Quincy Promes speelde tussen 2002 en 2008 in de jeugdopleiding van Ajax, maar werd op zestienjarige leeftijd weggestuurd omdat hij onhandelbaar was. De 28-jarige aanvaller haalde via Haarlem en FC Twente alsnog het profvoetbal en keerde afgelopen zomer terug in Amsterdam. Op de website van Ajax vertelt Promes over de invloed van de scheiding van zijn ouders op de roerige periode in zijn jeugd.
"Voor mij was het plaatje in de war. Ik woonde bij mijn moeder, verhuisde van buurt naar buurt, kreeg nieuwe en foute vrienden en kwam in een soort tornado terecht. Eerst was alles rustig en stabiel en in 1 klap was dat allemaal weg. Daardoor werd ik ook bij Ajax onhandelbaar. Ik geef dat niet schuld van mijn vertrek bij Ajax, maar het had wel invloed. En achteraf gezien heeft het feit dat ik weg ben gestuurd bij Ajax mij op een positieve manier aan het denken gezet", legt Promes uit. De aanvaller legt uit dat hij een 'ander mens' werd nadat Ajax hem wegstuurde.
"Ik besefte ineens hoe het was om geen Ajacied te zijn. Ik speelde bij de beste jeugdopleiding van Nederland, we werden opgehaald door het busje een hadden alle faciliteiten. Op dat moment vind je dat normaal. Maar als je vervolgens een ander pad bewandelt, dan besef je pas hoe goed je het had", vervolgt de veertigvoudig Oranje-international. Hij stelt dat er een 'overlevingsmentaliteit' ontstond om aan de top te komen. "Daardoor ben ik nu international."
"Ik dacht niet dat ik Ajax 1 ging halen, maar ik bleef er van dromen. Toen ik voor het eerst mijn Ajax-shirt aantrok en de ArenA kwam binnenlopen kreeg ik kippenvel. Als ik dan ballenjongens zie, dan denk ik altijd terug aan toen ik daar zelf zat. Hoe zij naar mij kijken, zo keek ik ook naar spelers als Wesley Sneijder en Klaas Jan Huntelaar", geeft Promes te kennen. Ajax nam hem afgelopen zomer over van Sevilla en voorlopig was hij dit seizoen in 28 wedstrijden goed voor 16 doelpunten en 5 assists.
"Toen ik werd weggestuurd was de droom weg", concludeert Promes. "Maar nu ben ik volwassen, heb ik het een plek gegeven en het heeft gelukkig positief uitgepakt. Natuurlijk was ik boos in die tijd, maar Ajacied ben je en blijf je. Iedere keer als ik scoor in de ArenA, dan denk ik: shit, het is gelukt!"