'Ik zei tegen mijn moeder: 'als je van me houdt, moet je me vermoorden''
De Goddelijke Paardenstaart miste in de WK-finale van 1994 bijvoorbeeld de beslissende strafschop tegen Brazilië en werd in zijn carrière geplaagd door blessureleed. In een interview met de Corriere dello Sport zegt Baggio dat het een 'bevrijding' was toen hij in de zomer van 2004 stopte met voetballen: "De fysieke malheur was een kwelling, ik heb er mijn hele loopbaan last van gehad. In de laatste paar jaar was het eigenlijk al niet meer te verdragen."
"Toen ik bij Brescia speelde, kon ik twee dagen na een wedstrijd niet lopen vanwege de pijn. Ik kon de auto niet eens uitstappen. De volgende zondag moest ik weer spelen. Pijnstillers. Ik moest en zou spelen. Ik heb alles gegeven voor het voetbal en misschien klinkt het paradoxaal, maar ik was gelukkig dat ik stopte met voetballen", aldus Baggio, die op zijn achttiende al een eerste zware knieblessure opliep.
"Dat was mijn introductie in het voetbal. Mensen noemden mij een fenomeen, maar de realiteit hield mij met beide benen op de grond. De doktoren zeiden namelijk dat ik nooit meer zou kunnen voetballen. Ik onderging zes operaties: vier aan de rechterknie en twee aan de linker. Ik moest eens in Frankrijk geopereerd worden, dat was de hel. Ik kreeg 220 inwendige hechtingen, stond doodsangsten uit."
"Ik zei zelfs tegen mijn moeder: 'als je van me houdt, moet je me vermoorden'. Het was de wanhoop van een jongen die aan het lijden was en tegelijkertijd zijn droom om topvoetballer te worden zag vervagen. Als ik zeg dat ik nooit heb overwogen de handdoek te werpen, lieg ik. Maar ik wilde laten zien dat ik sterk was en de droom won het van de knieblessures. Voetbal was en is mijn passie." Baggio was van augustus 2010 tot januari 2013 nog technisch directeur bij de Italiaanse voetbalbond.
