Michel Vorm: 'Ik kreeg van Ajax-supporters kaarten aangeboden voor de finale'
Door Mart Oude Nijeweeme
Het is niet dat Vorm zelf nog dagelijks terugdenkt aan de return in de halve finale van de Champions League tegen Ajax. Het zijn vooral de mensen in zijn directe omgeving die ervoor zorgen dat de vijftienvoudig Oranje-international eraan herinnerd wordt. "Het komt in interviews vaak ter sprake", vertelt Vorm. "Laatst heb ik iets opgenomen voor het programma Shirtje Ruilen, toen kwam het ook voorbij. Ik moet eerlijk zeggen, dit was ook wel de meest bizarre wedstrijd waar ik bij ben geweest. Misschien wel de meest krankzinnige die ik ooit gezien heb. Al was de andere halve finale dat seizoen tussen Liverpool en Barcelona ook een hele bijzondere." Barcelona leek net als Tottenham op weg naar de finale na een 3-0 thuiszege op de ploeg van Jürgen Klopp, maar ging op Anfield, mede door twee treffers van Georginio Wijnaldum, met 4-0 ten onder.
"Dat zijn wedstrijden waarvan je denkt: Dit kan niet, dit bestaat niet. De wedstrijd tegen Ajax was ook zo'n wedstrijd", vertelt Vorm, die in de week voorafgaand aan het duel fungeerde als zelfstandig ticketingsysteem. "Iedereen wilde erbij zijn, koste wat kost. Ik heb twee broers, Eddy en Raymond. Eddy heeft nog een aantal jaren betaald voetbal gespeeld bij RKC Waalwijk, maar Raymond voelde nooit iets voor het voetbal. Totdat ik ze een keer uitnodigde in Londen. Ze gingen samen naar Tottenham, hij vond het fantastisch. Toen wilden ze natuurlijk ook naar de halve finale. Dus ik ben gaan kijken wat er mogelijk was." Vorm kreeg van de club een aantal kaarten toegewezen. Op die manier hielp hij ook een aantal goede vrienden aan tickets, Ajax-supporters welteverstaan. "Het mooie was, ik kon alleen kaarten krijgen voor het gastenvak, dus die Ajacieden zaten tussen de Tottenham-fans, haha."
Zelf bekeek Vorm het duel ook vanaf de tribune. De doelman was bij Tottenham destijds in de pikorde voorbij gestreefd door Paulo Gazzaniga en maakte als derde keus geen deel uit van de wedstrijdselectie van manager Mauricio Pochettino. "Maar ik ben wel iemand die altijd overal bij wil zijn", vertelt Vorm. "Gewoon, voor het team. In de rust van die wedstrijd was ik ook in de kleedkamer. Je probeert de jongens op te peppen. Tja, wat moet je zeggen op zo'n moment? Natuurlijk probeer je positief te blijven, maar we wisten dat het haast onmogelijk was. Iedereen had het gevoel dat het klaar was. We stonden met 2-0 achter, hadden een wonder nodig."
Vorm zag vanaf de tribune hoe Ajacieden tijdens de wedstrijd massaal hun vluchten boekten voor de finale in Madrid. "Die prijs ging elke minuut omhoog. Ik weet zeker dat er Ajax-supporters bij onze finale zijn geweest. Ik heb ook kaarten aangeboden gekregen van supporters die er niet meer vanaf kwamen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf ook niet meer in geloofde. In de rust stuurde ik mijn vrouw een berichtje dat ze wel vast naar de vakantie kon kijken. Ik zou drie weken eerder vrij zijn als we de finale niet zouden halen."
Anderzijds had Vorm wel het gevoel dat de wedstrijd zou kunnen kantelen, zou Tottenham erin slagen om na de rust meer in de duels te komen. "Ajax had in de wedstrijden daarvoor aangetoond dat ze daar moeite mee hadden. We kregen een enorme boost door het eerste doelpunt, maar na de 2-2 duurde het te lang. Ajax kreeg zelfs nog een aantal goede kansen en schoot op de paal. Uiteindelijk heeft het tijdrekken van André Onana Ajax de kop gekost." Vorm zat vlak achter de dug-out van Tottenham, met naast hem zijn geblesseerde ploeggenoot Kyle Walker-Peters en aan de andere zijde Ronald de Boer, die als analist namens Veronica bij het duel aanwezig was.
"Het stadion stortte ineen van emoties", omschrijft Vorm het moment na de winnende treffer van Lucas Moura. "Wij sprongen over de boarding, renden als een gek naar de overkant van het veld en zagen hoe Ajacieden omvielen van verdriet. Het hele stadion viel stil. Bij de Tottenham-supporters was het natuurlijk een gekkenhuis. Er werd gehuild van verdriet en van vreugde. Tijdens het vieren liep ik achter het doel terug, maar voordat we terug waren bij de dug-out, floot de scheidsrechter voor het einde. Op dat moment heb je ook met de spelers van Ajax te doen. Die verdienden het om in de finale te staan. Ajax had dat toernooi het leukste team om naar te kijken. Attractief voetbal, veel jonge spelers, dan verdien je het gewoon."
En toch kan Vorm niet onderdrukken dat hij het Lucas Moura die avond in het bijzonder gunde. "Lucas is zo'n lieve, oprechte jongen. Die laat zijn emoties altijd zien. Je bent blij voor het hele team, maar voor hem specifiek. We hadden een team dat al langer bij elkaar was, hij kwam er later bij en was nog niet belangrijk geweest voor het elftal. En dan maak je een hattrick in de halve finale van de Champions League. Ja, Lucas is voor zijn hele leven een clublegende." Voor Vorm bleken het de meest bizarre minuten uit zijn voetballoopbaan. Hij zag betrokkenen binnen de club in tranen, van de materiaalman tot de voorzitter, en werd zelf kort na de wedstrijd gebeld door zijn broer Raymond. "Die wist niet wat hij had meegemaakt. Mijn broer, die zo lang niks om voetbal leek te geven. Dat is onbetaalbaar. Dat je familie op die manier opgaat in jouw wereld. Ze zijn letterlijk meegezogen in de energie van de wedstrijd. Dat soort momenten, ongeacht of je voetbal leuk vindt of niet, vergeet je nooit meer."
De finale werd echter nooit wat Tottenham zich ervan voor had gesteld. De ploeg van Pochettino maakte in Madrid nauwelijks aanspraak op de titel en zag hoe Mohamed Salah na twee minuten spelen al de score opende vanaf de strafschopstip. Uiteindelijk zou de ploeg van Klopp met 0-2 zegevieren door een treffer in de slotfase van Divock Origi. Vorm durft niet te voorspellen of Ajax meer kans had gemaakt tegen Liverpool. "Dat vind ik heel moeilijk te zeggen. Een finale is een finale. Het was geen topwedstrijd, zoals finales vaak geen topwedstrijden zijn. We kregen allebei weinig kansen, maar Liverpool was dat seizoen van een ander niveau met 97 punten in de Premier League (tweede achter Manchester City, red.). Wij hoopten dat we het geluk uit de kwartfinale en de halve finale mee konden nemen naar de finale. Tegen Manchester City kwamen we natuurlijk ook al goed weg. Uiteindelijk zorgde die vroege strafschop ervoor dat het nooit een spannende finale werd. Dat spijt me tot op de dag van vandaag."
