Russisch roulette bij Arsenal
Dit bewuste moment vond nog maar viereneenhalf jaar geleden plaats. Alle grote clubs van Engeland hebben prijzendroogte gekend, Arsenal in een bepaalde fase bijna 50 jaar. Wat is een droogte van 48 maanden vergeleken met een droogte van zo goed als een halve eeuw? Gezien de huidige status van de club is het te lang geleden dat er een prijs is gewonnen, maar de situatie dient in perspectief geplaatst te worden. Ondanks het diep in de (verantwoorde) schulden steken van de club draaien The Gunners nog altijd mee in de nationale top. Er is een zeer stevig fundament gelegd voor de toekomst, zonder dat de club daarvoor op de korte termijn al teveel heeft ingeleverd; dit is louter de verdienste van Arsène Wenger, op wie ik doorgaans vrij kritisch ben.
De supporters willen echter zilverwerk. De achterban ziet de ticketprijzen onbetaalbaar worden, moet elk jaar lijdzaam toezien hoe de big four meer een big two is geworden, Manchester United en big spenders Chelsea hebben Arsenal verdreven uit de absolute top. Samen met Liverpool doet men elk jaar verwoede pogingen die hegemonie te doorbreken, maar tot dusver tevergeefs. De vraag is nu, kan Arsenal binnen afzienbare tijd eindelijk afrekenen met het imago van net-niet ploeg?
Het antwoord op die vraag is ja, dat kan. Daar wil ik wel de aantekening bij plaatsen dat het momenteel niet erg waarschijnlijk is. Elke ploeg kan bij wijze van spreke een bekertoernooi winnen, maar structureel gaat Arsenal waarschijnlijk weer tekort schieten. De afgelopen jaren is de club vaak agonisingly close bij de eindzege geweest. Finales en halve finales werden verloren, het kampioenschap werd in 2008 op een haar na gemist en zelfs de fringe players zijn vaak erg dichtbij geweest in de Carling Cup. Vaak werd de schuld van uiteindelijke nederlagen afgeschoven op blessureleed en arbitrale dwalingen; dáár ligt het knelpunt.
Zolang de club en enkele delen van de achterban zich achter die smoes blijven verstoppen, zal de droogte voortduren. Het kan inderdaad zo zijn dat het even flink tegenzit, soms zelfs over de koers van een heel seizoen. Wat was er mogelijk geweest als Gallas en Almunia vorig seizoen fit waren gebleven? Wat was er mogelijk als Eduardo en Rosicky in 2008 niet hun vreselijke blessures opliepen? Dat weten we niet, en het is ook niet relevant. Als Engelse club zijnde weet je dat je met blessures en schorsingen te maken gaat krijgen. Arsenal gaat daar niet goed mee om en je ziet het nu ook aan Liverpool. Of je moet fittere spelers hebben (Chelsea), of je moet een bredere selectie hebben (Man Utd én Chelsea). Misschien heeft Arsenal dit seizoen geluk met blessures, maar je moet er zeker in de Premier League voor zorgen dat je overal op voorbereid bent en dat is Wenger niet. Twee ongelukkige blessures en we zien Silvestre achterin en Eboue op rechtsbuiten.
Dan heb je ook nog altijd de populaire het-ligt-aan-de-scheidsrechter-smoes. Natuurlijk, het kan wel eens aan de scheidsrechter liggen. De gooners onder ons kunnen zich allemaal wel Pieter Vink en het duimpje herinneren, we kunnen ons allemaal de dive van Babel nog voor de geest halen en die dramatische winterdag op St. Andrews vergeten we nooit meer. Echter heeft elke club hier last van, dit trekt over de koers van een seizoen altijd wel bij. Wat te denken van al die goedkope penalties in de Champions League van vorig seizoen? Letterlijk élke thuiswedstrijd in de knock-out fase heeft Arsenal in de thuiswedstrijden een penalty gekregen, en vergeet ook Celtic niet! Tottenham Hotspur in 2006/07, gewonnen door twee zeer goedkoop verkregen strafschoppen. Iedereen die denkt dat scheidsrechters pertinent tegen Arsenal fluiten, moet eens goed in de spiegel kijken.
Iedereen die emotioneel bij de club betrokken is, heeft vaak de neiging het teveel bij oorzaken te zoeken waar je zelf geen invloed op hebt. Soms vinden er incidenten plaats die tegen je werken, vaak op cruciale momenten. Je hebt echter pas recht van klagen als je van jezelf weet dat je er zelf echt alles aan hebt gedaan om het resultaat te beïnvloeden, dus door bijvoorbeeld met een bredere selectie aan het seizoen te beginnen.
Juist dat trek ik bij Arsenal ten zeerste in twijfel. Zodra Wenger en co het maximale eruit hebben gehaald en het dan alsnog misgaat door momenten waar niemand namens de club enige invloed op kan uitoefenen, hoor je mij misschien klagen. Wenger lijkt dit seizoen echter opnieuw Russisch roulette te willen spelen en daarom ben ik voorlopig bang dat de droogte nog even voort zal duren.
