Medelijden met Urby
Tijdens de eerste wedstrijd van Jong Ajax dit seizoen, door Ajax groots aangekondigd en praktisch gratis te bezoeken in de ArenA, maar vervolgens wel twee kassarijen te weinig opengooien, dat werk, zag ik Christian Poulsen lopen. Ik riep iets. Iets stoms waarschijnlijk, zoals altijd als je een bekende tegenkomt. Je probeert of schijtlollig te zijn, of hem in verlegenheid te brengen. Ik probeerde het laatste, dus het zal wel iets in de trend van 'Héééé Chrissie!' zijn geweest. Poulsen keek me aan, sloeg zijn ogen ter aarde en nu is hij weg. Sorry mede-Ajacieden.
Mijn debuut op het gebied van bekende voetballers tegenkomen was echter met Urby Emanuelson. Ik mocht hem wel, maar wist net als zovelen die iets met Ajax ophebben, niet wat ik met hem als speler aanmoest. Urby heeft overal gestaan. Alleen rechtsback en keeper volgens mij niet. Ik wist niet waar hij het beste in was, maar toen ik hem ooit in de Albert Heijn zag, moest ik wel een handtekening hebben. Ik was dramatisch. Onwennig, zoals een debutant altijd is, op alle mogelijke fronten. Maar Urby keek er doorheen. Lachte even naar me, was vriendelijk. En sindsdien was ik Urby-fan.
Sinds zijn vertrek naar AC Milan ben ik hem een beetje uit het oog verloren. Mijn respect voor het Italiaanse voetbal is enorm, maar ik heb in geen jaren ook maar een seconde van die racistische bananengooiende competitie met compleet lege stadions gezien. En toch dwaalden mijn gedachten af naar Urby, afgelopen maandag. Ik was mijn hond aan het uitlaten, toen de AD-app me het meedeelde. Kongolo was opgeroepen. Hij zat in de voorselectie. Blind en Van Aanholt ook, maar niemand weet wat Van Gaal met Blind lijkt te willen. Hij stond in de selectie bij verdedigers, vandaar.
Voordat jullie erover beginnen, niks ten nadele van Kongolo. De beste knul heeft zeker talent, en heeft de laatste weken van het seizoen zijn potentie ruimschoots laten zien. Maar lieve heer, de knul is net zindelijk. Hij heeft nog geen vol seizoen laten zien over de juiste kwaliteiten voor de Eredivisie, laat staan het WK te beschikken, en wordt gevaarlijk gehypet de laatste maanden. Een hype creëren om zo'n jonge jongen is nooit goed, en Kongolo zo vroeg voor de leeuwen gooien is gevaarlijk, hoe klaar hij zelf ook zegt dat hij ervoor is.
Blind, tja. Ik vind het geen middenvelder, en ik vind het een dramatische linksback. Ik ben van mening dat ik niet als alle Ajacieden in een blinde staat van verliefdheid voor Daley moet vallen, en hij kan mij niet bekoren. Het is een degelijke speler, maar niet een die het verschil maakt en met een beetje pech en een andere achternaam gewoon een speler met de waardering van een Maikel Kieftenbeld was geworden. Maar dat ben ik, zal wel niet door iedereen gewaardeerd worden. Over Van Aanholt ga ik niet eens een lang stukje schrijven. Hele leuke kerel, maar lijkt gewoon negentig minuten zijn ogen dicht te doen en heel hard te hollen. We zien wel waar het schip strandt. Een beetje wat Skrtel ook doet met verdedigen.
Ik dacht, op die bewuste maandagavond, op een verlaten grasveldje met een gehurkte hond naast me, aan Urby, en ik vroeg me af of hij het nieuws al had gehoord. Waarschijnlijk wel, Louis zal hem wel gebeld hebben. Of niet eens, voor hetzelfde geld stond hij niet eens op een schaduwlijst. Het was apart, vond ik. Urby is in mijn ogen in het 'nieuwe' systeem (dat Ronald Koeman trouwens zondag in Studio Voetbal trouwens gênant stond uit te leggen. Hij liet gewoon de opstelling zien en wees met een moeilijk zinnetje aan welke positie de magneetjes stonden) de enige geschikte linksback.
Emanuelson beschikt over een goede inspeelpass, snelheid en een gezonde drang naar voren. Hij wordt in de rug gedekt door de enige Eredivisie-verdediger uit Nederland die een stap omhoog aan zou kunnen (Bruno Martins Indi) en kan dus aanvallend dieper spelen, terwijl hij verdedigend, zijn zwakste punt toch wel, een slippertje zou kunnen veroorloven. In de counter is hij in staat om de creatieve spelers in balbezit te laten komen en bovenal beschikt hij over, zoals Koning De Boer het altijd noemt, 'voetbalgogme'. Hij voetbalt met rust en zelfvertrouwen aan de bal, en heeft een inzicht dat ik bij Van Aanholt niet zie.
Maar de linkspoot gaat niet mee. Hij speelt bij AC Milan, traint elke dag met Kaká en Mario Balotelli, en is gepasseerd ten faveure van iemand die op z'n hoogst eens tegen Bryan Ruíz speelt. Ik dacht aan Emanuelson, die dit nieuws waarschijnlijk al wist. En ik kreeg medelijden met hem. En ik gunde hem een bondscoach die in wil zien dat het niveau in het buitenland, waar dan ook, veel hoger ligt dan in de Eredivisie. En ik gun hem een club waar hij wekelijks mag laten zien wat hij waard is. En ik vroeg me af waarom Liverpool Aly Cissokho op de bank heeft zitten. Het WK komt eraan, en onze beste linksback kijkt gewoon waar wij ook kijken: vanaf de bank. En ik heb medelijden met hem.
