Marc Janko: De Alpenbomber is eindelijk los
Er schemerde begin juni door dat Twente interesse in Marc Janko had, máár hij was te duur volgens de Enschedese club. En er waren meerdere kapers op de kust. Doordat Janko te 'duur' was zou Twente verder hebben gekeken en kwamen ze bij Adrian Ramos van Hertha BSC uit, maar de scouts van Twente zagen het niet zitten in Ramos. Achter de schermen was Twente allang bezig met het vastleggen van Janko, Twente ging uiteindelijk tot de financiële limiet voor de spits qua transfersom (volgens geruchten zeven miljoen euro) en qua salaris. En op 21 juni 2010 werd bekend gemaakt dat Twente zich had versterkt met de boomlange Janko. Hij tekende op die dag een contract voor vier jaar bij Twente.
Janko kwam licht geblesseerd binnen bij Twente en was niet fit genoeg voor de Johan Cruijff Schaal. De eerste drie competitie wedstrijden viel hij pas in de slotfase in. De wedstrijd daarna tegen Vitesse stond hij in de basis en maakte hij één doelpunt. De wedstrijd daarop tegen FC Utrecht maakte hij twee doelpunten. Toen viel er een droogte bij Janko. Hij wist niet te overtuigen, en in de Champions League al helemaal niet. Er kwamen diverse discussies op gang. Is Janko wel goed genoeg voor de Eredivisie? Is hij wel een topspits? En men twijfelden aan zijn fysieke en conditionele gesteldheid. Ook ik stelde mijn vraagtekens bij Janko, hij stond vaak buitenspel, oogde niet fit en was heel langzaam. Niet Twente waardig in mijn ogen.
Daarna kreeg Janko weer een terugslag en speelde hij tegen Ajax als invaller. Daarna maakte hij tot aan de winterstop nog vijf doelpunten, waarmee zijn seizoenstotaal tot aan de winterstop op acht komt te staan in zeventien competitie wedstrijden, waarvan hij er vier als invaller inkwam. Al met al vind ik dit toch een redelijk goed gemiddelde, voor een spits die met een blessure sukkelde. Twente gaat in de winterstop op trainingskamp naar La Manga, en verliest zijn eerste oefenwedstrijd met 4-1 van 1. FC Kaiserslautern. Janko maakte namens Twente de 3-1. In de tweede oefenwedstrijd speelt Janko wegens een blessure niet mee. De tweede seizoenshelft ging van start met een inhaalwedstrijd tegen Heracles Almelo. Toen Janko het veld op kwam oogde hij een stuk slanker en fitter.
Dat bleek ook in de wedstrijd, want al na vier minuten had hij de 1-0 voor Twente erin liggen. Uiteindelijk maakte Janko die avond vier goals én één assist op Luuk de Jong. Iedereen was lyrisch over Janko, maar men was niet te optimistisch want dit was nog maar één zeer goede wedstrijd van hem. Die zondag kwam de echte testcase voor Janko tegen een in eigen huis goed presterend FC Groningen. Hij maakte in zijn eentje de achterstand goed tegen Groningen, hij maakte die middag twee doelpunten. Waarvan zijn tweede de mooiste was, een strakke pass van Theo Janssen die atletisch binnen geschoten werd door Janko. Zes doelpunten in twee wedstrijden. Was Janko dan eindelijk op dreef?
Ja, de Alpenbomber is los! In de beker tegen PSV scoorde hij niet, maar was hij soms wel gevaarlijk. Tegen Feyenoord scoorde de Oostenrijker ook niet. Maar dit kwam omdat het hele team onder de maat presteerde. Janko, twintig competitiewedstrijden, veertien goals. een gemiddelde van ruim één doelpunt per twee wedstrijden. Als Janko zo doorgaat, dan kan hij aan het einde van het seizoen staan op een totaal van ongeveer vijfentwintig doelpunten. Dat is een goed gemiddelde voor een spits van zijn kaliber. Of Janko dit gaat halen? Dat weten we pas op vijftien mei, als FC Twente zijn laatste wedstrijd van dit seizoen speelt. Ik hoop, en gun het hem van harte, dat Janko deze scoringsdrift blijft vasthouden. Of hij het vast blijft houden, is koffiedik kijken.
