'Jebroer' in Oranje-kleedkamer: 'Op het veld kunnen we wel bitches zijn, hoor'
Door Peter van Drunen
Met een brede grijns pakt Spitse samen met haar zoontje Jens de doos uit die voor haar staat. ''Super, supervet'', roept ze luid door de woonkamer als ze ziet wat er in zit. Speciaal voor deze mijlpaal heeft kledingsponsor PUMA een paar voetbalschoenen voor haar laten ontwerpen met daarop twee tekeningen van haar als voetbalster en gedenkwaardige data uit haar carrière. Alleen woensdag tegen Spanje in de Algarve Cup zal ze dit speciale schoeisel dragen. Daarna krijgt het een mooi plekje in huis.
Op de schoenen prijkt niet voor niets ook de datum van vandaag. Tegen Spanje breekt de Oranje-middenveldster namelijk het interlandrecord dat jarenlang op naam stond van de 39-jarige Annemieke Kiesel-Griffioen. Kiesel, die tijdens haar actieve voetbalcarrière niet had kunnen bevroeden dat het vrouwenvoetbal zo'n vlucht zou nemen als in de laatste jaren, had Spitse al gefeliciteerd toen zij het huidige record van 156 caps evenaarde. "Wij zijn allebei Duracell-batterijen, maar jij gaat het nog langer volhouden", appte Kiesel haar gekscherend na de interland tegen Zuid-Afrika. "Dat vond ik echt heel leuk", vertelt Spitse. "Zij is net als ik een middenveldster, een goede speelster ook."
Lasse Schöne
Verder heeft Spitse geen vrouwelijke voetbalvoorbeelden. In Nederland is ze fan van Ajax en als kind keek ze op tegen middenvelders Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart. Op de vraag met wie van het huidige Ajax je haar een beetje kunt vergelijken, noemt ze Lasse Schöne en Frenkie de Jong. "Een klein beetje Frenkie, maar vooral Schöne vanwege zijn passing, vrije trappen, penalty's en de rustfactor die hij is binnen het team."
In de jeugd bij VV Sneek werd ze nog weleens onderschat door jongens, maar met haar voetbaltalent logenstrafte Sherida alle vooroordelen. "'O', zeiden ze dan, 'dat meisje kan toch wel voetballen'", grinnikt ze.
Al op zestienjarige leeftijd debuteerde Spitse in het Nederlands elftal. In 2009 volgde haar eerste interlandgoal en zes jaar later speelde ze haar honderdste interland. Voor de vrijetrappenspecialist van Oranje was de EK-finale van 2017 het absolute hoogtepunt. "In eigen land als aanvoerdster de finale winnen en dan ook nog verkozen worden tot Woman of the Match, dat zal ik nooit vergeten", zegt ze enthousiast. "Hoe het hele stadion met ons meeleefde, echt als twaalfde man, dat vond ik heel mooi. Toen we met 3-2 voor kwamen, ontplofte het stadion en wij als team ook. Toen Vief (Vivianne Miedema, red.) uiteindelijk de 4-2 maakte, was het ook klaar en zag je bij onze meiden een blik van: wauw, we hebben het gewoon geflikt. Je zag de vreugdetranen in hun ogen."
Honger naar succes
Sherida blijft hongerig naar succes bij haar club, het Noorse Valerenga, en bij het nationale team. "Ik wil niet te ver vooruitkijken, maar onze droom is nu wel het WK winnen. We moeten het wedstrijd voor wedstrijd bekijken en elk duel alles geven. Het wordt een open toernooi, want de landen liggen dicht bij elkaar. Een andere droom is meedoen aan de Olympische Spelen, omdat we daar nog nooit zijn geweest."
Net als op het EK van 2017 zal Spitse er tijdens het WK met haar muziek voor zorgen dat zij en haar ploeggenoten in de juiste mood komen. Sherida staat immers bekend als de dj van het Nederlands elftal. "We hebben een grote speaker in de kleedkamer. Ik maak een lijst op Spotify. Iedereen mag nummers aandragen en dan zet ik ze erin. Als niemand wat zegt, draai ik gewoon wat ik leuk vind", zegt ze lachend. "Om in de stemming te komen voor een wedstrijd zet ik bijvoorbeeld Jonna Fraser op of Jebroer met 'Kind van de Duivel', dat hardstylenummer. Het is wel een beetje hard en ruig, maar dat is goed want daar worden ze een beetje agressief van. Op het veld kunnen we wel bitches zijn, hoor", zegt de Oranje-middenveldster met een lieflijke glimlach op haar gezicht.
