De oplossingen van Ajax worden verhuurd
Wie naar het Ajax van dit seizoen kijkt ziet een basiselftal dat een redelijk vaste vorm kent. Mits beschikbaar zijn de posities van de keeper, de rechtsback, de centrale verdedigers, de verdedigende middenvelders, de spits en Luis Suárez, die soms links dan weer rechts speelt, ver te voren ingevuld. De linksback, nummer tien en afhankelijk van Suárez de links- of rechtsbuiten blijven een verrassing totdat een half uur voor de wedstrijd de opstelling wordt vrijgegeven. En dus ging Ajax opzoek naar nieuwe spelers. Niclas Lodeiro kwam vanuit Uruguay over op voorspraak van Suárez en Suk kwam aanwaaien. Toen was het geld op mede omdat Ajax de salarissen van verhuurde spelers als die van Luque deels of zelfs helemaal blijft door betalen. Khalid Boularouz en Gergely Rudolf kwamen niet meer: het geld is nu echt op. En dus moet Ajax creatief worden, maar daar is nog weinig van terug te zien, gezien het feit dat half Jong Ajax alsnog verhuurd werd. Normaal gesproken ben ik daar niet op tegen, je leert meer in de Eredivisie of Jupiler League dan in de Beloften competitie, maar nu wel.
De positie van linksback kan dit seizoen maar niet overtuigend ingevuld worden door Urby Emanuelson en Vurnon Anita. De ene keer halen ze een acht, de andere keer een twee. Toch besluit Ajax begin januari een van de grootste talenten, Blind, te verhuren aan FC Groningen. De linkspoot wordt geplaatst op de voor hem verkeerde vleugel, maar speelt desondanks de sterren van de hemel in het noorden van het land. Ook in het centrum naast Andreas Granqvist, wat type betreft wel te vergelijken met Toby Alderweireld of Jan Vertonghen, speelt hij weergaloos. Waarom was Boularouz nog nodig geweest? Met Gregory van der Wiel, Oleguer, Vertonghen, Alderweireld en Blind had je vijf goede verdedigers gehad voor vier posities. Met de aanvulling George Ogararu, Rasmus Lindgren, Rob Wielaert,Timothee Atouba, Anita en Emanuelson heeft Ajax meer dan genoeg back-up. Ook Van der Heijden, die bij Willem II een sterk seizoen speelt, kan in de verdediging uit de voeten. Zeker nu Ajax in de situatie zit dat ze in Heerenveen waarschijnlijk zowel Vertonghen, Emanuelson en Alderweireld missen, kunnen Blind en Van der Heijden goed van pas gekomen. En je kan zeggen dat is het makkelijk achteraf praten is, maar je kan het ook zien aankomen met je centrum op scherp en een door drie competities gevuld programma.
Het spreekwoord zegt dat je verder moet kijken dan je neus lang is, maar in het geval van de linksback positie bij Ajax blijkt dat je wel eerst moet kijken naar wat je al op je neus hebt. Ajax zocht naar iemand die ze niet konden halen, terwijl ze zelf de oplossing al hadden. Maar de oplossing werd verhuurd. Nog zo'n situatie heeft Ajax met Lodeiro. De Urugayaan moest en zou naar Amsterdam gehaald worden voor 4,5 miljoen euro. Hij speelt op de nummer tien of linksbuitenpositie. In diezelfde transfer periode worden Sarpong, Donald en Manucharyan verhuurd. Twee grote eigen talenten van Ajax en het eeuwige Armeense talent, spelers uit de leeftijdsgroep van Lodeiro. De verhuurde spelers hebben al indruk gemaakt voordat Lodeiro debuteert. Sarpong schitterde tot zijn gele kaarten tijdens het bekerduel Ajax - NEC, Donald schoot bij zijn debuut voor Willem II na zestien minuten al heerlijk raak en Manucharyan was bij Haarlem de enige die echt potten kon breken. Niet alleen door het feit dat deze spelers het nu goed doen, maar ook dat ze in tegenstelling tot Lodeiro bekend zijn met de Nederlandse voetbalcultuur, wekken bij mij twijfel.
Lodeiro zou het zomaar kunnen maken daar niet van, maar je mag je afvragen of Ajax wel leert van haar fouten. Miralem Sulemanji en Ismaïl Aissati werden eveneens binnengehaald als grote aankopen voor die posities. Toch zijn zij inmiddels verstoten door de zelf opgeleide Siem de Jong, de pas 17-jarige Christian Eriksen en de aangewaaide Suk. Als de 22 miljoen euro die Ajax heeft betaald voor Aissatti en Sulemanji zich niet terug betaald op het veld, probeer 22 miljoen euro dan in ieder geval nog te gebruiken als lesgeld. Je mag toch hopen dat dat bedrag niet wordt opgevoerd naar 26,5 miljoen euro op zelfs meer.
In een tijd dat er wordt geklaagd over het uitpuilende salarishuis en gesproken over bezuinigen, blijft Ajax dure spelers toevoegen. Spelers worden wel verhuurd, maar grote delen van hun salaris blijven voor de rekening van Ajax. En er moet nieuw bloed komen op posities die al overlopen van het talent met geld dat niet beschikbaar is. De les uit het verleden wordt nog niet getrokken. En dat terwijl de mooiste lessen uit het verleden voor Ajax zijn dat als je de eigen jeugd het vertrouwen geeft, je heel ver kan komen.
