De vernedering(en) van Vitesse dit lopende seizoen
Zoals gezegd Vitesse deed enkele zaken op de transfermarkt. Te beginnen in januari 2009. Op 31 december kwam het eerste nieuws: 'Hans Westerhof ontslagen', de weken die erop volgden kwamen er twee, en niet eens de minste, spelers naar de club toe; Lasse Nilsson en Dalibor 'Dado' Stefanovic en ook 'Mister Vitesse' Theo Bos werd van FC Den Bosch gehaald. Bos, een frisse wind binnen de club, maar wel iemand die weet hoe de club in elkaar steekt. Ondanks de bestuurlijke fout, typisch Vitesse overigens, waarin Edward Sturing geslachtofferd werd vanwege het feit dat hij en Bos niet door één deur kunnen op voetbaltechnisch gebied, was de sfeer lichtelijk optimistischer dan dat deze onder de vorige trainer was.
Het seizoen werd hervat en de wedstrijden waren een stukje anders. Bos hamerde erop dat de sfeer in de kleedkamer beter moest worden, deed daarin ogenschijnlijk een goede teambuilding, en dat alle neuzen weer dezelfde kant op moesten. Een ambitie werd er niet uitgesproken, Bos wilde stap voor stap de weg omhoog maken door voor van de ene plek eentje naar boven te springen.
Het lukte zowaar. Ondanks dat de eerste wedstrijd onder zijn leiding verloren werd met 2-1 van FC Twente, werden de volgende wedstrijden punten gepakt. De derby tegen NEC werd nog met 0-0 gelijkgespeeld, maar daaropvolgend werden Willem II (2-0), Heerenveen (1-0), Ajax (4-1) en Roda JC (3-0) opgerold en werd er in de tussentijd gelijk gespeeld tegen Sparta (0-0) en Feyenoord (2-2). Dat waren 15 punten(!) in 7 wedstrijden, onder Westerhof waren dit er 10 in 17 wedstrijden. Aardig verschil, dunkt me.
Uiteindelijk eindigde Vitesse op een nette 10e positie, en werd de 7e plaats nipt misgelopen door een onthutsend zwakke laatste wedstrijd uit bij ADO (3-1). De zomerstop brak aan en technisch directeur Marc van Hintum deed, in zijn ogen, zijn uiterste best om weer enkele goede spelers bij Vitesse te halen. Hij verkocht talent Ricky van Wolfswinkel aan Utrecht, talent Nicky Kuipers aan FC Twente en spits Mads Junker. Yakubu, Megreleshvilli en Sansoni mochten gratis weg en Marc vergat dat er dus dringend behoefte was aan een verdedigende middenvelder. Iets wat Sansoni en Yakubu in het verleden meermaals hebben aangetoond prima te kunnen doen. Sinan Kaloglu werd gehaald, hij werd al eerder gescout en destijds te duur bevonden door de club, en ook Nicky Hofs werd van Feyenoord teruggehaald.
Calvin Jong-a-Pin werd van SC Heerenveen gehuurd en Molhoek, Jenner en Nilsson werden definitief overgenomen. Jan van Deinsen werd gehaald als nieuwe assistent nadat Alfred Schreuder zijn afspraak nakwam en terugging naar FC Twente. Sturing, het seizoen ervoor gehaald als cultuurbewaker, werd uitgeleend als hoofdtrainer aan FC Volendam, en de selectie en trainersstaf was compleet.
De competitie begon, en hoe. De eerste wedstrijd was het Vitesse van seizoen 2009/10 goed te zien, Willem II rolde Vitesse op met 3-1. Een gelijkspel tegen Feyenoord volgde en toen volgde een mindere reeks. Het spel werd steeds slechter en elke wedstrijd was de negatieve progressie steeds beter te zien. In 7 wedstrijden 11 punten. Niet slecht, zou je denken. Maar toen, toen gebeurde het wonderbaarlijke... Het ging nòg slechter. Groningen (1-0 verlies), Sparta (2-0 winst), FC Oss (5-2 winst in N.B.), NAC (4-0 verlies), Heracles (2-0 verlies na een dramatische wedstrijd) en vervolgens de absolute afslachting tegen FC Groningen in de Nederlandse Beker. Het werd 1-5!
Een eerste helft waarin Groningen binnen 37 minuten op 4-0 voorsprong stond, een eerste helft waarin Vitesse totaal niet op elkaar ingespeeld te lijken, een team wat geen zelfvertrouwen heeft en bovenal totaal geen mentaliteit om te vechten voor de club wiens logo híj op de borst draagt. Tel daarbij het hoge salaris op van een aantal (+/- 3 ton per jaar) en je vraagt je toch af waar het vandaan komt. Na de wedstrijd werdt er logischerwijs verhaal gehaald bij de betrokkenen. Genaro Snijders, Gino Felixdaal en Eloy Room werden lichtelijk gespaard, alhoewel Snijders in gesprek ging met de supporters. Hij gaf aan niet te weten waar de fouten lagen, hoe het kwam en ook niet hoe het op te lossen. Typerend.
Kolk, Velthuizen en Bos kregen het gelukkig wat zwaarder te verduren. Al was het voor Velthuizen, gezien de bewoordingen van een enkele supporter, onnodig. Kolk die eerder de Arnhemse fans beledigde door te zeggen dat; ”wanneer je depressief wordt van de prestaties van je club, je geen leven hebt”, iets in die trant, moest het ontgelden en gaf uitleg. Velthuizen was erg opgefokt, begrijpelijk voor de hierboven gegeven reden, en zei dat juist híj altijd voor het vuur gaat voor onze club, en dat hij altijd voorop gaat in de strijd. Niettemin meldde hij de fans dat hij allang weg had kunnen gaan als hij voor het geld had willen gaan, maar juist “van die NEKKERS te willen winnen voor ons!”. Heerlijk, pure emotie! Dat willen we zien.
Bos was wat ingetogener, hij is van mening nog steeds boven de groep te staan, het overwicht te hebben en het tij te kunnen keren. Hij gaf als antwoord op de vraag waarom hij niet eens de harde hand en de zweep over de groep haalt, dat hij wanneer hij merkte dat ze totaal geen motivatie en inzet tonen voor de club hij ze het liefst “op de bek zou slaan”. Theo heeft gelukkig de motivatie, nu de groep nog.
Om nog antwoord te geven op de vraag waar het vandaan komt, kun je heel duidelijk en helder zijn. Het zit hem in het beleid. Een bestuur wat niks uitstraalt naar buiten toe, geen ambitie toont, wekelijks zijn onkunde toont, geen ambitie uitspreekt en keer op keer weer pijnlijk laat zien niet met supporters om te kunnen gaan, drukt zijn invloed (on)gewild op de ploeg. De oplossing zit hem dan ook in een grote schoonmaak, eentje die begint bij de heren Bakker, Snellenburg, Guijt, van der Kraan en wellicht ook wel van Hintum, gezien zijn falend aankoopbeleid.