Hakim Ziyech heeft met zijn carrièreverloop ook de mensen verrast die hem zagen opgroeien in de jeugdopleiding van sc Heerenveen. De 27-jarige aanvallende middenvelder annex buitenspeler voegde zich in 2007, op veertienjarige leeftijd, bij de gezamenlijke academie van Heerenveen en FC Emmen. Vijf jaar later debuteerde hij in het eerste elftal; komende zomer maakt hij de overstap van Ajax naar Chelsea voor een maximale transfersom van 44 miljoen euro.
Van de Onder-13 tot de Onder-16 werkte Ziyech samen met Jeffrey Talan, die vervolgens hoofd jeugdopleidingen werd. In gesprek met France Football, dat een uitgebreid artikel publiceert over de Marokkaans international, zegt Talan zich een verlegen jongen met grote voetballende kwaliteiten te herinneren. Zijn iele lichaamsbouw baarde de club destijds wel enige zorgen. "Hij was een verlegen jongetje dat zijn plek in de groep moest vinden. Maar het was duidelijk dat hij een gave had. Het duurde niet lang voordat hij zich op zijn plek ging voelen. Ik heb hem in totaal vier jaar onder mijn hoede gehad. Op persoonlijk vlak hoefden we eigenlijk niet zoveel in te grijpen. We moesten hem gewoon zijn eigen leven laten leiden, zoals we dat met iedere jongen moeten doen."
"We wilden dat hij plezier in het trainen had. In zijn persoonlijke ontwikkeling heeft zijn broer Faouzi volgens mij een sleutelrol gespeeld. Hij was degene die hem altijd naar de trainingen en wedstrijden bracht. Pas toen hij vijftien jaar was, konden we hem écht welkom heten in de academie en toevertrouwen aan een gastgezin", weet Talan nog. Aan zijn voetballende kwaliteiten hoefde Heerenveen niet veel bij te schaven; het was vooral belangrijk om Ziyech te laten merken dat de club in hem geloofde. "Hij had vertrouwen nodig. Als we hem iets hebben geleerd in de opleiding, was het vooral om zijn balbehandeling nog meer op te voeren, zodat hij de duels kon ontlopen. Zijn zwakte was immers dat hij fragiel was. Maar hij had al enorme kwaliteiten, in het bijzonder zijn passing. Die scherpe passes gaf hij al vanaf het moment dat hij zich hier meldde."
"Hij had een uitzonderlijk linkerbeen, dat ieder jaar nog beter werd. Hakim was iemand die enorm veel inzet toonde. Ik kan me herinneren dat de hoofd opleidingen destijds, aan het eind van het seizoen, een dolletje maakte en zei dat Hakim niet in staat zou zijn om een wedstrijd voor ons te winnen. Vervolgens bezorgde Hakim ons de overwinning. Hij kreeg daar zelfvertrouwen van. We hadden de hoop dat hij het eerste elftal zou halen, maar dat hij zo'n carrière zou hebben... ", besluit Talan, dit seizoen werkzaam als assistent-trainer van Johnny Jansen bij het eerste elftal. Ook Jan de Jonge erkent dat hij niet had verwacht dat Ziyech het zo ver zou schoppen. De Jonge, tegenwoordig trainer van De Treffers, leerde Ziyech kennen als hoofd jeugdopleiding.
"Toen ik hem voor het eerst zag, moet hij een jaar of veertien zijn geweest. Hij was net ingestroomd in de jeugdopleiding en hij oogde heel fragiel. Maar zijn creativiteit had hij toen al, dus je wist dat hij veel potentieel had. Het feit dat hij klein en fragiel is, had een probleem kunnen worden. Maar hij had het geluk dat daar in onze opleiding niet zoveel waarde aan werd gehecht", blikt De Jonge terug. Hij weet nog dat Ziyech 'wat gedragsproblemen' had. "Maar verder had hij alles. Uiteindelijk zijn het vaak die jongens, die misschien wat moeilijker in de hand te houden zijn, die iets extra's hebben als voetballer. Ik weet niet hoe ik dat kan verklaren, maar vaak is het zo. Bovendien hadden wij niet de mogelijkheid om talenten naar de achtergrond te verdrijven en te vervangen door nieuwe spelers, zoals een club als Ajax dat wel kan."
"Maar laat duidelijk zijn: hij was absoluut niet onhandelbaar. Hij was een grappenmaker. We speelden een keer vlakbij een boerderij, en het leek Hakim een goed idee om daar een kip te stelen en die in de kleedkamer los te laten. Toen ik doorhad wat er aan de hand was, moest ik hem duidelijk maken dat het misschien niet het allerbeste idee was", lacht hij", lacht De Jonge, die zag dat Ziyech 'ieder jaar' beter werd, naarmate hij een sterker 'concurrentiegevoel' kreeg. "Toen begon hij zich ook fysiek en mentaal te ontwikkelen. Ik wil hem niet vergelijken met Johan Cruijff, verre van. Maar als je foto's bekijkt van die twee toen ze jong waren, zie je overeenkomsten in hun lichaamsbouw. Ondanks zijn fysieke tekortkomingen was Hakim erg dynamisch en agressief. Als je daar zijn uitzonderlijke linkervoet bij optelt, heb je een topspeler. Deze jongen legde de bal met zijn linkerpoot neer waar hij wilde, wanneer hij wilde. Hij is de allerbeste nummer 10 met wie ik ooit heb gewerkt. Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik had gedacht dat hij het zo ver zou schoppen. Hij heeft de afgelopen jaren ongelooflijk grote stappen gezet."