Instagram-video moet via Nederland uiteindelijk leiden tot WK-deelname in 2026
Door Chris Meijer
Niet geschoten is altijd mis, dacht Ranvir iets meer dan een jaar geleden. Pas op zijn twaalfde dankzij een vriend ('Flavien Mboyo Ekete, ik wilde altijd een betere speler dan hij worden en dat heeft me altijd gemotiveerd') begon hij met voetballen, op het allerlaagste amateurniveau van België. Hij klom in de jaren daarna langzaam maar zeker op, via het AFC Tubize waar de broers Eden, Thorgan en Kylian Hazard hun opleiding genoten naar KSK Londerzeel. Nadat hij op het hoogste amateurniveau van België kampioen én topscorer werd, achtte hij zich klaar voor een volgende stap. Samen met zijn beste vriend Jelle Ackermans trainde hij iedere dag om een betere speler te worden. Stages bij Westerlo en Roeselare deden zijn droom om profvoetballer te worden nog niet uitkomen, dus besloot hij op Instagram een bericht met zijn wedstrijdbeelden naar Thanasi Ntinoudis te sturen.
Ntinoudis runt samen met zijn compagnons Joao Paulo Lemos en Charlie Mena SJC Sportmanagement, een managementbureau en tevens academie waarin talentvolle amateurs klaargestoomd voor het profvoetbal. "Als ze goed zijn, komen ze bij ons trainen. Wanneer wij vinden dat ze topfit zijn, het verdienen en er klaar voor zijn, krijgen ze een kans om zich te bewijzen bij een profclub via een stage", legt Ntinoudis uit. In de academie lopen ook verschillende Belgische talenten rond. "Het is voor die jongens een stap om naar Nederland te komen, natuurlijk. Maar je moet toch risico's nemen als je wat wil afdwingen. We hebben ook wat jongens die heen en weer reizen, maar we hebben het liefst dat ze het hele jaar hier spelen en trainen. Dan regelen we naast huisvesting ook school en werk. Voetbal is geen zekerheid, dus school is ook heel belangrijk."
"Een jaartje alles geven, investeren en laten zien wat je kan, om daarna een stage regelen. Als dat niet lukt, is het jammer. Meestal krijgen ze wel ergens een kans, als ze er alles aan doen: bijvoorbeeld op de voeding letten, foamrollen, rekken en strekken. We trainen veel op conditioneel vlak, want meestal komen ze in dat opzicht tekort. Daarnaast verzorgen we tactische trainingen en video-analyses. Er zit veel rek in die jongens, ze zijn vaak slecht getraind en moeten het oppakken om er serieus mee aan de slag te gaan. Vaak zie je binnen vier of vijf maanden al enorme verbetering", vervolgt Ntinoudis. Hij stelt dat Belgische spelers over het algemeen interessanter zijn voor Nederlandse clubs. "Omdat de clubs deze spelers nog niet kennen. De meeste clubs kennen de meeste spelers wel, dat krijgen we best vaak te horen als we een jongen ergens aanbieden. Het is opties creëren. Als je een Nederlandse speler van twintig bent en je hebt nog nooit een kans gekregen, moet je lekker naar het buitenland."
De compilatie van de wedstrijdbeelden van Ranvir zorgde voor interesse bij Ntinoudis. Zijn compagnon Mena ging de jonge aanvaller bekijken en raakte gecharmeerd, waarop werd besloten hem een plek in de academie te geven. Ranvir verhuisde naar Heemstede, waar hij een kamer heeft dicht bij het complex van amateurclub RCH. "Het gaat wel, ik heb niet echt heimwee. Ik weet dat het voor de goede zaak is, ik doe het voor mijn familie", zegt Ranvir nuchter. Gedurende het seizoen speelt en traint hij met de academie van SJC. "Dat is anders dan bij een club, ze zijn echt bezig met mij. De trainingen waren in het begin heel zwaar. Maar hoe langer ik meetrain, hoe beter ik conditioneel, fysiek en technisch word. Als ik nu met mijn Belgische vrienden speel, zeggen die ook dat ik vooruitgang heb geboekt. Ik voel het zelf ook. Ik denk meer na als ik speel. Niet dat ik als een kip zonder kop ga lopen, ik ben meer bezig met het spel. Focus, georganiseerd spelen. Dit is een geweldige kans geweest, daar wil ik Thanasi en Charlie graag voor bedanken. Charlie heeft me veel bijgeleerd op en naast het veld, hij is goede mentor voor me en daarom ben ik hem dankbaar. Thanasi steekt heel veel moeite in me en zonder zijn trainingen zou ik niet de speler zijn die ik nu ben."
Als het aan Ranvir zelf ligt, is deze zomer het moment voor hem om de stap naar een profclub te maken. Hij werkte al een stage af bij MVV Maastricht, terwijl er mogelijk ook een proefperiode bij Roda JC Kerkrade wacht. Daarmee is Ranvir een van de 22 spelers die SJC sinds januari een stage bij een profclub bezorgde. "Het was goed bij MVV, het niveau was heel hoog en anders dan ik gewend was in België. Ik moet nog afwachten of er een vervolgstage komt, vanwege corona. Maar ik heb goed gepresteerd en MVV is een mooie club. Nederland is minder fysiek dan België. Als je in België de bal hebt, springen er vier man in je nek. In Nederland heb je ruimte in je rug, je kunt draaien, controleren en passen. Dat ligt mij wel, ik ben niet heel fysiek."
"Hij is er wel klaar voor, maar hij blijft een amateurjongen. Het is iets moeilijks om die jongens een stap te laten maken. Het amateurvoetbal is gewoon heel anders, hij mist in dat opzicht nog een stukje ervaring. Maar ja, het is ons al wel een aantal keer gelukt. Voor een club blijft het een gokje, die jongen moet zichzelf laten zien. Daarna ligt het bij de spelers, ik heb er geen invloed op", zegt Ntinoudis over zijn pupil. Voor Ranvir lonkt er mogelijk ook nog een bijzondere mogelijkheid om profvoetballer te worden, want zijn roots liggen in India. In een eerder stadium deed zich al een mogelijkheid voor om bij een Indiase academie aan de slag te gaan. Ntinoudis: "We zijn bezig een paspoort te krijgen en eventueel daar ergens een club te krijgen, hij is interessant omdat hij uit Europa komt."
"Ik had me aangemeld om international te worden voor de Onder-17 en ze waren positief na het zien van mijn beelden. Mijn paspoort is alleen het probleem, ik heb een Indian overseas identification. Maar ik moet echt een Indiaas paspoort hebben om voor de nationale ploeg te spelen. Je moet minimaal drie jaar in India verblijven om een paspoort te kunnen krijgen", zegt Ranvir zelf over de mogelijkheden in India. Stel dat hij erin slaagt om het profvoetbal te halen en een Indiaas paspoort te bemachtigen, droomt hij dan van het WK van 2026? "Dat zou natuurlijk heel mooi zijn. Ook voor mijn ouders, want zonder hun steun zou ik nergens zijn. Alles wat ik doe, doe ik voor hen", antwoordt Ranvir met een glimlach. "Het lijkt me ook mooi om in India te spelen, het verdient goed en je hebt hele grote stadions. Mensen moeten dat niet onderschatten."
