Driefrontenoorlog voor Ajax
Na 21 speelrondes in de Eredivisie, zes groepswedstrijden in de Champions League en vier bekerduels staat Ajax er goed voor. In de competitie is de achterstand drie punten op PSV, waar dit gat de voorgaande jaren veel groter was. Ajax heeft in tegenstelling tot de vorige jaren echter het predikaat titelfavoriet. Het is de vraag hoe Ajax met die druk omgaat. De selectie is nog jong en heeft het op sommige momenten verpest wanneer het erop aankwam.
In de Champions League speelde Ajax met de borst vooruit tegen Manchester City en Borussia Dortmund. Alle punten werden gepakt tegen Manchester City, maar in de uitwedstrijd in het Westfalenstadion liet Ajax prima voetbal zien en braken de Ajacieden pas toen Dortmund de topversnelling inschakelde. Tegen Real Madrid was Ajax weer kansloos. De absolute top is te verslaan, dat bewees Ajax met zeges tegen de clubs uit Manchester, maar Real Madrid straft elke fout af. Daardoor ging Ajax neer.
Vier punten waren genoeg voor de Europa League, waar Steau Boekarest de tegenstander is. Zelf weet ik niet zoveel van het Roemeense voetbal, maar Steau is geen Barça. Het lijkt mij een klus die te doen is, maar wel lastig wordt. Stiekem hoop ik op de Europa Leaguefinale, maar dat zal erg lastig worden met Chelsea als potentiële tegenstander in de volgende ronde.
En dan is er nog de beker, waar lastige uitwedstrijden tegen FC Utrecht, FC Groningen en Vitesse simpel werden gewonnen. Alleen het uitduel bij ONS Sneek was erg lastig. De bekerfinale ligt ook in het verschiet als Ajax wint van AZ.
Met de twee wedstrijden van afgelopen week hebben we 32 keer een Ajax gezien dat altijd van achteruit probeert op te bouwen, druk naar voren zet en 4-3-3 speelt. Ajax heeft er de ploeg voor en doet het erg goed. Kenneth Vermeer wordt soms vervloekt door menig Ajax-fan, omdat hij onder de ergste omstandigheden van achteruit wil opbouwen. Het past bij Ajax.
Toch zie ik in de opbouw soms nog dingen waaraan ik me mateloos aan erger. Niklas Moisander is soms nog veel te nonchalant. Hij durft op te bouwen, maar soms heeft hij nog een slechte pass of een slechte aanname. Een voorbeeld: tegen Vitesse kreeg Moisander de bal van Toby Alderweireld. Door zijn aanname kon Mike Havenaar bijna alleen door op Vermeer. Moisander herstelde zijn fout met een overtreding, maar in de top worden dit soort fouten afgestraft.
Ook Christian Poulsen heeft er een handje van om nonchalant te zijn. In het GelreDome gaf hij een dramatische pass op Moisander. Hij kiest daarnaast veel voor de lange bal, maar tegen VVV-Venlo was er een moment waar hij Viktor Fischer inschakelde met een lange bal, terwijl Christian Eriksen vrij stond.
Daley Blind, die een goed seizoen doormaakt, kiest in de opbouw te vaak voor de voetballende oplossing. Voetballen past bij Ajax, maar soms moet je zo verstandig zijn om terug te spelen naar de keeper of de bal over de zijlijn te schieten. In de uitwedstrijd bij Roda JC leidde hij de openingstreffer in. Dat kan een keer gebeuren, maar liever niet. Het zijn niet alleen deze spelers die fouten maken, maar wel meer spelers. Ricardo van Rhijn en Toby Alderweireld kan ik er ook wel uitlichten, maar deze spelers vallen mij op.
Het opbouwen kan beter, net als druk zetten. Soms wordt er nog te weinig druk gezet op de verdediging van de tegenstander. De defensie van bijvoorbeeld Vitesse werd in de uitwedstrijd in de Gelredome als het de bal had niet heel erg onder druk gezet. Je zag echter dat deze verdediging het moeilijk had om op te bouwen. Een paar dagen later gebeurde het echter wel en won Ajax simpel met 0-4. Ik kan me nog een moment herinneren in Emmen waarbij vroeg druk werd gezet, Eriksen de bal veroverde en Ajax doorkon, het werd echter niet afgemaakt.
Het 4-3-3-systeem is heilig voor de Ajacied en zoals De Boer het hanteert kunnen we tevreden stellen dat de spelers die er staan kunnen spelen in dit systeem. Er wordt gebouwd aan een kampioensploeg. Er zijn echter drie posities die De Boer nog moet invullen. De posities van controlerende middenvelder, rechtsbuiten en spits.
Als controleur is het simpel, ik zie daar liever Lasse Schöne staan, maar in toppers is het beter om een ballenafpakker met Christian Poulsen daar te hebben staan. De positie van rechtsbuiten blijft zeer twijfelachtig.
Tobias Sana startte geweldig, maar had er een Zweeds seizoen in de benen zitten en raakte vermoeid. Jody Lukoki is een fenomenale buiten, maar weet zijn geweldige snelheid nog niet optimaal te benutten. Derk Boerrigter raakt maar niet in vorm. Daarom hoop ik dat De Boer kiest voor Isaac Cuena. Bij Barcelona heb ik hem een paar keer zien spelen en hij deed het prima. Hij is snel, scoort niet heel veel, maar is een goede teamspeler en kan andere spelers laten scoren.
In tegenstelling tot de rechtsbuitenpositie hebben we een luxeprobleem in de spits. Kolbeinn Sightorsson is terug en eigenlijk is de IJslander de onbetwiste eerste keuze, maar Danny Hoesen heeft het prima gedaan. Siem de Jong kan ook prima in de spits spelen en bewees dat Ajax met hem in de spits kampioen kan worden. Toch hoop ik op een basisplaats voor Sightorsson. Hij is snel, heeft een neusje voor de goal en kan met de rug naar de goal spelen. Een typische Ajax-spits. Hoesen is een spits voor de toekomst.
Het spelen op drie fronten vraagt echter veel van Ajax. Daarom hoop ik dat Ajax wel gaat rouleren. Natuurlijk is een kampioensploeg een begrip, maar de jonge selectie raakt wel snel vermoeid. We hebben genoeg keuzes, door het rouleren krijgen talenten als Joël Veltman, Stefano Denswil, Fabian Sporkslede, Davy Klaassen, Lukoki en Hoesen de kans.
Er valt nog werk te verzetten voor De Boer, om bijvoorbeeld de nonchalance eruit te slaan bij de opbouw en beter druk te zetten. Het zijn belangrijke factoren voor een kampioenschap. Het wordt nog erg moeilijk maar Frank, ik en alle Ajacieden hebben goede hoop op de derde landstitel op een rij. Op naar kampioenschap nummer 32!
