We zijn inmiddels aanbeland in een van de laatste delen in de soap die Newcastle United heet, althans dat hoop ik als trouwe Newcastle supporter. De verkoop van de naamsrechten van St James' Park staat in de plannen van eigenaar Mike Ashley. Verliest Newcastle United over een aantal weken/maanden alweer een grote naam, nadat ze deze zomer Owen, Martins en al een aantal jaar terug Shearer kwijt raakten?
Het verhaal tot nu toe in het kort: Een rijke zakenman genaamd Ashley koopt Newcastle United op 23 mei 2007 met alle goede intenties van de wereld. Maar zijn sprookje loopt niet zoals gepland, en wordt naar mijn mening terecht uitgekotst door de Geordies (bevolking van Newcastle) door zijn genomen beslissingen.
Wat ik wil zeggen is dat Ashley toch een behoorlijke dikke huid heeft, omdat hij al deze kritieken doorstaat. Nu hij ook nog eens de club (voor de tweede keer) uit de verkoop haalt, heeft dit geleid tot nog meer kritieken. Wat ik me nu afvraag is, hoe kan deze man ooit succesvol zijn geworden, want in de tijd dat hij eigenaar is bij Newcastle United heeft hij nog niet bewezen een succesvol zakenman te zijn die hij was voordat hij Newcastle kocht.
Ondanks deze beslissingen heeft hij naar mijn mening ook dingen goed gedaan. Vorige week benoemde hij interim manager Chris Hughton tot permanente manager van Newcastle United. Toen ik het bericht las, dacht ik in eerste instantie dat dit contract afliep na het einde van dit seizoen. Maar nee, het contract duurt achttien maanden, dus dat is anderhalf jaar en dit betekent dus dat hij ook (wanneer Newcastle promoveert) in de Premier League actief is als manager van Newcastle United.
In de Championship doet Hughton het goed, maar in de Premier League heeft hij het nooit zo goed gedaan als hij nu doet. In zijn twee interim periodes won hij maar één wedstrijd van de twaalf wedstrijden en coachte hij Newcastle naar twee keer een gelijkspel. Maar wat beweegt Ashley dan om hem aan te stellen als permanente coach ondanks de goede resultaten? Nou, naar mijn mening moest hij deze weg inslaan door de slechte beslissingen die hij door de jaren heen heeft genomen. Na het vastleggen van Hughton heeft assistent coach Colin Calderwood ook een nieuw contract getekend. Hierdoor blijft het managementteam bijelkaar met als doel om Newcastle dít jaar weer terug te coachen naar de hoogste divisie.
Waar hij een paar goede beslissingen heeft genomen, maakte hij afgelopen week alweer een kapitale fout door te dreigen met het verkopen van de naam St James' Park. Het enige wat altijd constant is gebleven bij de club is het stadion, altijd volgepakt met gepassioneerde fans. In het Championship-seizoen weliswaar geen 'full house', maar toch wel dik 40.000 toeschouwers. Hierdoor verslaan ze aartsrivaal Sunderland dat nog steeds in de Premier League speelt. Ashley zal altijd bij zijn standpunt blijven, en zeggen dat het verkopen van de naamsrechten prioriteit heeft voor het behoud van de club, maar ik zie niet gebeuren dat de fans dit accepteren. Er is inmiddels al een petitie gestart door de NUST (Newcastle United Supporters Trust) voor het behoud van de naam St James' Park
Ten zuiden van Newcastle ligt de plaats Middlesbrough, waar het stadion van de lokale club ooit ook gesponsord werd door een mobiel telefoonbedrijf. Wat nu het Riverside Stadium heet, heette vroeger het Cellnet Riverside Stadium. Maar het Riverside Stadium heeft naar mijn mening nooit dezelfde verbondenheid gehad die St James' Park heeft met Newcastle en haar supporters.
Maar hoe goed de resultaten er ook uit gaan zien, ik denk niet dat de fans Ashley ooit een warm hart toedragen. Vooral als de naam van St James' Park verloren gaat, want Newcastle United en St James' Park zijn twee synoniemen die niet van elkaar te scheiden zijn.