Waarom Liverpool voor eeuwig Engelands grootste blijft
Velen van jullie verwachten nu waarschijnlijk een wat kwijlerig stukje over Liverpool-spelers, de prijzenkast, de historie, de legendarische managers Bob Paisley en Bill Shankly. Maar dat komt er niet. Dat is hoogstens een reden waarom Liverpool de grootste club is. Voor de zekerheid dat Liverpool dat ook altijd blijft, heb ik een andere reden: de fans!
Liverpool-fans zijn hondstrouwe wezens, die hun club door dik en dun steunen, ook al zijn de prestaties nog zo slecht. Het Liverpool-virus is iets waar je mee besmet raakt, en waar je vervolgens nooit meer vanaf komt. De wachtlijsten op Anfield zijn de grootste van Engeland. Echter, Anfield is natuurlijk ook maar een klein stadion, klopt inderdaad, maar toch zijn de wachtlijsten enorm. Zoveel vraag is er dus naar plekken op Anfield. Dan zou je verwachten dat nu het slecht gaat met de economie en met Liverpool, dat er mensen afhaken. Maar dat is niet zo, want die hebben het Liverpool-virus. Als bewijs dat het Liverpool-virus echt bestaat dient dit seizoen, waarin The Kop gewoon blijft aanmoedigen, hoe slecht het ook gaat. Als je dat eens vergelijkt met fans van andere clubs die op deze titel aanspraak (denken te) maken.
Gaan we als eerst naar Arsenal. Arsenal speelt oogstrelend voetbal, waar de liefhebber van kan genieten. Dat is ook wel nodig, Arsenal-fans staan bekend als hyperkritische liefhebbers. Bij Arsenal staat echter een genie aan het roer, de vrij zuur overkomende Arsène Wenger. Sinds hij aan het roer is zijn er niet veel echte fans bijgekomen, meer symphatisanten van het jonge elftal. Wenger is echter al zestig jaar oud, en heeft niet meer het eeuwige leven. De vraag of er leven is na Wenger is interessant, daar er voor de entree van de Franse meester geen sprake was van een topclub. Vooral door de indrukwekkende scouting staat er nu wel een topclub. Echter kan dat alleen op de manier van Wenger. Arsenal zal er een hele kluif aan hebben om een opvolger voor hem te vinden. Lukt dat ze niet, dan denk ik dat Arsenal terug zal vallen naar subtopper. De enige weg voor Arsenal om te overleven is via de jeugd en de scouting. Als de nieuwe trainer 'Boring Arsenal II' schept, dan gooit Arsenal zijn eigen glazen in.
Kijkend naar de historie van Chelsea is het omslagpunt duidelijk zichtbaar, en het is zelfs sensationeel te noemen. In 1996 meldde het team zich in de subtop, na de entree van de schatijke Roman Abramovich werd het team een topclub, door wild in het rond te smijten met geld en een topteam te kopen. Wat opvalt is dat het geld in de clubkas van Stamford Bridge parallel loopt aan de stijging op de competitieranglijst. Manager Carlo Ancelotti is vijftig jaar oud, en dit kan zijn grote laatste klus worden: van Chelsea een topclub maken. Veel fans echter heeft Chelsea niet, Manchester United, Liverpool, Arsenal, Newcastle en ook Leeds United (in deze volgorde) bleven ze voor, bleek uit onderzoek. Belangrijker dan Ancelotti is Abramovich. De steenrijke Rus stak al 600 miljoen pond in Chelsea sinds zijn aantreden. De vraag is wie de salarissen van sterren als John Terry gaat betalen als Abramovich het niet meer doet. Het zou verstandiger zijn als Chelsea en Abramovich zouden investeren in de jeugdopleiding. Arsenal bewijst dat een goede jeugdopleiding van enorme waarde kan zijn, zeker als het geld opraakt.
Als je Manchester United onder de loep neemt, valt er één ding meteen op. De prijzen zijn op vijf (!) na allemaal gewonnen door Matt Busby en Sir Alex Ferguson. De laatste is nu al ellenlang manager van United. Deze man had als doel om Liverpool te onttronen als grootste club van Engeland, nu zijn dienstverband op Old Trafford er bijna op zit kunnen we concluderen dat het hem deels gelukt is. Aan de ene kant zijn de Mancunians sinds de oprichting van de Premier League de succesvolste club, anderzijds heeft Liverpool trouwere aanhang. Ook staan op Anfield de meeste Europese en Engelse prijzen. Bewonderingswaardig was de opleiding van United die vele sterren voortbracht. David Beckham, de Nevilles, Roy Keane, Paul Scholes en Ryan Giggs bijvoorbeeld. Hedendaags komen er geen Europese toppers uit de United-opleiding meer. Ferguson is 63, en hij heeft United naar een hoger plan getild, hij zorgde ervoor dat United een topclub is. Echter heeft United in mindere tijden minder fans, omdat er op Old Trafford heel veel gloryhunters zitten.
Treffend voorbeeld was de laatste thuiswedstrijd tegen Liverpool, waarin alle United-fans het laatste half uur muis, maar dan ook muisstil waren, als ze überhaupt nog op hun stoel zaten. Als United een nieuwe manager zoekt, moet hij van het kaliber Busby of Ferguson zijn. Als de prestaties minder worden, gaan vele fans ergens anders zitten, bijvoorbeeld bij Manchester City. En dan is het heel moeilijk om een ommekeer teweeg te brengen, daar heb je een geniale manager voor nodig.
