Als supporter van Ajax lijd ik aan Zomervrees. De Zomervrees is een verschijnsel dat bij mij ieder jaar terugkomt aan het einde van het lopende seizoen; het begin van de zomer. Deze ziekte wordt gekenmerkt door de volgende symptomen: rusteloze zondagen, het verheugen op onnozele taferelen, (bijvoorbeeld de Open dag, oefenwedstrijdjes tegen FC Bal In De Sloot) en -de ergste van allemaal- het angstig internet afspeuren naar transfergeruchten. Ook dit jaar is de diagnose inmiddels bij mij vastgesteld, en de behandeling is ieder jaar hetzelfde: uitzitten en afwachten. Tot en met 31 augustus.
De rusteloze zondagen zijn te verklaren door het feit dat Ajax geen wedstrijden speelt in de zomer. Het wekelijks moeten missen van mijn helden veroorzaakt een dusdanige rusteloosheid dat ik zowaar op zomerzondagen uit verveling de Tour de France kijk. Dit symptoom wordt eens in de twee jaar deels gecompenseerd door een EK of WK. Zo ook dit jaar. De Oranjekoorts is prachtig, we doen er altijd aan mee, en wanneer we voor de zoveelste keer worden uitgeschakeld duurt het nationale drama twee dagen, en kijken we daarna al weer naar het volgende toernooi. We stellen een nieuwe bondscoach aan en de volgende keer gaat het ons zeker lukken.
Het verheugen op de onnozele taferelen is iets van de laatste jaren. Dankzij de marketingafdeling van Ajax worden de zomervrees-lijdende supporters (ik ben niet de enige) op hun wenken bediend met de Open Dag. We verheugen ons dusdanig op deze dag vol onnozelheden omdat na een zomer vol rusteloze zondagen we onze helden dan weer kunnen aanschouwen, zij het op een training van een uurtje. En dat het volledige clubtenue dan toevallig die dag in de aanbieding is, nemen we voor lief. De kinderen blijven toch wel zeuren totdat Papa de portomonee trekt en de merchandising afdeling kan weer een mooie omzet noteren die de club vervolgens kan gaan investeren in een nutteloze rechtsback ofzo.
En daarmee ben ik direct bij het laatste symptoon beland: de transfergeruchten. Hoe meer het kwik stijgt, hoe meer de topclubs zich nadrukkelijk melden voor onze getalenteerde godenzonen. Christian Chivu, Rafael van der Vaart, Zlatan Ibrahimovic, Wesley Sneijder, Klaas-Jan Huntelaar en nu Luis Suarez. Met uitzondering van laatstgenoemde hebben al deze spelers tot nog toe de transfergeruchten bevestigd met een overstap naar een buitenlandse (top)club. Weer een flinke aderlating voor de club. En daarom is dit het ergste symptoom van de zomervrees: waar we al sinds vorig seizoen bang voor waren, wordt waarheid. Het binnenhalen van de miljoenen euro's gaat altijd ten koste van de kwaliteit op het veld, maar is noodzakelijk. En ieder jaar moeten we weer een dragende speler laten gaan omdat "we ze uiteindelijk toch niet kunnen houden".
Het zal dit seizoen niet anders zijn. 'El Capitano' heeft gedurende het seizoen meerdere malen aangegeven dat hij wil blijven. Na het mislopen van het kampioenschap konden we hem al betrappen op de uitspraak: "In het voetbal is alles mogelijk." En: "Na twee goede wedstrijden op het WK weet je nooit wie er voor de deur staat". En: "Ik verlaat Ajax alleen voor een absolute topclub". Mijn zomervrees heeft mij inmiddels in de houdgreep. Deze week kwam het bericht van die topclub: Manchester United gaat een bod van twintig miljoen pond uitbrengen. Ajax zal meer vragen om de fans gerust te stellen en dat weet Manchester United ook. Die hebben allang geanticipeerd op een aantal miljoenen meer.
31 augustus 2010: Suarez vertrekt voor 28 miljoen euro naar Manchester United. Ik zie Rik van den Boog het al zeggen op de persconferentie: "Uiteindelijk moet je realistisch zijn en beseffen dat je Luis niet kunt houden. Bovendien is de financiële situatie dusdanig dat we dit aanbod wel moesten aannemen." Bah. Is het al 1 september?