Kranten vernietigend over 'vermoorde' Klassieker: 'Om te huilen'
Valentijn Driessen noemt het in De Telegraaf 'een Klassieker om te huilen'. "Waren dit de twee ploegen, die in Europa zo verrassend goed presteerden en goodwill kweekten met hun manier van voetballen?", vraagt de chef voetbal zich hardop af. "Elkaar het voetballen onmogelijk maken had een dusdanige prioriteit dat spelers niet aan voetballen dachten. Niet creëren, maar afbreken. Wie de kwaliteiten van beide elftallen tegen elkaar afzet, moet het meest teleurgesteld zijn in het spel van Ajax, met de individuele klasse aan boord van Dusan Tadic, Steven Berghuis, Antony, Ryan Gravenberch en Daley Blind. Jammer genoeg vermoordden de Europese lessen de amusementswaarde voor de neutrale kijker thuis."
Ook het NRC is van mening dat het meeste spektakel zich buiten De Kuip afspeelde, waar de politie werd bekogeld met flessen en vuurwerk en de spelersbus van Ajax middels een schijnbeweging aan de aandacht van de Rotterdamse fans wist te ontsnappen. "Buiten gingen de onlusten door. Hooligans sleepten met dranghekken over het parkeerterrein. Vuurpijlen ketsten af tegen politiewagens. Er volgde een kat- en muisspel waarbij agenten in burger achter jongeren met capuchons aanjaagden. Er werden waterkanonnen ingezet en het plein werd schoongeveegd. Bij de buschauffeurs van Ajax spatte de adrenaline van het gezicht."
Ajax boekte weliswaar een belangrijke zege in De Klassieker, maar bleek in aanvallend opzicht negentig minuten lang onmachtig. De benutte strafschop van Tadic was het enige schot op doel van de Amsterdammers. Erik ten Hag leek niet genoeg vertrouwen te hebben in de aanvallers die op de bank zaten om zo de wedstrijd van nieuwe impulsen te voorzien. "Danilo, Mohamed Daramy en David Neres profileren zich niet in de wedstrijden waarin ze een kans krijgen", luidt de conclusie van Het Parool. "Danilo en Daramy missen de kwaliteiten en/of de ervaring, Neres heeft niet (meer) de scherpte en de energie om het verschil te maken. Hij lijkt te snakken naar een andere voetbalomgeving."
Sjoerd Mossou constateert in het Algemeen Dagblad dat 'de lelijkheid heerste in de Klassieker'. "Feyenoord - Ajax was een toonbeeld van lelijkheid", aldus Mossou. "Met een georganiseerd vuurwerk probeerde de thuisclub nog iets van een sfeervolle entourage te kweken, maar de verlaten tribunes deden meteen weer pijn aan de ogen. Het beroerde voetbal deed de rest. Wat ze wel deden, de Ajacied Antony voorop: gillen. Heel hard schreeuwen bij elke denkbare overtreding. Doorrollen, kermen, brullen, klagen, krijsen. Sprankeling was domweg te veel gevraagd op een wanstaltige dag als deze."
