'De lelijkste speler ooit' werd iedere week op tv belachelijk gemaakt
Vlak na het kampioenschap met United in 2001 keek Ferguson alweer naar volgend seizoen. De legendarische manager van the Red Devils (13 landstitels, 2 Champions League-titels) zag veel talent rondlopen bij de club. Naast Darren Fletcher, Michael Stewart, John O'Shea, Danny Pugh, Paul Tierney en Kieran Richardson noemde de Schot ook de naam van Chadwick. De aanvallende middenvelder annex buitenspeler debuteerde in 1999 op achttienjarige leeftijd bij de grootmacht in het verloren bekerduel met Aston Villa (3-0). "Het had de beste tijd van mijn leven moeten zijn", zei Chadwick onlangs in gesprek met the Athletic over zijn jaren bij United, waar hij tot medio 2004 onder contract stond.
Chadwick (1980) groeide op in het kleine dorp Barrington nabij Cambridge. Hij mocht vanaf zijn veertiende levensjaar stages afwerken bij United en verhuisde op zijn zestiende samen met zijn toekomstige vrouw definitief naar Manchester. Bij de beste club van het land, zo niet de wereld, voelde de jonge buitenspeler zich senang. Naarmate zijn ster rijzende was, werd Chadwick meer geconfronteerd met nare opmerkingen over zijn uiterlijk. 'De lelijkste voetballer ooit', zo werd hij regelmatig bestempeld. Met name fans van de tegenstander pakten hem verbaal aan, of het nou over zijn sproeten, kapsels of tanden ging. Zijn reactie: negeren en stoïcijns doorgaan. Pas toen de komische tv-show They Think It's All Over (1995-2006) van de BBC, met Nick Hancock als presentator en Gary Lineker en David Gower als teamcaptains, wekelijks wrede grappen produceerde over Chadwick, ging de voetballer eraan onderdoor.
'Ik keek er iedere vrijdag tegenop'
"Ik weet nog goed de eerste keer dat iemand mij een berichtje stuurde met: mooi optreden bij They Think It's All Over. Ik was verrast, want destijds was ik best naïef, ook al speelde ik af en toe voor Manchester United. Ik was opgegroeid in een klein dorpje ten zuiden van Cambridge waar nooit iets gebeurde. Ik had me nooit gerealiseerd dat ik beroemd was en dat mensen wisten wie ik was. Daarna gingen er steeds meer mensen over praten. Ik keek het iedere week en ik zag dat de mensen lachten om de grappen die over mij werden gemaakt. Ik zag er iedere vrijdag tegenop. Ik had al niet zoveel zelfvertrouwen en dit maakte het alleen maar erger. Ik keek er altijd met een half oog naar en hoopte maar dat ze zouden stoppen. Maar dat deden ze niet. Het bleef maar doorgaan."
"Het was grappig voor die mensen daar, maar voor mij voelde dat niet zo. Het programma was er iedere vrijdag op en de volgende dag, wanneer de wedstrijden werden gespeeld, zat het nog vers in het geheugen bij de mensen. Ik heb me altijd afgevraagd of ik heb moeten proberen om met hen (de BBC, red.) erover te praten. Was het als jongen van negentien of twintig jaar mogelijk geweest om met de BBC te praten en het voor elkaar te krijgen dat het zou ophouden? Of zouden ze er dan gewoon mee door zijn gegaan? Je zou graag willen denken dat ze zouden zijn gestopt. Maar ik weet het niet. Toentertijd werd het gewoon geaccepteerd", aldus Chadwick.
Presentator Hancock toonde zich na het interview van de voormalig prof zelfkritisch bij de BBC. "Het relaas van Luke maakt mij nederig. Hij is veel grootmoediger en begripvoller dan wij destijds waren. Ik ben geschokt van mezelf. Ik heb zoveel bewondering voor de huidige Luke Chadwick en koester enorm veel sympathie voor de jonge Luke Chadwick. Het verschrikkelijke van comedians en comedyshows is dat, als je de lachers op je hand hebt, je denkt dat je goed bezig bent. Het ergste voor Luke was natuurlijk dat het een running gag werd. Voor ons was hij niet meer dan een foto. Dat is natuurlijk niet goed te praten. We hadden moeten denken aan de persoon." Ook panellid Lineker betuigde via Twitter spijt. "Ik maakte onderdeel uit van die show. Daarom wil ik ook mijn excuses aan Luke aanbieden voor alle pijn die is veroorzaakt."
I was part of that show, therefore, I too would like to apologise to @luke_FFF for any hurt caused. https://t.co/RcP9TXMtZT
— Gary Lineker (@GaryLineker) May 18, 2020
'Je wilt geen zwakte tonen'
Jaren na dato is Chadwick zeker niet bitter. De oud-buitenspeler, die na zijn tijd bij United bij onder meer West Ham United, Stoke City en MK Dons speelde, heeft leren leven met zijn verleden. De oud-prof, tegenwoordig werkzaam bij de Football Fun Factory dat trainingssessies en trainingskampen voor kinderen organiseert, voelde zich zelfs een beetje schuldig toen hij de excuses van Hancock aanhoorde. "Het zag er zo ongemakkelijk uit", zegt Chadwick in gesprek met The Guardian. "Mensen hadden hem aangepakt vanwege mijn verhaal, maar het was zeker niet bedoeld als wraak of iets dergelijks. De excuses is volledig geaccepteerd, maar daar was ik niet naar op zoek."
Chadwick geeft aan dat hij als jongvolwassene op emotioneel vlak 'niet ontwikkeld' genoeg was om goed met de situatie om te gaan. "Als ik beter naar mijn gevoelens had kunnen luisteren, had ik het wellicht besproken met de manager. Maar ik schaamde me zo. Ik denk niet dat iemand toen wist wat er in mijn hoofd speelde. Ik kon het goed onder het tapijt vegen. Je wilt geen zwakte tonen tegenover je teamgenoten of je tegenstanders. Maar het lucht zeker op als het uitgesproken is, dat het in de wereld is. Als ik als twintigjarige had meegekregen dat iemand mentale problemen had, dan had ik gezegd: verman jezelf. Dat was ook de reactie die ik naar mezelf gaf. De voorlichting wat betreft mentale gezondheid is veel beter geworden, maar het kan nog steeds stukken beter."
De oud-voetballer hield zijn gevoelens voor zichzelf. Ook zijn partner en ouders konden niet in de schulp van Chadwick doordringen. "Vroeger dacht ik eerst aan anderen en dan pas aan mezelf. Ik koos er liever voor dat de mensen om me heen gelukkig waren, ook al betekende dat dat ikzelf wat minder gelukkig zou zijn. Maar als je echt van jezelf wilt houden, moet je jezelf op de eerste plek zetten. Ik denk dat ik dat de laatste tijd veel meer heb gedaan. Als je jezelf nooit de tijd gunt om jezelf te uiten, blijf je in die routine hangen. Het gaat dan op een gegeven moment aan je knagen. Het belangrijkste is nu dat ik put uit mijn ervaringen. Als ik met mijn verhaal ook maar één persoon kracht geef, dan is het al genoeg. Het doet me goed om nu over die kwelling te kunnen praten."
