Ingrijpen tegen randdebielen in een voetbalshirt
Ik heb het over de benenbrekers van het Engelse voetbal. Deze week was het uiteraard weer raak. Karl Henry deed namens de Wolves een poging om de voetbalcarrière van Wigan-speler Jordi Gomez te beëindig. Vooruit, dat was nog niet het meest schrijnende voorval van het weekend. Henry kreeg rood, Gomez was redelijk ongedeerd en Wigan won. Erger was het voorval van zondagmiddag in Manchester. Voor de derde keer dit jaar deed Nigel de Jong een poging om een tegenstander voorgoed invalide te schoppen. De wedstrijd was drie minuten bezig. Voor de tweede keer dit jaar slaagde de missie van Nigel. Een vijandelijk been was gebroken. Het slachtoffer was de mooiste speler van Newcastle, een van de mooiste spelers die op de Engelse velden, Hatem Ben Arfa. De scheids floot niet. Niemand in het City of Manchester Stadium keek op. Ze hadden dit al vaker gezien. Niemand scheen zich er druk om te maken.
Maar is het de toeschouwers kwalijk te nemen? Langzamerhand niet meer. Iedere week worden ze blootgesteld aan een bonte stoet criminelen, aan schoonheidsterroristen. Nigel de Jong en Karl Henry staan niet alleen in hun hooliganisme, hun strijd tegen het voetbal. Het complete elftal van Birmingham City heeft geen andere middelen dan schoppen. Lee Bowyer, Joey Barton, Kevin Davies, Ryan Shawcross en Martin Taylor zijn voorbeelden van idiote tackelaars die het publiek iedere week weer raak ziet schoppen. Ook Paul Scholes en Steven Gerrard gaan met enige regelmaat over de schreef in de tackle. Maar ieder team in Engeland heeft er wel één. En ieder weekend is het weer raak.
En niemand grijpt in. Soms doen scheidsrechters wel een poging door overtredingen met rood te bestraffen, maar er gebeurt veel te weinig tegen. Het publiek blijft massaal komen en keert zich niet af van deze criminelen. Geen medespeler die de Henry's en De Jongen van deze wereld even 'back to earth' brengt. Arsène Wenger houdt ervan om andere managers ter verantwoording te roepen over het tackle-gedrag van hun spelers. Maar ja, hoe geloofwaardig is hij? Hij is zelf ook nooit in staat geweest om vroeger Patrick Vieira en nu Alexandre Song en Abou Diaby te temmen. Managers grijpen zelf ook niet in. Alex McLeish en Sam Allardyce lijken zelfs hun team te stimuleren om maar zoveel mogelijk schoppen uit te delen. Ook de FA grijpt onvoldoende in. Randverschijnselen als Martin Taylor of Ryan Shawcross worden voor gruwelijke tackles slechts bestraft met drie wedstrijden schorsing en een marginale geldboete, waar de schoppende miljonairs om lachen.
Er is dus niemand die ingrijpt om het voetbal te beschermen. De straffen zijn marginaal. Dit soort gruweldaden moet zwaarder bestraft worden. Dikke kans dat Barry Ferguson, als hij weet dat hij voor vier maanden geschorst gaat worden en een boete van vierhonderdduizend pond tegemoet zal zien, hij zijn ziekelijke fetisj voor gebroken benen van tegenstanders even opzij zet en hij een poging zal doen de bal te spelen. Misschien niet leuk, maar het is de enige manier om het Engelse voetbal te beschermen. Want ik heb niks tegen truttig spel zoals in Duitsland, waar de arbitrage iedere wedstrijd doodfluit. Maar de tackle is van een manier om de bal van de voeten van de tegenstanders te plukken verworden tot een manifestatiemiddel voor randdebielen met een shirt aan. En dat is dodelijk.
Het gaat ons de mooiste spelers ,kosten op den duur. Eduardo en Aaron Ramsey waren eerder al slachtoffer van de terreur, de bende van schoppers hebben dit seizoen Bobby Zamora en Hatem Ben Arfa als eerste slachtoffers uitgekozen. Wie gaan er volgen? Iedereen kan het zijn. Ryan Giggs. Fernando Torres. David Silva. Rafael van der Vaart. Robin van Persie. Florent Malouda. Steven Pienaar. Cesc Fàbregas. Ze deinzen nergens voor terug. Als niemand ingrijpt nemen de voetbalhooligans straks alles af wat de Engelse voetballiefhebber lief is.
Als we nu niet ingrijpen, massaal, dan houdt het nooit meer op. Hoe moet pappie op zaterdagochtend aan z'n jochie van acht uitleggen dat het niet normaal is om andere kinderen pijn te doen? Papa kan alles zeggen, zijn helden van Blackburn schoppen ook. Zijn voorbeeld Ryan Nelsen doet het, dus waarom zou hij niet.. Nu is het iets van de laatste jaren, maar Engeland moet oppassen dat het niet een chronische ziekte wordt. Dat het nooit meer stylisten als Michael Owen, Ashley Young of James Milner groot zal brengen omdat zij in de jeugd al kapotgeschopt zijn door Karl Henry & co. Dat de toppers niet meer naar Engeland trekken omdat ze voor hun ledematen vrezen.
Engeland verbeeldt zich maar wat als het verklaart geen last van hooliganisme te hebben. In Engelad staan de hooligans op 't veld. De mensen die een voorbeeldfunctie zouden moeten uitoefenen zijn het grootste probleem. Er is geen sprake meer van rotte appels, het is de mand die niet meer deugt. En zolang de FA deze schoonheidsterroristen met zachte hand aanpakt zal er geen verandering komen. Zwaardere boetes, langere schorsingen, kortom, zero-tolerance! Dát is de enige manier om er voor te zorgen dat de Premier League altijd zijn glans blijft behouden, dat is de enige manier om er voor te zorgen dat in Engeland prachtige stylisten als Thierry Henry en Fernando Torres centraal blijven staan en niet benenbrekers als Karl Henry en Nigel de Jong.
