In de rubriek Tribunegeluiden draait Voetbalzone de rollen om en krijgt de lezer de kans om een opiniestuk, column of ander interessant artikel over voetbal te publiceren op onze website. In deze editie van Tribunegeluiden is het woord aan Abdelilah Amraoui, die zijn nieuwste column wijdt aan Clarence Seedorf.
Door Abdelilah Amraoui (The Artistic Ninja)
Als iemand die is opgegroeid in Rotterdam, heb ik altijd een zwak gehad voor voetbal, en dat gold ook voor Clarence Seedorf. Hij was een van de zeldzame spelers die zowel bij Ajax als bij AC Milan een indrukwekkende stempel drukte. Terwijl ik een Nederlandse Marokkaan was die zijn weg baande in een land dat nog steeds worstelde met zijn eigen identiteit, was Seedorf een uitzonderlijk getalenteerde voetballer die een internationale carrière opbouwde die je alleen in je stoutste dromen zou kunnen bedenken.
Seedorf begon zijn carrière bij Ajax, waar hij als jong talent opviel en de Eredivisie en Champions League won. Zijn overstap naar Real Madrid markeerde een nieuw hoofdstuk in zijn carrière, waarin hij LaLiga en de Champions League won. Seedorf maakte later de overstap naar Inter en vervolgens naar AC Milan, waar hij nog eens twee Champions League-titels veroverde. Zijn veelzijdigheid en succes maakten hem tot een van de weinige spelers die met drie verschillende clubs de Champions League heeft gewonnen.
Hoewel Seedorf een voetbalreus was, bleef zijn relatie met het Nederlands elftal complex. Hij werd slechts 87 keer geselecteerd, ondanks zijn uitzonderlijke prestaties op clubniveau. Dit roept de vraag op waarom een speler van zijn kaliber niet vaker werd ingezet voor Oranje. Het doet me denken aan mijn eigen ervaringen, waarin ik als autodidactische laatbloeier moest vechten voor erkenning en kansen in een wereld die niet altijd openstond voor mensen met een naam als de mijne.
Ik ben in 1972 geboren in Marokko, maar mijn reis naar Nederland begon in 1973, toen ik als éénjarige terechtkwam op de Oranjeboomstraat in de wijk Feijenoord. Hoewel ik van Feyenoord hield, was ik geen geboren Feyenoorder. Ik moest mijn eigen weg banen, net als Seedorf dat deed in het internationale voetbal.
In mijn jeugd werd ik geconfronteerd met termen als 'NAFFER', die door de politie werden gebruikt om naar mensen zoals mij te verwijzen. 'NAFFER' staat voor 'Noord-Afrikaan', in een negatieve context. Het is een woord dat voor mij echo's oproept uit een pijnlijk verleden van uitsluiting en discriminatie. Vergelijkbaar met hoe Seedorf werd benaderd in het programma van Wilfred Genee, waar hij vragen kreeg die meer gericht waren op controverse dan op een eerlijke discussie over zijn carrière en prestaties.
In plaats van zich te richten op Seedorfs triomfantelijke carrière, zijn vele trofeeën en zijn wereldwijde status als een levende legende, leek Wilfred Genee vooral geïnteresseerd in de negatieve aspecten van Seedorfs loopbaan. Hij bleef doorvragen over de spanningen met trainers als Marco van Basten en Bert van Marwijk en negeerde zo de indrukwekkende prestaties die Seedorf gedurende zijn carrière heeft neergezet. Het was alsof Genee de kans om een van de grootste voetballers aller tijden te eren voorbij liet gaan, in plaats daarvan koos hij ervoor om zich te concentreren op controverse.
Maar zoals het leven van elke sporter vol hoogte- en dieptepunten zit, zo is ook het verhaal van Seedorf doorspekt met triomfen en teleurstellingen. Ja, Clarence Seedorf heeft een belangrijke strafschop gemist tijdens het Europees kampioenschap (EK). Dit gebeurde tijdens de kwartfinale van het EK 1996 tussen Nederland en Frankrijk. Seedorf miste zijn strafschop, wat bijdroeg aan de uitschakeling van Nederland in die wedstrijd.
Deze gebeurtenis illustreert de menselijke kant van Seedorfs carrière, waarin zelfs de grootste sterren momenten van falen kennen. Het is een herinnering dat succes niet altijd synoniem is aan perfectie, maar eerder een reis van uitdagingen en overwinningen.
Na het EK 1996 ging Seedorf door met zijn carrière en oogstte hij nog steeds succes op het hoogste niveau. Zijn veerkracht en vastberadenheid waren kenmerkend voor zijn karakter, en hij liet zien dat tegenslagen hem niet zouden weerhouden om te blijven streven naar zijn doelen.
Het missen van die strafschop op het EK was slechts één moment in een verder glansrijke carrière die Seedorf heeft gekend. Zijn prestaties op het veld en zijn inzet buiten het veld om positieve veranderingen te bewerkstelligen, definiëren zijn nalatenschap als een van de grootsten in de voetbalgeschiedenis.
Het is belangrijk om te erkennen dat zelfs de meest getalenteerde en succesvolle individuen tegenslagen kunnen ervaren. Het gaat erom hoe men reageert op die tegenslagen en blijft streven naar persoonlijke groei en succes. In dat opzicht is Clarence Seedorf een inspiratiebron voor velen, niet alleen als voetballer, maar ook als voorbeeld van veerkracht en doorzettingsvermogen.
Laten we de lessen van Clarence Seedorf ter harte nemen en blijven streven naar een eerlijkere en gelijke samenleving, zowel op als buiten het veld.
Zelf schrijfambities of een mooi verhaal dat een groter publiek verdient? Speelt er iets bij jouw club dat je echt kwijt moet of heb je een mooie anekdote over voetbal? Voetbalzone plaatst wekelijks een inzending. Mail jouw verhaal (max. 1500 woorden) naar wessel.antes@footballco.com en wie weet is het binnenkort te lezen op Voetbalzone!