Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Solomon Bonnah, de twintigjarige Amsterdammer die de rechterflank van Austria Klagenfurt bestrijkt.
Door Wessel Antes
24 november 2021, Champions League-avond. RB Leipzig staat met 0-4 voor op bezoek bij Club Brugge, als de vierde official zijn wisselbord omhoog houdt. Joško Gvardiol loopt op zijn gemak naar de kant toe, waar zijn gretige vervanger reeds klaarstaat. Zijn achternaam? Bonnah. Een ambitieuze jongen uit Amsterdam-Zuidoost. Tien minuten later schiet Christopher Nkunku nog de 0-5 binnen, maar op dat moment is de avond van Bonnah al lang en breed geslaagd.
Het zijn de avonden waar iedere jongen van droomt, zo ook Bonnah. Zijn voetbalverhaal begint in de F6 van AVV Zeeburgia. "Ik kwam daar terecht via de vader van Silvinho Esajas (momenteel speler van ADO Den Haag, red.), die mij had gezien tijdens het schoolvoetbal. Een jaar later ging ik direct naar de F1, waarna zeven van de tien jongens werden opgepikt door bvo's."
Bonnah zelf krijgt de keuze uit twee Nederlandse topclubs. "In eerste instantie kon ik naar PSV, maar toen kwam Ajax. Daar moest ik eerst stage lopen, maar binnen een week werd ik aangenomen. Dan is de keuze wel makkelijk voor een jongen uit Amsterdam. Voor mij was het alleen Ajax."
Waar Bonnah inmiddels zijn brood verdient als verdediger, moest hij daar in zijn beginjaren absoluut niet aan denken. "Ik was altijd een aanvaller. Als je met mij voetbalde op het pleintje, wist je van tevoren al dat ik niet zou meeverdedigen. Pas bij Ajax ontdekte ik hoe leuk de rechtsbackpositie kan zijn."
Bonnah doorloopt de jeugdopleiding van Ajax met rasse schreden. "In die jaren was het niveau van de Ajax Academy extreem hoog. Door te spelen met al die talenten en te trainen onder geweldige trainers werd je vanzelf beter. Van welke trainer ik het meest heb geleerd? Dave Vos. Dat is echt een geweldige trainer! Het verbaasd me dan ook niet dat er de laatste tijd veel positiviteit rondom zijn naam heerst. Ik heb lang onder hem mogen spelen en hij heeft mij echt beter gemaakt."
Veel oud-teamgenoten van Bonnah hebben het geschopt tot betaald voetbal. Een aantal jongens uit de lichting 2003 spreekt hij nog regelmatig. "Met Jenno Campagne (PEC Zwolle, red.) liep ik tegelijkertijd stage bij Ajax, waarna we jaren samen speelden. Gibson Yah speelt inmiddels bij FC Utrecht, Naci Ünüvar werd dit jaar uitgeleend aan FC Twente en Devyne Rensch is natuurlijk doorgebroken bij Ajax. Devyne, Naci en ik werden vaak een lichting doorgeschoven."
Daardoor speelde Bonnah regelmatig mee met de befaamde lichting 2002, met spelers als Ki-Jana Hoever, Neraysho Kasanwirjo, Ryan Gravenberch, Kenneth Taylor, Sontje Hansen en Brian Brobbey. "Al werd Ryan dan ook al snel weer doorgeschoven. Aan wie ik de mooiste herinneringen heb? Dan misschien toch wel Devyne, aangezien we soms samen een centraal duo vormden. Daar speelde je als aanvaller echt niet graag tegen."
Bonnah vindt het jammer dat het momenteel minder gaat met Ajax. "Natuurlijk doet dat pijn, want het blijft mijn club. Ik volg het ook nog steeds, want veel vrienden van me spelen daar. Uiteindelijk komt het goed. Voetbal heeft nu eenmaal pieken en dalen, maar Ajax zal altijd sterker terugkomen."
Leipzig
In 2019 kiest Bonnah ervoor om zijn vleugels te spreiden. De jeugdinternational ligt goed in de markt en kan zijn eerste profcontract ondertekenen bij Ajax, Liverpool en RB Leipzig. "Vanuit Engeland waren er meerdere clubs met interesse, maar Liverpool was echt concreet. Vanuit Duitsland liet vooral RB Leipzig blijken dat ze het in mij zagen zitten. Spelen in het buitenland is altijd mijn droom geweest en daarom koos ik ervoor om Ajax al op jonge leeftijd te verlaten."
Bonnah bezocht zowel Leipzig als Liverpool. "Mijn gevoel bij Liverpool was goed, maar toen ik in Leipzig was geweest, was ik direct verkocht. Dat hele complex is nieuw en ziet er prachtig uit. Ik kreeg een eigen plekje in een soort spelershotel voor buitenlandse talenten, waar ik 24/7 toegang had tot alle faciliteiten. Voor mij was dat een droomwereld, al zouden anderen misschien eerder voor Liverpool kiezen."
Een gesprek met Ralf Rangnick, destijds de grote architect bij RB Leipzig, trekt Bonnah over de streep. "De eerste keer dat ik hem zag, was hij nog de hoofdtrainer van RB Leipzig. Anderhalf uur voor een wedstrijd nam hij uitgebreid de tijd om met mij in gesprek te gaan, ook over kleine details. Dat liet mij inzien dat het uitgestippelde plan met mij serieus was."
Bonnah denkt er niet vaak over na waar hij nu had gestaan als hij voor Ajax of Liverpool had gekozen. "Nee, eigenlijk niet. Ik geloof in mijn eigen route en in God, dus met mij komt het sowieso wel goed." Bonnah voelde zich als Nederlandse tiener in Leipzig nooit eenzaam.
"Het mooie was dat ik daar tegelijkertijd zat met Noah Ohio", herinnert Bonnah zich. "Hij had jaren in Manchester gespeeld en dus konden we samen wennen aan Duitsland. Onze kamers zaten precies naast elkaar, waardoor we de binnendeur konden openen om zo één grote kamer te delen. Af en toe deed ik die deur wel op slot, want mensen die Noah kennen weten dat hij écht vervelend kan zijn. Hij is een behoorlijke grappenmaker, dus soms moest die deur wel dicht."
Ook Brobbey meldde zich op een gegeven moment in Leipzig. "Brian kende ik natuurlijk al goed van mijn tijd bij Ajax en ik zie hem als een grote broer. Als ik een fout maakte op de training bij RB Leipzig, ging hij mij altijd schreeuwen. Gelukkig weet ik dat hij dat doet om mij beter te maken, want na de training gingen we dan gewoon gezellig een hapje eten. Helaas vertrok Brian al snel weer terug naar Amsterdam, al begreep ik hem wel."
Na zijn Champions League-debuut in 2021 speelde Bonnah nog twee officiële wedstrijden in de hoofdmacht van RB Leipzig. Toch is hij blij met zijn opgedane ervaring bij die Roten Bullen. "Ik heb mogen trainen onder Julian Nagelsmann en Jesse Marsch liet mij debuteren. Dat zijn twee geweldige trainers. Ook heb ik minuten gemaakt in de Bundesliga, Champions League en DFB-Pokal. Die laatste wonnen we zelfs, waardoor ik een medaille heb van mijn eerste prijs als profvoetballer die ik voor altijd zal blijven koesteren."
Twee oud-teamgenoten bij RB Leipzig zullen Bonnah nog lang bijblijven. "Christopher Nkunku en Willi Orbán. Nkunku zal niemand verbazen, want die speelt nu bij Chelsea. Zijn aannames en handelingssnelheid zijn niet normaal. Orbán vind ik juist heel underrated. Je ziet pas hoe goed hij is, als je met hem op het veld staat. Hij was echt een verdedigende leider naar wie ik opkeek."
Het ontslag van Marsch werd Bonnah uiteindelijk fataal. "Daarna kwam Domenico Tedesco, die zich vanwege de situatie bij RB Leipzig minder op de jeugd richtte. Hij koos voor ervaring, wat ergens ook wel te begrijpen was. Omdat hij koos voor een vaste kern en Leipzig geen beloftenelftal heeft, was ik plotseling weer een jeugdspeler uit de Onder 19. Die zomer daarna heb ik het besluit genomen om Leipzig te verlaten en ergens anders voor mijn kans te gaan."
Klagenfurt
Op de laatste dag van de zomerse transferperiode van 2022 verkast Bonnah naar Klagenfurt am Wörthersee, een Oostenrijkse stad op zo'n 800 kilometer van Leipzig. De rechtsback tekent voor drie seizoenen bij de plaatselijke trots Austria Klagenfurt. "Ik wilde het liefst in Duitsland blijven, maar de interesse van Austria Klagenfurt was heel serieus en dat liet de club ook blijken met een meerjarig contract. Ook zag ik veel doorgroeikansen, want als je presteert op het hoogste niveau van Oostenrijk zal er vanzelf meer op je pad komen."
Bonnah is nog altijd blij met zijn keuze voor Austria Klagenfurt. "De club speelt nu voor het derde seizoen op het hoogste niveau en sinds ik er ben zijn we telkens na de winter in de winnaarscompetitie beland. Daardoor speel je veel wedstrijden tegen goede clubs als RB Salzburg, Sturm Graz, LASK Linz en Rapid Wien. Het spelen in Oostenrijk bevalt me dus goed."
Austria Klagenfurt speelt haar wedstrijden in het Wörthersee Stadion, een modern stadion dat werd gebouwd voor het Europees kampioenschap van 2008. "Het is een mooi stadion, maar helaas zit het niet altijd vol", aldus Bonnah. "De mensen in Klagenfurt zijn over het algemeen meer geïnteresseerd in ijshockey. Deze week speelt Nana (Kasanwirjo, red.) hier de bekerfinale en dan zal het een stuk voller zijn. Hij heeft kaarten voor me geregeld, dus ik ga zeker even kijken."
Bonnah geniet van het rustige leven in Klagenfurt. "We hebben een leuk team, dat veel met elkaar optrekt. Iedereen klikt met elkaar en daardoor verveel ik me nooit. Vaak komen teamgenoten Champions League bij mij kijken. Ik woon op mezelf aan het water, dus ik heb niets te klagen. Als ik een week vrij ben reis ik niet eens altijd af naar Amsterdam, dus dan weet je dat ik goed zit hier."
Inmiddels staat Bonnah op 43 officiële wedstrijden namens Austria Klagenfurt, waarin hij goed was voor drie doelpunten en een assist. "Ik probeer altijd te spelen als Jeremie Frimpong, want hij is echt mijn voorbeeld. Naar zijn wedstrijden kijk ik met veel plezier. We volgen elkaar op Instagram en hebben elkaar via dm weleens gesproken, maar het is niet zo dat hij mijn beste maatje is."
Bonnah speelde in het verleden tientallen jeugdinterlands en hoopt zich komend seizoen in Oostenrijk weer in de kijker te spelen bij de KNVB. "Nana is dat ook gelukt, dus waarom niet? Hij is het bewijs dat de bondscoach ook de Oostenrijkse competitie in de gaten houdt. Het is voor mij wel een doel om in Jong Oranje te spelen, zeker omdat ik al die jongens goed ken."
Dromen
Bonnah heeft al in Duitsland en Oostenrijk gespeeld, maar hoopt ooit nog te schitteren in Engeland. "De Premier League is uiteindelijk wel de competitie waarin iedere voetballer wil spelen, honderd procent. Maar om daar te komen zal ik mezelf de komende jaren nog wel moeten ontwikkelen. Toch geloof ik er zeker in dat ik dat niveau uiteindelijk zal bereiken."
Een terugkeer naar Nederland sluit Bonnah niet uit. "Ik denk dat je in het voetbal sowieso weinig dingen kunt uitsluiten, want je weet nooit hoe het loopt. Daarnaast vind ik de Eredivisie nog steeds een mooie en aanvallende competitie, die ik graag volg. Ik kijk dan vooral naar de clubs waar mijn vrienden spelen. Dit seizoen was ik bijvoorbeeld echt voor NEC, door Youri Baas en Sontje. Dan zat ik echt op de bank te juichen als zij een doelpunt maakten."
Waar Bonnah over vijf jaar speelt? "Laat ik groot dromen en vertrouwen in mezelf houden. Dan ben ik 25 jaar en wil ik in de Premier League spelen. Mocht dat lukken, zou het Nederlands elftal natuurlijk ook geweldig zijn." Bonnah zou eventueel ook voor Ghana kunnen uitkomen. "Ik weet dat het een optie is, maar zover heb ik nooit nagedacht. Misschien ook omdat ik Oranje nog nooit uit mijn hoofd heb gezet."