Van der Wiel zeer openhartig: 'Ik dacht gelijk aan een hartaanval'
Maandag, 2 november 2020 om 12:01

Gregory van der Wiel komt deze maandag met een heftig verhaal op de proppen. De rechtsback van RKC Waalwijk geeft in een open brief op zijn website aan dat hij al geruime tijd last heeft van paniekaanvallen en depressies. Van der Wiel blijft ondanks het heftige jaar op privégebied positief naar de toekomst kijken. Daarnaast waarschuwt de verdediger dat iedereen tegen psychische klachten kan aanlopen.

"Ik kamp al ruim een jaar met paniekaanvallen en depressieve gevoelens", zo schrijft Van der Wiel in de open brief. "Het begon allemaal toen ik thuis in Los Angeles aan het relaxen was. Ik wist niet wat mij overkwam en dacht gelijk aan een hartaanval. Ik ging uit van fysieke klachten en liet me onderzoeken door verschillende ziekenhuizen en doktoren. Uit de onderzoeken kwam echter niets raars naar voren. Daarna verlegde ik de aandacht naar het mentale aspect, iets dat nog steeds mijn volledige aandacht heeft."

Van der Wiel probeert uit te leggen waar de klachten vandaan komen. "Als voetballer voelde ik altijd de druk van het moeten presteren, hoe ik me ook voelde. Ik heb mijn emoties altijd aan de kant geschoven en dat breekt zich nu jaren later op. Frustratie, boosheid, teleurstelling, droevenis. Ik heb deze gevoelens altijd opgekropt en ben gewoon verder gegaan met mijn leven en mijn loopbaan. Ik zei altijd tegen mijzelf dat het mij niet boeide. De laatste jaren van mijn carrière zijn niet makkelijk geweest. De grootste tegenslag kwam toen ik Toronto FC noodgedwongen moest verlaten. Na alle negativiteit bij Paris Saint-Germain, Fenerbahçe en Cagliari had ik in Toronto eindelijk een geweldig jaar. Ik had daar nog graag vijf of zes jaar willen blijven. Toen moest ik plotsklaps vertrekken na een professionele en gezonde discussie met de trainer (Greg Vanney, red.). Een coach die ik hoog had zitten. Dat deed heel veel pijn en die pijn is nog steeds niet weg."

Van der Wiel zocht een nieuwe club en even leek het erop dat hij bij Atlanta United weer zou gaan samenwerken met Frank de Boer, zijn oude coach bij Ajax. Een deal werd echter niet gesloten en ook een flirt met onder meer LA Galaxy liep op niets uit. "Mijn loopbaan ging als een nachtkaars uit", vervolgt de vleugelverdediger. "Op dat moment had ik nog geen zicht op de emotionele gevolgen van alles. Daarnaast wist ik niet welke volgende stap ik zou gaan nemen in mijn leven. Elke dag opstaan zonder te weten wat te doen was echt verschrikkelijk. Ik ging van elke dag trainen en elke week een wedstrijd spelen naar een leven zonder doelstelling en routine. Zes maanden later begonnen de paniekaanvallen."

De voormalig Oranje-international keerde terug naar Amsterdam, waar hij zich een stuk beter voelt. Van der Wiel doet er alles aan om bij RKC zijn comeback te maken als profvoetballer. "De club ontving mij met open armen en heeft me met alles geholpen. Na gesprekken met de trainer (Fred Grim, red.) en technisch directeur (Mo Allach, red.) heb ik de knoop snel doorgehakt. Ik werk elke dag keihard, al ben ik er nog niet. De tijd zal het leren. Maar wat er ook gebeurt, ik ben enorm dankbaar voor de geweldige hulp die ik kreeg van iedereen binnen RKC", aldus Van der Wiel, die graag als voorbeeld wil dienen. "We zijn allemaal mensen en dit kan iedereen overkomen. Daarnaast wilde ik graag laten weten wat ik allemaal heb meegemaakt. Het is zwaar geweest, al gaat het gelukkig alweer een stuk beter. Ik kijk met optimisme uit naar de toekomst."

Meer nieuws
   
06:00
06:00
Arne Slot: de trainer die 'sleeping giant' Feyenoord wakker maakte
12
   
23:30
23:30
De EK-selectie van Spanje: dit zijn de spelers die kans maken
1
   
23:11
23:11
Racistisch gedrag richting Nico Williams smet op belangrijke zege Atlético
1
   
23:06
23:06
Chelsea vecht zich knap terug tegen Villa, maar vergeet zichzelf te belonen
7
   
23:02
23:02
Paris Saint-Germain poetst 1-3 achterstand weg en is officieus kampioen
12
Je dient in te loggen om te reageren.
 
Inloggen

Reacties (54)

 
ajaxf1
 
133
2 november 2020 om 12:14
Goed dat hij hier voor uitkomt. Ik kan me voorstellen dat zeker in deze tijden het heel lastig is positief te zijn en er zullen vast veel mensen zijn die last hebben momenteel van de hele corona crisis. Ik hoop dat mensen die dit soort problemen de hulp zoeken en krijgen die ze nodig hebben en dat het voor Gregory ook weer een stuk beter gaat worden nu die weer in Nederland is en weer een beetje kan voetballen wellicht.
 
siepie
 
75
2 november 2020 om 12:27
Daarnaast lijkt me de macho voetbalwereld ook niet de makkelijkste omgeving om openlijk deze problemen op tafel te leggen. Diep respect daarvoor. En ik denk dat hij, los van zijn eigen gemoedrust, ook op heel veel anderen een grote impact kan hebben met deze ontboezeming. Goed om het uit de taboesfeer te halen. Nu maar vooral hopen dat hij de switch maakt van spelen om te presteren, naar spelen voor plezier. Dat zou hem gegund zijn.
 
Formus
 
21
2 november 2020 om 12:38
Echt klasse van hem inderdaad. Dat hij deze kant van de voetballerij ook belicht, ipv de eeuwige roem en mooie wereld waar het vaak over lijkt te gaan. Ook goed voor het begrip en voor de verwerking en oplossing. Altijd een aparte geweest, die Van der Wiel, op een imo positieve manier wel te verstaan.
 
InkeMontana
 
54
2 november 2020 om 12:50
Ik vind het inderdaad ontzettend waardevol dat hij hiervoor uit komt. Helaas door omstandigheden zelf ook anderhalfjaar geleden te kampen gekregen met burn-out/angstaanval/depressie klachten. En wat me toen opviel (naast de enorme wachtlijst voor mentale hulp in NL) is dat eigenlijk heel veel mensen hier wel eens iets van meekrijgen in hun leven, maar je heel erg moet zoeken naar ondersteunende verhalen hiervoor omdat er ergens een taboe op mentale problemen heerst. Juist het laatste jaar zie ik hier wat meer openheid in gecreeerd worden met o.a. al meerdere professioneel voetbalspelers die hiervoor uit zijn gekomen. Rolmodellen zoals v.d. Wiel kunnen zo waardevol zijn voor dit soort problemen. Het verhaal van v.d. Wiel is enorm herkenbaar en herkenbaarheid ondersteund gewoon op het moment dat je er zelf diep in zit. Zoals v.d. Wiel ook al aan geeft , wanneer je met het mentale aan de slag gaat dan is er weer een weg uit. Dat is een boodschap voor mensen die er net in belanden die heel belangrijk is, omdat je door de donkere dagen die weg haast niet meer ziet. Goed om te lezen dat v.d. Wiel zelf ook weer op de goede weg is.
 
siepie
 
5
2 november 2020 om 12:56
Heftig man. Ik hoop dat het inmiddels weer beter met je gaat. Heb je nog bepaalde acties ondernomen die je hielpen om er grip op te krijgen?
 
Kyle66
 
6
2 november 2020 om 13:20
@Imke, sterkte! Het zou inderdaad fijn zijn als meer mensen er openlijk voor uit zouden komen. Nu durven veel van hen het niet.
 
Nijogeth
 
18
2 november 2020 om 13:23
Bij mij is het ondertussen al weer een jaar of 10 geleden. Maar de gevolgen ervan ondervind ik nog elke dag, je hebt het namelijk continue in je achterhoofd. Zeker deze coronacrisis is heel erg zwaar. Ik leunde al jaren op sociale interactie. Met vrienden, maar ook zeker met mensen die wat verder weg stonden. Dat laatste is eigenlijk helemaal weg gevallen, de wereld is ineens een stuk kleiner en een stuk minder sociaal. Echter moet ik wel zeggen dat ik het eens ben dat je erachter komt dat meer mensen er mee te kampen hebben dan je denkt, maar ook dat er nog altijd mensen zijn die niet geloven in zulke dingen en alleen maar zeggen 'ach, stel je niet zo aan'.
 
InkeMontana
 
21
2 november 2020 om 13:29
Siepie. Ik kan gelukkig zeggen dat ik zo goed als weer de oude ben, op een paar kleine naweeen na (zoals nog niet de oude conditie) , en daar ben ik heel blij mee. Zeker veel actie ondernomen; eigenlijk herken ik daar heel veel van het verhaal van v.d. Wiel. Ik ben eerst heel erg op zoek gegaan naar fysieke oorzaken: doktersbezoeken, bloedtesten, harttesten, ziekenhuisbezoeken. Wanneer je door krijgt dat het niet fysiek is, is het eerst een kwestie van acceptatie dat het ergens anders vandaan komt. Dat duurde bij mij wel even. Ben uiteindelijk bij een psycholoog terecht gekomen, eerste wekelijks, daarna maandelijks, daar 2 maandelijks en nu al 4 maanden helemaal niet meer. Dat proces heeft mij uiteindelijk heel veel geholpen om mijn stressfactoren onder controle te krijgen. Als je eenmaal weer wat rust hebt is het een kwestie van tijd tot je lichaam weer herstelt. Duurt even, maar uiteindelijk kom je eruit. Die boodschap vind ik zo belangrijk, ook omdat veel mensen dat tegen mij zeiden in het begin van het proces. Je voelt je dan zo ontzettend raar dat je haast helemaal niet meer gelooft dat dingen weer normaal zullen worden. Maar ik moet zeggen dat die mensen die het tegen mij zeiden uiteindelijk gelijk hebben gekregen.
 
flugelmeister
 
2
2 november 2020 om 13:33
Heb het ook gehad, ben er 3 jaar later vrijwel van af. Hulp is idd belangrijk en zorgverzekeringen doen er alles aan om je niet te helpen met dit soort hulp. Gelukkig zijn dit soort dingen heel normaal; maar pas als je er mee geconfronteerd wordt en er over leest, dan wordt het duidelijk dat heel veel mensen dit hebben. Goede omgeving, goed inlezen en rusten zijn het allerbelangrijkst.
 
flugelmeister
 
9
2 november 2020 om 13:42
Ja nou dit is precies wat ik ervaren heb. Je komt er wel weer uit, maar dat zie je in het begin gewoon niet. Het duurt echt een hele tijd met hulp voordat je daar aan toe bent. Maar je komt er weer uit. Ik was eerst heel gefrustreerd omdat mensen dat bleven zeggen, en ik het maar niet zag. Maar uiteindelijk komt het; acceptatie en rust is het allerbelangrijkste. Accepteren dat je niet alle antwoorden hebt, en dat je je best eens slecht mag voelen. Dan kom je uiteindelijk weer in rustiger vaarwater. Ik heb af en toe nog wel eens een dag of moment dat ik me wat minder voel, maar dat maakt me niet meer uit. Dat accepteer ik. En juist die stap maakt dat je weer vooruit kunt.
 
siepie
 
2
2 november 2020 om 13:52
Goed om te horen! En interessant om te horen hoe je het hebt aangepakt. Voor mij is het altijd een redelijk onbekend gebied (gelukkig) en het lijkt me daarom echt lastig om mee aan de slag te gaan. Als ik een hamstring of enkelband verrek, weet ik inmiddels als exact hoeveel weken herstel ervoor staat, welke rekoefeningen te doen en hoe de opbouw van de trainingsintensiteit moet zijn, maar als ik nu een burn-out zou krijgen zou ik bij god niet weten waar te beginnen. Wel vreemd eigenlijk. In bijvoorbeeld Argentinië heeft bijna iedereen wel een mental coach of psycholoog, zoals je een tandarts en huisarts hebt. Lijkt me eigenlijk best een gezonde aanpak.
 
InkeMontana
 
10
2 november 2020 om 14:00
Flugelmeister. Heel herkenbaar inderdaad die frustratie die je daar benoemt! Oh man wat heb ik in het begin van het proces veel mensen verdoemd die het tegen mij zeiden terwijl ik mijn lichaam totaal niet meer onder controle had. Puur omdat je inderdaad niet ziet hoe je er ooit nog uit moet komen, als je niet eens meer op je eigen lichaam kan vertrouwen. In het begin is het echt de kleinste handvaten aangrijpen om hele kleine stapjes te zetten richting het rustigere vaarwater, na een tijdje van die hele kleine stapjes voel je dat de dagen weer beter worden en je weer meer op je lichaam kan bouwen. Ik heb het ervaren dat dan uiteindelijk de stappen steeds iets groter worden, waarna je uiteindelijk weer geleidelijk het gewone leven weer inrolt en alles weer als `normaal` voelt.
 
Formus
 
9
2 november 2020 om 14:05
Inke en de rest, dat Van der Wiel het doet vind ik klasse, maar dat jullie er zo op in gaan, maakt het eigenlijk nog meer klasse dat Van der Wiel het heeft gezegd. Want het gaat er inderdaad om dat je niet alleen bent, dat er hulp kan zijn en dat je er voor uit mag komen, hoe lastig ook. Dit is precies waarom ik hoop dat dit veel vaker gaat gebeuren dat voetballers de minder mooie dingen durven uiten. Het zijn allemaal maar mensen, met mooie en minder mooie dingen die ze meemaken. Klasse dat jullie er zo op door gaan. Respect daarvoor. Misschien helpt het voor het begrip en al is er maar 1 iemand die nu denkt: He, ik ben niet alleen. Dan is het als de moeite waard.
 
InkeMontana
 
9
2 november 2020 om 14:07
Siepie. Exact. Ik was er voor mijn eigen problemen al mee geconfronteerd door mijn omgeving, maar had me toen nooit bedacht dat het zo zou zijn zoals het uiteindelijk is en voelt. Het is heel moeilijk voor te stellen hoe deze klachten voelen als je er zelf nooit mee te maken hebt gehad, daarom neem ik mensen ook nooit echt kwalijk dat ze er iets van vinden als ze er niet mee te maken hebben gehad. Ik stond voor mijn eigen klachten namelijk ook aan die kant. Ik wist niet dat het in die landen als Argentinie zo is, maar ben het helemaal met je eens dat dat best gezond zou zijn. Je kan veel van dit soort klachten voorkomen door heel veel te praten. Ik kropte , net als v.d. Wiel hierboven beschrijft, alle frustrerende, boze en droeve emoties op. Bovendien is er in de huidige generatie door sociale media veel drang om altijd maar te laten zien dat alles goed met je gaat en een soort competitiedrang om beter leven te hebben dan de rest van je social feed. Die 2 dingen breken je uiteindelijk op. Als je soort mental coaching standaard al hebt dan kan ik me voorstellen dat je dit soort problemen kan voorkomen. Met de tools die ik afgelopen jaar heb meegekregen weet ik in ieder geval dat ik nu veel dingen hieromtrent kan voorkomen.
 
Clarkkent2
 
5
2 november 2020 om 13:05
Ik vind het vooral goed van m dat ie dit deelt voor al die jonge kids die denken dat vd Wiel met zn flashy instagram life het geluk gevonden heeft. Hoop voor m dat ie zelf ook de connectie legt dat met naar buiten toe een super leven etaleren, alleen maar druk op je mentale gezondheid legt, omdat de schaamte die hjer hebt als je je niet zo lekker voelt als je in je social media posts uitdraagt , dubbel hard aankomt.
 
JoeCartoon
 
40
2 november 2020 om 12:15
Heel knap en dapper om hiermee naar buiten te treden. Belangrijk voor de bewustwording hieromheen, iedereen kan hier last van krijgen, ook bekende voetballers.
 
USofDude
 
73
2 november 2020 om 12:16
Ja een echte paniekaanval hoort bij de ergste (hoewel korte) dingen die je kan meemaken. Ik merk dat men er soms makkelijk over praat, maar als je volledig in paniek zit, denk je in veel gevallen echt dat je dood gaat. Zuur voor Van Der Wiel dat hij er last van heeft, en goed dat hij er mee aan de slag gaat. Ik ben er na 10 jaar in ieder geval nog steeds niet volledig van af.
 
Pepajax
 
10
2 november 2020 om 12:55
Sterkte man
 
Denn01
 
3
2 november 2020 om 13:07
Wat ik mij afvraag omdat ik lees dat mensen dan denken dat ze doodgaan. Is er tijdens zo’n paniekaanval ook last van bijvoorbeeld hartkloppingen of dat hij overslaat? Ik heb daar zelf wel eens last van gehad waardoor ik in een soort van paniek raakte na 3 keer overslaan achter elkaar. Maar of dat dan een aanval is weet ik niet.
 
Kyle66
 
17
2 november 2020 om 13:21
Je hart gaat als een gek, je kan niet meer helder denken en alles samen zorgt ervoor dat je denkt dat je een hartaanval hebt en dood gaat.
 
toss
 
5
2 november 2020 om 13:27
Ja dit kan al een lichte vorm zijn van een paniekaanval. Wanneer de mens 50 wordt hebben velen en wellicht meer dan de helft te maken (gehad) met lichte of ernstige vormen van paniek/ angst. Het zegt meedtal iets over onszelf/ ons leven em dat er iets moet veranderen (al is het slechts een klein ongezond patroon of een destructieve gedachte. Het leven is zoveel meer dan het sociaal economische systeem/ de maatschappij waar we in leven.
 
flugelmeister
 
5
2 november 2020 om 13:36
Je kunt van alles ervaren. Hartkloppingen, zweten, trillingen. Bij mij begon het op een gegeven moment herkenbaar te worden. Dat zorgde ervoor dat ze minder heftig werden. Er over praten en iig mensen om je heen hebben die het kennen en je helpen, zorgt ervoor dat je er mee om leert gaan. Helemaal weggaan zal het wrschlk nooit, maar het doet je op een gegeven moment steeds minder. Op het moment dat je dat hebt, gaat het beter en heeft het weinig invloed in je leven meer. Het is moeilijk uit te leggen wanneer je het niet gehad hebt. Ik heb het de eerste 28 jaar van mijn leven nooit gehad, ook nooit last van gehad. Het kwam bij mij ineens en heel heftig. Dus ik snap mensen die het niet begrijpen, want ik had het zelf ook nooit begrepen voordat het gebeurde.
 
4Ever4Ajax
 
15
2 november 2020 om 12:20
Wow, heel goed dat hij hiervoor uitkomt. Dat is nogal wat omdat mensen dan al heel snel een stempel op iemands hoofd zetten (bij iedereen bedoel ik dat, niet specifiek naar Vd Wiel toe). Psychische problemen zijn echt geen pretje en zonder professionele hulp is daar vaak maar lastig uit te komen. Hoop voor hem dat hij erboven op kan komen en lekker kan blijven ballen bij Rkc!
 
007
 
17
2 november 2020 om 12:26
Aantal dagen geleden was het Elia die met een heel kwetsbaar verhaal kwam. Nu v.d Wiel. Ik denk dat spelers op deze manier de gemiddelde fan kan bereiken en bepaalde problematiek bespreekbaar maakt. Las gisteren ook dat veel kinderen angst kennen door de Corona crisis. Als bekende spelers openhartig zijn over hun angsten zou dat best wat jeugd kunnen gaan helpen.
 
Jd026
 
9
2 november 2020 om 12:36
Altijd goed inderdaad. Er lijkt steeds meer besef te komen dat je ook met geld op de bank nog mentale problemen kan hebben. Elk verhaal kan ervoor zorgen dat de schaamte hierover afneemt en er iemand hulp zoekt of zich minder eenzaam voelt. Dan maakt het niet uit of dat een fan is of een andere voetballer.
 
LW88
 
6
2 november 2020 om 12:47
Goed en knap dat hij dit zo naar buiten brengt. Wel weer jammer van de tabloid titel van VZ. Ook zonder de toevoeging schokkend zullen er voldoende mensen op klikken.
 
Apocalyps
 
11
2 november 2020 om 12:48
Ricardo Kishna heeft hier ook erg veel last van gehad. Ik vind het mooi om te zien dat (jonge) voetballers hun mond hierover durven open te trekken en laten blijken dat zij geen robots zijn of het `flashy` leven leiden, wat men doorgaans voor ogen heeft. Dat hele macho gebeuren in de voetballerij is vaak een masker, want een redelijk aantal (jonge) jongens zijn `zoekende`, eenzaam of ongelukkig. Een paar ton of miljoen euro neemt dat gevoel niet weg. De een komt er gelukkig toch uit, maar de ander weet geen raad met zichzelf en begint zich, voor de buitenwereld, raar te gedragen, met alle gevolgen van dien...
 
Thamike
 
17
2 november 2020 om 12:55
Dit komt echt zoveel voor. Daarom heb ik ook een afkeer van vele reacties richting sporters. Ah hij krijgt er genoeg voor betaald en ah wij moeten elke dag vroeg ons nest uit en wat zijn ze verwend. Dat zal allemaal maar dit zijn gewoon ook mensen met gevoel en hun eigen stress. Er staat echt heel veel druk op deze jongens enniet iedereen kan daar even goed mee omgaan of niet iedereen heeft hier de juiste DNA voor. Goed dat dit steeds meer naar buiten komt en we hier ook even bij stilstaan. Hoop dat hij er geen langdurige neven effecten op na houdt.
 
Evangelista
 
2
2 november 2020 om 13:15
Absoluut, dit zie je eveneens in de documentaire van Mourinho van 'all or Nothing'. Je merkt daarin, ondanks het salaris dat ze verdienen, dat het profvoetbal extreem competitief is en dat niet iedereen een plek krijgt; het gaat van ups en downs. Na het zien van die documentaire had ik ook een ander beeld gekregen van het profvoetbal; het is enkel leuk als je altijd speelt zonder al teveel moeite meer te doen, dus het niveau van een Messi bijvoorbeeld. Daarbuiten is het onwijs lastig en kan je onwijs snel burn-out raken als je niet speelt maar je jezelf 100% inzet, in deze wijze word je niet beloond voor je werk en dan mag je nog zoveel verdienen, die teleurstelling is simpelweg niet te koop. Die competitie in het profvoetbal is immens hoog tussen spelers onderling en dat lijkt men soms nog weleens te vergeten. En geld gaat daar helemaal niets aan veranderen.
 
flugelmeister
 
1
2 november 2020 om 13:38
Hoe eerder je dit aanpakt, hoe beter en hoe minder effecten het heeft. Heel goed inderdaad en voor een ieder die hier ooit tegenaan loopt: het komt weer in orde.
 
13Nesta13
 
0
2 november 2020 om 13:00
In de voetbalwereld je zwakte laten zien is, voelt toch als not done. Het is een macho/mannencultuurtje wat eigen compleet een eigen wereldje is. Doe je niet mee, val je buiten de boot. Het geldt voor psychische klachten als deze en ook seksuele voorkeur. Maar ook zelfs normale zaken als data analyse en mental coaching. Voordat zaken die anders zijn geaccepteerd worden is altijd een lange weg te gaan in de voetbalwereld. En wat helpt is het bespreekbaar maken. Dat doet van der Wiel heel goed!
 
Sieb nr. 15
 
3
2 november 2020 om 13:11
Klasse Greg, heel goed dat hij hier open over durft te schrijven. Het zou normaal moeten zijn dat mensen dit kunnen doen, maar dat is het zeker in de voetbalwereld niet. Zoals hij zelf zegt, hopelijk is hij hiermee een voorbeeld. Ookal is het maar 1 persoon die hij hiermee laat zien dat het niet raar is om deze gevoelens te hebben, dan zou dat al mooi zijn. Laten we niet vergeten wat er bijvoorbeeld met Robert Enke is gebeurd. Die vond uiteindelijk toch niet genoeg steun en hulp om door die gevoelens heen te komen. Ik ben blij dat Gregory deze stap heeft gezet. Het accepteren dat er een probleem is, dat is de eerste stap. Het openlijk bespreken van dit probleem is een tweede. Hij is er misschien nog lang niet, maar dit zijn wel twee ontzettend belangrijke stappen op weg naar een betere toekomst. Ik draag m'n Cagliari shirt met van der Wiel erop met trots.
 
foeballuh
 
6
2 november 2020 om 13:15
Zat toevallig laatst nietsvermoedend op zijn Instagram te kijken waar hij voluit postte over zijn jetset leven in Los Angeles met op het oog alles wat zijn hartje begeert. Toch bijzonder wat er dan achter zo'n persoon allemaal schuil kan gaan. Hopelijk komt hij er snel bovenop.
 
Cas1
 
5
2 november 2020 om 13:20
Van der Wiel heeft een ongelooflijk grote stap gezet door dit met het publiek te delen. Als zelf benoemde amateur psycholoog ben ik van mening dat hiermee een stap is gezet tot herstel. Gregory, ik vind je super. Ik ben er van overtuigd dat veel meer mensen, ook voetballers, met zulke problemen kampen. Heel veel sterkte en ik hoop dat je gauw, al zal dit niet zo snel gaan als je wilt, weer van je klachten af bent.
 
Westland96
 
4
2 november 2020 om 13:38
De eerste keer dat ik een paniekaanval kreeg dacht ik ook echt dat ik dood ging. Vervolgens heb ik 2 weken lang erge last van pleinvrees gehad. Dat ebde wel weg na verloop van tijd. Geen pretje, en zoals VD Wiel zegt, het kan iedereen overkomen.
 
Nr.11
 
7
2 november 2020 om 13:39
Ik ken het gevoel helaas. Ik ben student en werkte ook. Zit nu bijna alleen maar thuis en er werkt bij mij oververmoeidheid geconstateerd. Ik hoor alleen maar hoe kut de jongeren het doen, en als ik boodschappen doe wordt ik genoeg omver gelopen door oudere mensen, die mij daarna de schuld geven dat "wij" alles verpesten. Fijn dat een bekend persoon ervoor uitkomt. Misschien komt er dan meer begrip
 
MaxH96
 
5
2 november 2020 om 13:51
Kijk, en als we de volgende keer met z'n allen net zo positief en steunend reageren wanneer er een voetballer uit de kast komt dan wordt de wereld vanzelf een betere plek.
 
Sieb nr. 15
 
3
2 november 2020 om 14:22
Ik denk eerlijk gezegd dat de meeste mensen op dit forum inderdaad net zo positief en steunend zouden reageren.. Zoals bij bijna alles is er een kleine (luidruchtige) groep die het probleem is en zou de grote meerderheid in Nederland er denk ik prima mee om kunnen gaan.
 
patrick2288
 
1
2 november 2020 om 14:00
Heel heftig om te lezen ik kamp er al 8 jaar mee en weet hoe verschrikkelijk het is
 
Sieb nr. 15
 
2
2 november 2020 om 14:23
Sterkte man, blijf erover praten met de mensen die je vertrouwt.
 
LR17
 
4
2 november 2020 om 14:02
Veel mensen denken vaak dat voetballers het perfecte leven hebben. Zeker iemand als Van der Wiel; een goede uitstraling, veel geld, beroemd, een mooie vriendin etc. Zo zie je maar dat ook dit soort mensen veel last hebben van mentale problemen. Waarschijnlijk meer dan wij denken. Knap dat hij er voor uit komt en hopelijk gaat het snel beter met `m!
 
falcao1984
 
0
2 november 2020 om 14:45
Die goede uitstraling is subjectief. Persoonlijk vind ik het best labiel overkomen wanneer je vrijwel je hele lichaam tussen je 18e en 25e laat tatoeëren. Je moet er denk ik ook rekening mee houden dat je daar later veel spijt van kunt krijgen zodat je een soort van zelfhaat kunt gaan ontwikkelen. Iets wat Robbie Williams inmiddels ook openlijk heeft toegegeven.
 
LR17
 
1
2 november 2020 om 15:42
Snap wat je bedoeld over zijn tattoo's. Ieder zijn smaak natuurlijk. Maar voor een Nederlandse voetballer heeft hij bijvoorbeeld veel volgers op social media. Dat geeft aan dat mensen (zowel mannen als vrouwen) hem graag zien. Mede door de uitstraling.
 
falcao1984
 
1
2 november 2020 om 18:23
Vind hem in interviews eigenlijk ook altijd wel sympathiek overkomen. Hij is op zich geen domme jongen en heeft een modieuze uitstraling. Snap ook wel wat jij bedoelt.
 
Thanos
 
0
2 november 2020 om 14:36
Toch altijd apart dat iemand die gezien werd als de nieuwe rb van het Nederlands elftal nu bij RKC speelt. Toch zijn persoonlijkheid en verkeerde club keuzes? Zou voor mij hetzelfde zijn als Donny over 7 jaar opeens bij RKC speelt.
 
Soccer81
 
2
2 november 2020 om 15:02
Komt op mij altijd wel terughoudend over die van der Wiel. Dat hij zich juist hierover zo open uitlaat, siert hem enorm. Topper ????
 
JJvH91
 
1
2 november 2020 om 15:34
VZ: 'anxiety' is niet hetzelfde als depressieve gevoelens, naar mijn weten. Goed dat Van der Wiel hier open over is, zeker omdat het ook wel een bekend gegeven is dat veel ex-voetballers het moeilijk hebben na hun carriere.
 
DNSDKR
 
1
2 november 2020 om 16:07
Veel mensen zien de jongensdroom: lekker voetballen en van je hobby je werk maken, waar je nog gruwelijk veel voor betaald krijgt ook. Maar er is dus die keerzijde. De kant van het moeten presteren, non stop, de kant van iedere let op je, ook als je niet op het veld staat. De kant dat iedereen een mening over je heeft, hoe ongenuanceerd en kortzichtig ook. De kant van wederom een veranderende omgeving omdat je weg moet, al presteer je prima. De kant van het zijn van een speelbal van belangen, politiek, zaakwaarnemers, presidenten en iedere keer weer een klap krijgen. De kant van keyboardwarriors, die lekker carrieres en publieke opinies beinvloeden van achter hun laptopjes. En daar kan de ene beter tegen dan de ander.