Mès que un club..
Willem II wenst u een sportief en gezond 2011. Dat is nou net die ene pijnlijke zin die de gevoelige snaar weet te raken. Dit is de zin die heel groot pronkt op het aankondigingsbord van de club. Elke ochtend rijd ik er langs en zie ik die zin staan. Het doet pijn, dat zal ik eerlijk toegeven. Hoe is het mogelijk dat Willem II over het jaar 2010 zo ongelofelijk slecht gepresteerd heeft. We breken record na record, net zoals PSV dat doet, maar dan wel negatieve records. Willem II heeft welgeteld drie keer gewonnen, vier keer gelijk gespeeld en 29 keer verloren. Dit zijn inderdaad geen statistieken om over naar huis te schrijven.
Als je mij als Willem II-supporter vraagt wat het meest pijnlijke moment van het seizoen is dan kies ik zonder enige twijfel voor de wedstrijd Willem II - De Graafschap. Het was minder dan een helft die er gespeeld moest worden en dan creëer je in ruim dertig minuten misschien twee kleine kansjes en de tegenstander creëert een fatsoenlijke kans en die vliegt er in door een blunder van je eigen keeper. Als ik daar had gestaan dan had ik me de resterende minuten helemaal dood gerend, ik had alles gegeven. Waarschijnlijk had elke ploeg dat gedaan, nouja behalve eentje dan..
Maar kom laten we ons koppie vooral niet laten hangen, er zijn nog vijftien wedstrijden te spelen, hierin gaan we uiteraard een punt of twintig pakken en komt alles weer goed. Ik moet zelf zeggen dat ik een persoon ben die uit al het slechts altijd nog iets goeds weet te halen. Ik ben een echte rasoptimist, maar zelfs ik kan hier niks mooiers van maken. Buiten al de miserie is er toch nog iets positiefs! Dit is het jaar van Paul Bottelier, mannen als Hans Verbunt zijn weg, de stap omhoog is weer ingezet. We hebben dan nu wel geen financiële middelen, we voetballen als een hoofdklasse amateur-elftal. Maar toch, we zullen groeien.
Soms moet je een stapje terug doen om weer vooruit te gaan, misschien is dit het jaar dat het zal moeten gebeuren. Maar heel Tilburg beeft bij die gedachte, want als je eenmaal in de Jupiler League terecht komt, moet je er daarna nog maar eens zien uit te komen. We hebben een aantal eerste elftalspelers met een degradatieclausule in hun contract. Laten we hopen dat we niet dezelfde weg als Sparta Rotterdam moeten bewandelen.
Op dit moment ben ik fan van een club zonder identiteit. Ik ben fan van een club met de naam Willem II. Op dit moment bestaat de selectie uit een leger van huurlingen. Er is geen enkele speler die er ene moer om geeft hoeveelste de club dit seizoen eindigt. We voetballen zonder inzet, zonder strijd iets wat ik de laatste jaren weleens anders heb gezien. Als er niet snel iets verandert degraderen we kansloos, maar ver weg, heel ver weg is er licht aan het eind van de tunnel, we gaan beter voetballen. Willem II is de enige Eredivisie-club die in één wedstrijd drie keer kan scoren en toch nog kan verliezen. Wij zijn de club waar elke week meer tranen vloeien dan bier, wij zijn de club zonder enige overwinning, wij zijn de club zonder goed spel, wij zijn de club die terecht laatste staan, maar we zijn wel de club van Tilburg. Mès que un club..
