Door Juventus begeerde dribbelaar maakte 72-jarige man aan het huilen
Door Thijs Verhaar
Quincy Promes laat sinds zijn terugkeer in de Russische Premier Liga meteen glimpen van zijn oude glans zien. In 2017 werd hij Voetballer van het Jaar, nadat hij Spartak Moskou als topscorer naar de landstitel schoot. Eind februari keerde hij terug op het oude nest en in zijn eerste drie duels was hij al goed voor een goal en een assist. Het levert hem lovende kritieken op bij de nummer twee, die in een hevig gevecht om de titel met Zenit St. Petersburg is verwikkeld. Promes zal echter een heldentoer moeten leveren om de achterstand van vier punten goed te maken in de resterende acht wedstrijden, terwijl CSKA Moskou als nummer drie ook nog in de nek hijgt met een puntje minder dan Spartak.
De Nederlander had het zichzelf heel wat makkelijker gemaakt als hij zijn rentreeduel had gewonnen van Rubin Kazan, maar die ploeg bleek aan de hand van Khvicha Kvaratskhelia met 0-2 te sterk. De jonge Georgiër wordt op twintigjarige leeftijd al tot de beste spelers van de competitie gerekend en vormt zeer serieuze concurrentie als Promes andermaal aanspraak wil maken op de titel speler van het jaar. Khvicha, in Russische media vaak alleen aangeduid met zijn voornaam, is de motor van het elftal en inspireert zijn ploeg om zich te mengen in de strijd om de bovenste plekken. Rubin Kazan won de eerste drie wedstrijden na de winterstop en versloeg daarbij naast Spartak ook laagvlieger Ufa en koploper Zenit, waardoor de achterstand op Promes & Co is teruggebracht tot vier punten.
Alle tegenstanders van Rubin beten zich in dit kalenderjaar stuk op het 4-1-4-1-systeem van trainer Leonid Slutsky. De ex-coach van Vitesse heeft een hechte eenheid weten te smeden en vertrouwt blind op de runs van Khvicha. De linksbuiten dribbelt gemiddeld bijna vijf keer per wedstrijd met succes langs zijn directe tegenstander en heeft dat met name te danken aan zijn tweebenigheid. Van nature is hij een rechtspoot, maar intensieve training zorgt ervoor dat hij nu ook buitenom kan gaan om de bal daarna met links voor te geven. Dit doet hij dan vaak met een teruggetrokken voorzet, die door de inlopende mannen tot schot op doel wordt gepromoveerd. Dat leverde dit seizoen twee officiële assists op, terwijl hij ook al zeven keer goed was voor een voorassist en daarnaast driemaal zelf met succes de trekker overhaalde.
Die verrichtingen zijn ook in het buitenland niet onopgemerkt gebleven, want zijn naam wordt geregeld in verband gebracht met AC Milan en Juventus. Borussia Dortmund lijkt momenteel echter de grootste kanshebber, als we op Russische media mogen afgaan. Die Borussen zullen dan wel diep in de buidel moeten tasten, want Rubin wees afgelopen zomer al een bod van 15 miljoen euro af. Dat was afkomstig van Khvicha's oude club Lokomotiv Moskou, terwijl Krasnodar naar verluidt ook in de markt was met een bod van 10 miljoen euro. Met een contract tot medio 2024 heeft zijn werkgever echter geen enkele haast om hem te verkopen, al zal het moeilijk worden om de Georgiër na dit seizoen nog uit handen te houden van de Europese elite.
Khvicha groeide op bij Dinamo Tbilisi en debuteerde daar al op zestienjarige leeftijd in de hoofdmacht. Hij besloot na zijn debuutseizoen echter een stap terug te doen voor een betere kans op speeltijd en kwam bij competitiegenoot FC Rustavi terecht, waar hij slechts zes duels meedeed. Desondanks werd hij in 2018 door The Guardian op een lijst gezet met de zestig meest veelbelovende talenten ter wereld met als commentaar dat Georgië in lange tijd niet zo'n groot talent heeft gezien als hij. "Hij is technisch begaafd, sterk, snel, tweebenig en compleet onvoorspelbaar in zijn acties. Als we hem met iemand moeten vergelijken, komen de namen Julian Draxler en Leroy Sané meteen naar boven."
Lokomotiv Moskou stond dus te trappelen om Khvicha op huurbasis over te nemen en dacht hem na een veelbelovend debuutseizoen in de Russische Premier Liga definitief in te kunnen lijven, maar werd tot groot verdriet van trainer Yuri Semin afgetroefd door Rubin Kazan, dat hem transfervrij over wist te nemen van Rustavi. "Voor ons is het vertrek van Kvaratskhelia een grote klap. Ik was er zeker van dat we hem vast konden leggen", treurde de toen 72-jarige oefenmeester in gesprek met Championat. "Tijdens zijn verblijf hier hebben we keihard gewerkt om hem verder te ontwikkelen en hij is een supergetalenteerde jongen. Ik barstte in tranen uit toen ik hoorde dat hij ons de rug toekeert."
De pijn werd nog erger toen Khvicha in zijn debuutwedstrijd meteen scoorde tegen zijn oude club. Als invaller beroofde hij Lokomotiv van de zege en dat bleek de perfecte opmaat voor zijn verblijf bij Rubin, waar hij de concurrentiestrijd met landgenoot Zuriko Daitashvili al snel won. De aalvlugge linksbuiten imponeert met zijn vele dribbels en wordt daardoor soms zelfs liefkozend 'de Georgische Messi' genoemd. Om die vergelijking enigszins eer aan te doen, zal Khvicha wel veel meer moeten gaan scoren. Tot nu toe was hij namelijk pas goed voor tien goals op clubniveau, terwijl de vijfvoudig international ook een treffer wist te maken in de Nations League tegen Noord-Macedonië.
Zijn prestaties in 2021 doen echter vermoeden dat hij in de lange winterstop van drie maanden flink aan zijn eindproduct heeft gewerkt. In drie duels was hij al goed voor twee assists en één goal, hetgeen hem een mooie upgrade heeft opgeleverd van de experts van FootballCritic. De website geeft alle spelers een rating tussen de nul en honderd en baseert zich op de laatste 1.800 speelminuten waarin iemand in actie kwam. Door over zo'n lange periode te meten, toont men kraakhelder aan hoe constant spelers presteren. Aangezien consistentie zeer moeilijk is voor jonge voetballers, is de score van Khvicha (78) uitstekend te noemen.
Daarmee presteert hij op een vergelijkbaar niveau als bijvoorbeeld Isco van Real Madrid en Leroy Sané, waar hij door The Guardian ook qua speelstijl aan werd gespiegeld. Wat hem verder interessant maakt is dat hij eigenlijk nooit door de ondergrens zakt. Vleugelaanvallers hebben de naam grillig te zijn, maar Khvicha speelt altijd wel een zes of (veel) hoger. Tel erbij op dat hij door zijn tweebenigheid op alle posities in de voorhoede uit de voeten kan en je snapt direct waarom hij al op zestienjarige wereld werd getipt voor de wereldtop. Inmiddels komt hij als twintigjarige langzaam op een leeftijd dat hij zijn naam definitief moet vestigen en Promes verslaan als Russisch Speler van het Jaar zou daarbij een perfecte vervolgstap zijn.
