Als technisch directeur van Maccabi Tel Aviv stuurde Jordi Cruijff begin januari trainer Shota Arveladze de laan uit. Hij besloot te wachten met het aanstellen van een nieuwe trainer en tot die tijd zelf voor de groep te gaan staan. Na negen wedstrijden niet meer te hebben verloren, deed Cruijff weer een stapje terug.

Lito Vidigal werd naar Maccabi Tel Aviv gehaald en de Angolese oefenmeester gaat verder waar Cruijff als interim-trainer gebleven was: winnen. "Er stonden een aantal lastige wedstrijden op het programma. Het team was in slechte vorm en het was voor een trainer geen goed moment om in te stappen. Ik nam de verantwoordelijkheid en het risico, want ik wist dat de spelers het konden", zegt Cruijff in gesprek met The Guardian.

De invloed van zijn vader Johan maakte een belangrijk deel uit van de beslissingen die Cruijff maakt. "Mijn vader was een man van principes. Hij zei altijd dat als je twijfelt tussen een menselijke en een professionele keuze, je de menselijke keuze moet volgen. Als je die keuze maakt, komt alles uiteindelijk goed. Hij heeft me daar altijd in gestuurd."

"Voetbal is een teamsport, maar er zijn 11 broodjes voor 25 hongerige spelers. Er is concurrentie en individualiteit in iedere groep", stelt Cruijff. "Je moet zorgen dat iedereen in dezelfde richting beweegt. Je weet dat trainers een winnend team niet veranderen, maar spelers willen toch hun kans. Ik vraag mezelf vaker af waarom ik niet liever voor de groep sta dan dat ik technisch directeur ben. Daar heb ik nog niet echt een antwoord op gevonden, ik volg mijn instinct. Ik heb iets van een trainer in me, de ervaring van afgelopen jaren heeft dat gecreëerd."