Nu of nooit!
Om te beginnen moet er natuurlijk gekeken worden naar de kritiek die wordt gegeven. Het klopt dat Chelsea een verdedigend ingestelde ploeg is. De vraag is echter: is dat verkeerd? Toen Celtic Barcelona versloeg in de Champions League, door als een muur rond het eigen strafschopgebied te staan, oogstten ze niets dan lof. Als Chelsea dit gedaan zou hebben, zou het hen ontzettend kwalijk worden genomen. En terecht. Celtic is in vergelijking een heel kleine ploeg, die anders geen schijn van kans zou maken tegen Barcelona. Chelsea heeft een van de beste selecties van de wereld en zou Barcelona gewoon met open vizier tegemoet moeten durven treden.
Het volgende punt, dat Chelsea een van de grote koopclubs is, valt ook niet de ontkennen. Chelsea heeft sinds de komst van Roman Abramovich meer geld uitgegeven aan spelers, dan veel andere clubs ooit zullen doen. Er gaan geruchten dat Abramovich al twee miljard euro heeft geïnvesteerd in Chelsea. Natuurlijk is dit belachelijk en natuurlijk valt dit niet goed te praten. Zeker als je kijkt naar mensen die voor nog geen vijf euro per dag hun gezin moeten onderhouden. In combinatie met het eerste punt is dit natuurlijk reden genoeg om Chelsea als een onaantrekkelijke club te bestempelen: veel geld uitgeven, maar toch onattractief voetbal spelen. Je kunt hier echter nog, weliswaar kleine, vraagtekens bij zetten. Het Engelse voetbal kun je vanaf oudsher niet echt attractief noemen. Niet voor niets wordt deze speelstijl kick and rush genoemd.
Het derde punt is wel discutabel. Ja, Abramovich is de eigenaar van Chelsea, en ja, hij kan er mee doen en laten wat hij wil. Toch vind ik, al ben ik niet geheel objectief, Chelsea van alle andere koopclubs die er op de Europese velden spelen het meest zichzelf is gebleven. Abramovich heeft meermaals beloofd altijd bij Chelsea te zullen blijven, in tegenstelling tot sommige sjeiks, die hun 'speeltjes' na een seizoen verlieten. Abramovich geeft om voetbal en hij is ook een van de enige clubeigenaren die werkelijk een speelstijl voor ogen heeft en zijn spelers daar op uitzoekt. Ook wil Abramovich zoveel mogelijk het clubimago behouden. Hij heeft niet bepaald dat Chelsea, dat al sinds de oprichting in 1905 in het blauw speelt, ineens rode shirtjes moet gaan dragen. Ook is de naam nog steeds Chelsea, niet bijvoorbeeld Chelsea Lions, naar de leeuw in het logo. Over de naam gesproken, Abramovich had wel het idee om Stamford Bridge, al sinds het allereerste begin de thuishaven van the Blues, te verlaten, en een groter nog te bouwen stadion te betrekken. Toen echter bleek dat er jaren geleden is vastgelegd dat alleen de club die op the Bridge speelt zich Chelsea mag noemen, is het idee van tafel geschoven.
De kritiek op Chelsea is dus terecht te noemen. Dit seizoen hebben ze echter de mogelijkheid om hun imago wat op te krikken. Ze hebben jonge, talentvolle spelers gekocht die mooi voetbal kunnen spelen. Daarnaast heeft de club een goede coach aangesteld die er voorlopig nog wel zit. Want ook dat is waar, coaches blijven niet lang bij Chelsea. Hoewel ik zelf niet zo'n fan ben van José Mourinho, heb ik er alle vertrouwen in dat hij glorieuze tijden kan laten aanbreken in Londen. Hij is een van de beste trainers die er op dit moment is en hij heeft een geweldige selectie, op dit moment de meest waardevolle van de Premier League. Vorig seizoen liet MaZaCar (Juan Mata, Eden Hazard, Oscar) al fantastische dingen zien, maar dit seizoen zal het echt moeten gaan lopen.
De kern van de selectie speelt al een heel seizoen samen en is aangevuld met goede spelers als André Schürrle, Samuel Eto'o, Willian en Marco van Ginkel. In mijn optiek waren Eto'o en Willian niet eens nodig. Willian omdat we al zoveel middenvelders hebben en we Marko Marin, nu verhuurd aan Sevilla, ook nog hebben. Eto'o past naar mijn inziens niet in de speelstijl die Chelsea moet nagaan. Tegen Manchester United speelden ze zonder vaste spits, maar met Schürrle als 'valse' spits. Precies zoals Abramovich wil, zoals Barcelona onder Josep Guardiola speelde. De vraag is natuurlijk of Mourinho de typische tactiek van zijn rivaal wel definitief zou durven toepassen. Naast al deze jeugdige spelers en de bewezen veteraan Eto'o hebben we ook nog een prima back-up voor Petr Cech gevonden in Mark Schwarzer. Een prima aanwinst, want hij is beter dan Henrique Hilario en Jamal Blackman, maar te oud om Thibaut Courtois, die dit seizoen weer verhuurd is aan Atlético Madrid, in de weg te lopen.
In 2012 wisten the Pensioners voor het eerst de Champions League te veroveren. Volgens velen op een dus teleurstellende en afzichtelijke wijze. Wat mij betreft zal Chelsea nu moeten laten zien dat ze het opnieuw kunnen, maar dan met mooi en frivool voetbal door onze jonge honden aangevoerd door de helden Frank Lampard en John Terry. Wanneer die twee dan voor de derde keer in drie jaar gebroederlijk een Europese beker de lucht in tillen moet het toch minstens een paar mensen aan het denken zetten over de schoonheid van de club uit Londen.
