart. Mijn vinger ging automatisch zijn kant uit. In hem zag ik de persoon die ik hoorde te zijn.
Dat moment gaf precies weer wat voor een mentaliteit de eeuwige nummer 3 van Galatasaray had. Hij was koppig, toonde altijd lef, gaf nooit op en liet zijn jeugdliefde nooit in de steek. Hij heeft achttien jaar lang het shirt van Cim Bom gedragen. Geen één keer heeft hij zijn club in de steek gelaten. Zelfs toen zijn jeugdliefde hem in de steek liet, hield hij zijn mond om zijn jeugdliefde niet te kwetsen.
Zijn naam is Bülent Korkmaz. De achternaam van Bülent verklaart al een hoop. Korkmaz betekent 'zonder angst' in het Turks. Hoe kan de betekenis van deze achternaam zo overeenkomen met de persoonlijkheid van de drager? De grote captain kende totaal geen angst, ongeacht zijn tegenstander. Wanneer Galatasaray de moed opgaf, stond de grote captain op om zijn team te motiveren en op te peppen. De aanwezigheid van de grote captain was een aparte geluk voor spelers als Hakan Sükür, Ümit Davala, Hasan Sas, Okan Buruk en misschien het meest voor Emre Belözoglu. De grote captain symboliseerde de moed en de hoop van elke Galatasaray-supporter.
In de glorietijden van Galatasaray, tussen 1996 en 2000, was de grote captain een onmisbare schakel in de dreamteam van Terim. De verdediging werd georganiseerd door de directieven van de grote captain. Wat Terim buiten het veld was, was de grote captain binnen de lijnen. Op cruciale momenten wist hij de nodige verantwoordelijkheden te nemen. Zijn ervaring in combinatie met dapperheid gaf elke speler op het veld positieve energie. Sommige kwaliteiten en toevoegingen zijn niet uit te drukken in cijfers of statistieken, maar de mensen die het meemaken, kunnen het voelen.
(Nog een keer het moment, maar dan twaalf jaar later. Dat jongetje is nu bijna 21 jaar en nu snapt hij veel beter waarom zijn idool toen doorging met de wedstrijd)
Dat gevoel is heel goed te beschrijven met de wedstrijd tegen Arsenal in het jaar 2000. Miljoenen Turken hadden hetzelfde gevoel in Kopenhagen. Het beeld wat de grote captain tijdens deze wedstrijd schetste, gaf elke Turk (dus niet alleen de aanhangers van Galatasaray) het gevoel van: ´Wij zijn niet bang en gaan dit keer winnen!´ Dan breekt het moment aan. In de eerste verlenging valt de grote captain ongelukkig op zijn schouder. Zijn schouder gaat uit de kom. De verzorgers kijken naar de zijkant en geven het advies dat de grote captain niet verder moet gaan. Er verschijnt een bittere lach op het gezicht van de grote captain. Hij gaat gewoon door. De verzorgers wikkelen het bovenlichaam van hem. Bijtend trekt hij zijn shirt aan. Elke speler en mens waardeert dit gebaar van de grote captain. De spelers waarderen dit gebaar en zetten alles op het spel om de wedstrijd naar hun kant te trekken. Wat is uiteindelijk het resultaat? Ja.. Galatasaray pakt de UEFA CUP na penalty's..
Naast de onaantoonbare kwaliteiten beschikte de grote captain ook over verdedigende kwaliteiten van ongekende klasse. Hij was heel goed in ballen veroveren, wegkoppen, coachen, man uitschakelen en slidings maken. Vooral de laatst genoemde kwaliteit heeft mij heel erg geïmponeerd. Ik was gek op de slidings van de grote captain. Zijn slidings waren net iets te hard, maar vrijwel nooit ongecontroleerd. Bij het maken van een sliding blaakte hij van zelfvertrouwen en wist hij de bal toch weer te veroveren. Door zijn beperkte snelheid moest hij, heel zijn carriere lang, veel slidings maken, want zijn beperkte snelheid compenseerde hij met zijn goede slidings. Daarom kon ik regelmatig genieten van de fantastische slidings van de grote captain.
De grote captain heeft, in totaal, 29 prijzen gewonnen, waarvan acht landstitels, zes bekers, één UEFA Cup, één Super Cup en dertien lokale Turkse bekers. Daarnaast zat hij in de dreamteam van Turkije in 2002. De grote captain droeg 102 keer het shirt van Turkije, waarbij hij drie keer tot scoren kwam. In die achttien seizoenen heeft de grote captain naast veertien verschillende centrumverdedigers gespeeld, waaronder Giga Popescu, Reinhard Stumpf, Falko Götz, Frank de Boer en Emre Asik.
De grote captain heeft heel veel prijzen gewonnen en hij heeft verschillende Europese grootmachten uitgeschakeld, maar zijn aller belangrijkste prijs heb ik nog niet opgenoemd. De grote captain heeft een ereplek in de hart van de Galatasaray-supporters. Voor altijd.
